Σε σχήμα Ελευθερίας
εφαπτομενικά ξαπλώθηκα
και επόμενη Μνήμη
ένας Λευκός Διάδρομος
να σκίζει το Γαλάζιο τ' Ουρα-Νού...
Τραυματίστηκα στη Σύλληψη της πρώτης Ιδέας..
Πληγωμένο πουλί..
Πιάστηκα στα δίχτυα του κυνηγού Χρόνου
και σε αυτοκρατορικό κλουβί
Φυλακισμένη θεράπευα τις ΕΞΩπληγές μου,
ανοίγοντας άλλες στο ΕσώΨυχο...
Ώσπου το σχήμα της Ελευθερίας μου άλλαξε..
πήρε ο Φόβος το διαβήτη
και σχεδίαζε ολοένα πιο μικρούς ομόΚεντρους Κύκλους Επιβίωσης.
Τα τοιχώματα πνιγμένα σε αναστεναγμό Φυγής.
Καμία ακρόαση.
Απουσίας αναπάντεχο Κενό
κι αυτό σε αποπνικτική Συρρίκνωση.
Μικροί οι Κύκλοι μου,
τετραγωνίστηκαν σε Κουκίδας Σχήμα
και οι Τοίχοι πέφτουν πάνω μου...
Έξ-Οδος Κινδύ-ΝΟΥ μηδενικής Πιθανότητας
και οι Πληγές μου Λίμνες Φοβισμένου Αίματος..
Ώσπου στένεψε τόσο ο Χώρος
κι ο επίΓειος Εαυτός,
που στο τελευταίο ανοιγοκλείσιμο των ματιών
σε αντανάκλαση εικόνας στον Τοίχο
είδα τη Ρωγμή μου...
Ολόκληρη χώρεσα στην Πύλη του Νου
-Έξ-Οδος Κινδύ-ΝΟΥ μου-
και χάθηκα σε μια αδέσμευτη Ελευθερία
στην Άβυσσο που Μέσα μου Φιλοξενούσα...
κι ο Χώρος απλώθηκε από Έξω προς τα Μέσα
αναιρώντας το Κλουβί
τον Εαυτό
το Φόβο
και τη Συρρίκνωση...
42 σχόλια:
AΧ, τη δύναμη ζηλεύω του νου σου...
Υπέροχοι deep purple και ακόμα πιο υπέροχη η εναλλακτική διαφυγή σου...μου θύμισες αυτό: there is a crack in everything that's how the light comes in. Εσύ βρήκες τη χαραμάδα στα τοιχώματα και άφησες το φως να σε βρει:-)
http://youtu.be/_e39UmEnqY8
Be well!
εγώ βγήκα από την πόρτα..κανονικά :)
Christina μου
ΟΛΟΙ φτιαγμένοι από το Ίδιο Υλικό..
κανείς δεν υπερέχει Δυνάμεων και Αντοχής..
μονο που κάποιες φορές, κάποιοι από μας, βιώνοντας Καταστάσεις Κινδύ-ΝΟΥ ενεργοποιούν Ολες τις Δυνατότητες Διαφυ-ΓΗΣ τους...
Πλάθουν με πυλό φαντασίας Νέες Πατρίδες όπου διαφεύγουν της Συρρίκνωσης που η Ζωή επιδιώκει να πετύχει πάνω τους..
Εκεί ρουφούν από κάθε πόρο του Δέρματος το Φόβο και τελείται το ΜΑΓΙΚΟ: από το δηλητήριο του πανικού δημιουργούν το Βάλσαμο της Ίασης των ΕΞΩπληγών και αυτών του Εσώψυχου!...
Μία αδιάκοπη Πάλη η Ζωή...
και ένας Χορός Σώμα με Σώμα πρώτα με το Φόβο... και όταν τον Νικήσεις, με την Αδέσμευτη Ελευθερία,
που με βήμα ατίθασα απροσάρμοστο σε παρασύρει στα πιο άγρια και μαγευτικά Λιβάδια των ΕΣΩπατρίδων...
εκεί που η Ψυχή σαν Άλογο καλπάζει έχοντας σπάσει τις αλυσίδες κάθε λογιών Εξαρτήσεων ΜικροΖωής που μας θέλει ΥΠΟ...
Φιλί πρωινής ΑΝΑΣΑΣ που ρούφηξε πεινασμένα ΟΛΟ το οξυγόνο των πιο Ψηλών Κορυφών του Όρους ΕΠΙΒΙΩΣΗ....
Μ
The birds they sang
at the break of day
Start again
I heard them say
Don't dwell on what
has passed away
or what is yet to be.
Ah the wars they will
be fought again
The holy dove
She will be caught again
bought and sold
and bought again
the dove is never free.
Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack in everything
That's how the light gets in.
We asked for signs
the signs were sent:
the birth betrayed
the marriage spent
Yeah the widowhood
of every government --
signs for all to see.
I can't run no more
with that lawless crowd
while the killers in high places
say their prayers out loud.
