Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Δευτέρα 9 Απριλίου 2018

Διαγαλαξιακή πολυεπίπεδη αλληλεπίδραση, HomeWork-?



(Οποιαδήποτε ομοιότητα με ....πρόσωπα και καταστάσεις διόλου είναι... τυχαία!)
------------------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχει τίποτε έξω. Όλα είναι μέσα. Στη μηχανή του τρένου. Εκεί όπου καίγεται το καύσιμο και δίνει κίνηση στο Σύμπαν. Είμαστε το καύσιμο. Εμείς καιγόμαστε και λαμπυρίζει ο ήλιος. Όμως, δεν  έχουν όλοι την ίδια θερμοκρασία βρασμού.


Διαγράφοντας καμπύλες τροχιές στο αχανές Σύμπαν οι πιθανότητες μπορεί να σε φέρουν κοντά σε έναν άλλο Πυρήνα με παρόμοια με τη δική σου σύσταση ή με παρόμοιο σημείο βρασμού ή, αντιδιαμετρικά με αλληλοσυμπλήρωση, με τεράστια απόκλιση σύστασης και θερμοκρασίας βρασμού. Και οι δύο αυτές καταστάσεις ευνοούν την αλληλεπίδραση. Η πρώτη ενισχύει το Υπάρχον και η δεύτερη το συμπληρώνει προεκτείνοντάς το. Από τις δύο, η ερασιτεχνική επιστημονική μου ιδιότητα επιλέγει τη δεύτερη. Την αντιδιαμετρική, η οποία αλληλοσυμπληρώνει και προεκτείνει.

Στο πλησίασμα, η απόσταση και η διάρκεια- η πρώτη διάρκεια-  εξαρτώνται από τη Δύναμη της Έλξης των δύο Πυρήνων. Ο τρόπος αλληλεπίδρασης είναι μοναδικός, σε μία καινούρια γλώσσα που δημιουργείται αυτόματα, ως μίγμα της χορογραφίας που εκτελούσαν ως τότε,  στο γνώριμο –ως τότε- Σύμπαν, οι δύο Πυρήνες. Όσο διαρκέσει αυτό το Διαγαλαξιακό στιγμιότυπο επιτρέπει τον έναν Πυρήνα να συγχρονίσει τις δονήσεις των σωματιδίων του με το ρυθμό του άλλου Πυρήνα. Μεταγγίζονται Ενέργεια και συγγενεύουν οι Ροές τους μέσα στο Συμπαντικό Κενό. Το Κενό γεμίζει με μποζόνια που υπόσχονται νέες μορφές Ζωής, μέσα στο αδιάφορο ως τότε τοπίο. Οι πιθανότητες ενσωμάτωσης αυξάνονται, αν και οι δύο Πυρήνες, παρόλη την έλξη τους επιμένουν να αγωνίζονται στο να διατηρήσουν την ακεραιότητά τους, χωρίς την επίγνωση πως πλέον δεν τη διασφαλίζουν απόλυτα.

Τα εξωτερικά τοιχώματα του κάθε Πυρήνα απορροφούν τους κραδασμούς καθώς η απόσταση μεταξύ των Πυρήνων μικραίνει και καθώς η διάρκεια της αλληλεπίδρασης αυξάνεται. Οι διαγαλαξιακές κυματομορφές  κορυφώνονται και όλη η διάσπαρτη τριγύρω ύλη προαισθάνεται το επερχόμενο. Πράγμα που σημαίνει πως όταν επιτευχθεί αλληλεπίδραση Πυρήνων στο Χωροχρόνο, γίνεται έντονα αντιληπτό από τους παρατηρητές που είναι παραταγμένοι ακόμη και σε μεγαλύτερη ακτίνα από αυτή του Κύκλου Ασφαλείας της Αλληλεπίδρασης.

Η Ενέργεια συμπυκνώνεται σε νέφος γύρω από τη χορογραφία των Πυρήνων και η έκρηξη είναι πλέον αναπόφευκτη, όπως και η μερική ή ολική ενσωμάτωση, παρόλη την αγωνιώδη προσπάθεια των Πυρήνων να βγουν από το δρώμενο αλώβητοι. Συμβαίνει το μοιραίο,  μετά από τόσο χρόνο, πάντα προσαρμοσμένο στη συνισταμένη Δύναμη Ελκτικών  και Απωστικών Δυνάμεων που αναπτύσσονται. Οι Ελκτικές Δυνάμεις προωθούν την εξέλιξη της Διαδικασίας. Οι Απωστικές Δυνάμεις υπερασπίζονται το Καθεστώς των Πυρήνων πριν ξεκινήσει η αλληλεπίδραση. Όσο εξελίσσεται το φαινόμενο, οι πρώτες Δυνάμεις κερδίζουν έδαφος, ενώ οι δεύτερες χάνουν. Μόλις η συνισταμένη Δύναμη αποκτήσει ικανό μέτρο να συνθλίψει τον έναν Πυρήνα πάνω στον Άλλο, συμβαίνει η ενσωμάτωση.

Ακολουθεί μερική ή ολική διάλυση της γνώριμης ως τότε μορφολογίας. Ακολούθως απαιτείται ταξινόμηση των υλικών και της ενέργειας που διασκορπίστηκε, ώστε να δημιουργηθούν οι δύο Πυρήνες, με νέα υλικά,  αναλογίες, σύσταση, φέροντας όμως τα αναγνωριστικά που είχαν πριν τη σύγκρουση, εφόσον δεν μπορούν – όπως κανείς – να ξεφύγουν από την Ιστορία που ήδη κουβαλούν στα σωματίδια του Αέναου Διαγαλαξιακού Ταξιδιού τους.

Η Αξία της μεταξύ τους Αλληλεπίδρασης κορυφώνεται όταν ολοκληρωθεί η επαναδημιουργία των Πυρήνων. Οι παρατηρητές μπορούν να διακρίνουν χαρακτηριστικά του Ενός Πυρήνα μέσα στον Άλλο Πυρήνα, που σημαίνει πως η Αλληλεπίδραση, όσο κι αν κράτησε μέσω της έλξης που κατέληξε σε σύγκρουση, θα συνεχίσει να επηρεάζει την μετέπειτα Ζωή των Πυρήνων μέχρις ότου,  ίσως, στο μέλλον διαλυθούν στη μορφή που τους γνωρίσαμε και δανείσουν τα σωματίδια και την ενέργειά τους σε μία παντελώς καινούρια μορφή Διαγαλαξιακής Χορογραφίας.

Μέχρι να συμβεί αυτός ο Συμπαντικός Μετασχηματισμός, η καινούρια γλώσσα στην οποία μίλησαν μεταξύ τους οι Πυρήνες θα υπάρχει στη σύσταση των σωματιδίων τους, στις μικροσκοπικές τροχιές τους που θα καθορίζουν την μακροσκοπική τροχιά των Πυρήνων, είτε εξακολουθήσουν να βρίσκονται κοντά, είτε η Συμπαντική Διαστολή τους απομακρύνει.