Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Τρίτη 14 Αυγούστου 2018

Αρχαιότητες



Θάψαμε τους τάφους
μην πέσουν σε χέρια βέβηλα
τα κορμιά.
Διαμορφώσαμε το τοπίο
αδιάφορο,
να περνούν οι τουρίστες
χωρίς στάση.
Μονώσαμε με ποιήματα
το Ιερό μας
μην οι οργασμοί
ξυπνήσουν τα θηρία.

Κυκλικά αόρατες σκοπιές.
Κάθε που πλησιάζεις
ζητώ ταυτότητα
μην και άλλαξες στρατόπεδο
σε ψηλαφώ
μην κουβαλάς εκρηκτικά
σε ανακρίνω
μην και έμαθες να ψεύδεσαι
σε χαϊδεύω
μην και άρχισες να μ' αγαπάς.

Όταν όλα πιστοποιηθούν
γνώριμα κατά τους χρησμούς
τραβώ στην άκρη τις κουρτίνες
και σού αποκαλύπτω τα  παλιά σχήματα
τις δυνάμεις
και τα μυστικά.

Παύω να υποκρίνομαι τη νοικοκυρά
την κυρία
την οικοδέσποινα.
Κάτω από το παρκέ
φυλάω τις σκοτωμένες μου ηρωίδες
πάνω από το ταβάνι
τις έκπτωτες θεές μου.
Μία φωτιά σιγοκαίει στο σαλόνι
με προσάναμμα τ' αρχαία μας βιβλία.
Να εισπνέεις βαθιά
να φτάνουν ως το κόκκαλο οι εξιστορήσεις.

Δε μάς φτάνει μία ζωή
να διαβάσουμε τους τόμους.
Την Ιστορία ή τη διαβάζεις
ή τη γράφεις.
Σ' αυτό μας το σημείο
εξαντλήσαμε τους χρησμούς.
Περνάω στο άλλο στρατόπεδο
ντύνεσαι εκρηκτικά
παύω να ψεύδομαι
αρχίζεις να μ' αγαπάς
και δεν υπάρχει λόγος πια
να κρύβουμε τους τάφους μας.