But they've summoned, they've summoned up
a thundercloud
and they're going to hear from me.
Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack in everything
That's how the light gets in.
You can add up the parts
but you won't have the sum
You can strike up the march,
there is no drum
Every heart, every heart
to love will come
but like a refugee.
Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack, a crack in everything
That's how the light gets in.
Ring the bells that still can ring
Forget your perfect offering
There is a crack, a crack in everything
That's how the light gets in.
That's how the light gets in.
That's how the light gets in.
-------
Δύσκολα ξεφεύγουμε από το Κλουβί της Πραγματικότητας που συνεχώς συρρικνώνεται και μας πνίγει...
Θέλει εκπαίδευση ο Νους για να ανταποκριθεί να ανοίξει τις Αβύσσους και να χωθεί ΟΛΟ το Σώμα μέσα του...
Αντίστροφη Διαδικασία...
ως τωρα ο Νους χωρούσε στο Σώμα..
μα..
ο ΝΟΥΣ αχανής
το ΣΩΜΑ πεπερασμένο
τι δύσκολα κατοικεί ο πρώτος μέσα στο δεύτερο!!!
το Ανάποδο είναι πιο συμφιλιωμενο με τις μαθηματικες έννοιες των Συνόλων:
το Πεπερασμενο μεσα στο Αχανές!!!
και έτσι Γλίτωσα Εαυτό καθως αναίρεσα την παλιά μου Έκδοση και Βελτιώνω τις αποκρίσεις μου και τη Νοοτροπία μου κατα το πώς απαιτείται για την Καθολική μου Επιβίωση με προτεραιότητα στην Ακεραιότητα του ΝΟΥ...
προτιμώ ένα πληγωμενο Κορμί,
παρά έναν σακατεμένο ΝΟΥ...
και θρυμμάτισα τη Ζωή που ήθελε να με συρρικνώσει..
Τώρα ανασαίνω από τη Ρωγμή και της επιτρέπω να με ΑΝΑΣΑΝΕΙ κι εκεινη ... Εμενα Ολόκληρη.. σαν να με απορροφά σε μία Νέα Διάσταση Υπαρξιακής Πλοήγησης ...
Σε φιλω γλυκά... με ενα χαμόγελο Καλωσορίσματος στο Υπαίθριο Τσαντήρι μου...
ένα μαγικό φιλί μονοπάτι διαφυγής και έξοδο ονείρου θέλω να σου χαρίσω ,φτωχός ο λόγος μου μα το αίσθημα εκρηκτικό....
Dark13Sun
Υπάρχουν πολλά Ενδεχόμενα Διαφυ-Γής...
Η επιλογή Ελεύθερα αφήνεται στον Φυλακισμένο που Βιώνει τον Κίνδυνο άμεσα και εξαρτάται από την Ψυχραιμία του ΝΟΥ!..
{ΟΛΑ είναι παιχνίδι ατου ΝΟΥ πανω στη σκακιέρα της ΖΩΗΣ!!!}
Μετα τη διαφυ-Γη γεννιέται το επίμαχο ερωτημα:
και πού βρεθηκες?...
Δεν αρκεί να γλιτώσεις
ΑΝ πέσεις πάλι σε ένα μεγαλύτερο Κλουβί
που κάποια στιγμή θ'αρχίσει, σαν φαύλος κύκλος Ρεαλισμού,
να συρρικνώνεται και να παλεύεις παλι Ιδρωμενος να βρεις την νέα Πόρτα!!!
Οι πόρτες αλλαζουν μορφή...
οι συρρικνώσεις αλλαζουν ρυθμό με τα χρόνια..
Όσο μαθαινεις να ξεφεύγεις η ΖΩΗ, με τον ακονισμένο Ρεαλισμό της, σε κυνηγά σαν Εκπαιδευμένη Αστυνομική Δύναμη που καταδιώκει τον Εγκληματία που εχει πρόθεση ν'Αποδράσει από το Κελί του!!!
Οπότε, επιμένω...
η ΜΟΝΗ αληθινή και απόλυτη Εξ-Οδος Κινδύ-ΝΟΥ είναι η ρωγμή του ΝΟΥ και η Απόδραση προς τις ΕΣΩαβύσσους μας....
Σε φιλω γλυκά..
Μια Σολωμικη φράση λεει:
Πρέπει πρωτα με δυναμη να συλλαβει ο νους κι επειτα η καρδια θερμα να αισθανθει οτι ο νους συνελαβε.
Όταν όμως η ψυχή είναι εξόριστη..
δεν εχει περιθώρια αυτοεγκλωβισμού..αφου ειναι
επικεντρώμένη σε μια αιωνια αλήθεια.
Μια Στιγμή η Ζωή.Και ειναι τώρα!
Οπότε αγαπημένη μου Κάκια ο θρόνος μάταιος..ο βασιλιάς γυμνός και βάλσαμο ίασης η επιλογή ..
Όταν ο κύκλος γυρω καμια φορα και μεσα μας ειναι φαυλος..μονη εξοδος ο ατιθασος καρδιακος παλμος..
το καρδιογράφημα τεθλασμένη γραμμή..την ενταση της ζωης δεν την οριζει ο νους..και προσωπικά με ενδιαφερει η ένταση τη διαρκεια την εχω πληρως απομυθοποιήσει.
Καλημερα Χαμόγελο και Φιλί τρυφερά Δροσερό.!! :))
Δεν μπορώ να φανταστώ πιο όμορφο καλωσόρισμα και για αυτό σε ευχαριστώ!
Μια νέα οπτική, εσωτερική, που αποτελεί ίσως και μια πιο οικεία στο Εγώ πραγματικότητα. Γιατί υποπτεύομαι πως η πραγματικότητα δεν μπορεί να είναι μια.
Πλατιά χαμόγελα!!!
Όταν κάποιος διαβεί το προπέτασμα των «γήινων» αδιέξοδων,
η πύλη του Νου ανοίγεται μπρος του
σαν από μαγικό άγγιγμα ενός αόρατου σύρτη!!!
Και έχεις περάσει σε άλλη διάσταση,
άχωρη και άχρονη,
διασχίζοντας αυτή τη πύλη!
Όμως…γιατί «σαν» ποίηση;;
Ποίηση κανονική!!!
Φιλί!
Λιγόλογος
θα συμφωνήσω με την Μελίνα..
Πολύ ωραίο!
Ξωτικό μου
φτωχός Λόγος δεν υπάρχει, γιατί παντα ο παιδικός ψίθυρος αποκτά τη Βαρύτητα της Αξίας της Πρόθεσης!...
Κάθε Έξ-Οδος που μας χαρίζεται κρύβει παραθυράκια νέας ΔιαφυΓής...
αρκεί να εχεις εκπαιδευτεί στη Νοοτροπία των Νομάδων..
εεεε... τσιγγάνικους Υιοθετώ ελιγμούς και από τη ΖΩΗ ξεφεύγω όταν εκείνη με θεωρεί Σίγουρη και Δεδομένη...
οπότε τα Δώρα σου Πολύτιμα και τα στερέωσα Διπλα στην είσοδο του τσαντηριού της καρδιάς μου
και εχω πλεον περισσότερες Πύλες να ανοίξω και να ...χαθώ...
όταν ο Καιρός χαλά... εδω κάτω στα γήινα!!!
Φιλάκι γλυκό...
AERIKO
ΟΛΑ κομμάτια του Παζλ και συνθέτουν την Επιτυχία της Τελικής Εικόνας που θα κρεμαστεί εσαεί στον Τοίχο του Χρόνου...
μετρά η Ένταση ...
μετρά και η Διάρκεια ...
Ξέρεις, αν η RAM "φορτωθεί" πολύ της παραχωρεί χώρο ο Σκληρός Δίσκος...
ΑΝ η καρδιά ΔΕΝ αντέξει τον παρατεταμένης Εντασης Παλμό,
της παραχωρεί αντοχή ο ΝΟΥΣ...
Και στο Υπαρξιακό αυτό αλισβερίσι ο Άνθρωπος βγαίνει Νικητής με Αντίπαλο τον Θνητό Εαυτό του...
μα πρέπει πρώτα να αγγίξεις Όριο για να ενεργοποιηθούν Όλες οι Δυνάμεις στις Εξωπραγματικές τους Διαστάσεις...
τότε..
πάνω στο Όριο που "χτυπά" η μηχανή του Γήινου Χρόνου μας,
ο ΦΟΒΟΣ γεννά ΑΝΑΓΚΗ για Λύτρωση κι Ελευθερία...
ΔΥΟ επιλογες:
ή αδράχνεις την Ευκαιρία να ΕξΥψωθεις πανω από το Σώμα σου... και να εμπειρωθείς το Θεό που σου αναλογεί...
ή δειλός αποσύρεσαι σε ένα τετραγωνοποιημένο Οικόπεδο θνητής και μονοδιάστατης Ζωής...
Η κάθε Εκδοχή έχει και τις Συνεπειες που τη συνοδεύουν...
Στην Πρώτη, για παράδειγμα, χρειάζεσαι Καρδιολόγο που να αποτυπώνει τις Κορυφώσεις των ΠΑΛΜΩΝ σε χαρτί Α3!!!
;-))))
φιλάκι.... ΟΛΟΓΛΥΚΟ...
{Υπέροχα τα κίνητρα που δίνεις.....}
φιλη μου καλημερα...
σου αφηνω πολυχρωμα φιλια..
κομμενα απο την πολυδιαβασμενη..
σελιδα της καρδιας μου..
εκεινης.
της ανιδιοτελους..
προσφορας..
πολυ ομορφη η αναρτηση σου..
με μαγεψες ακομη για αλλη
μια φορα....
φιλι..!!
ετσι δε λες..
Κάκια μου,
Ξέρεις τι μου άρεσε πιο πολύ σε τούτους τους στίχους; Η αμφιδρομία που αποκαλύπτουν! Ο Νους είναι μια πύλη κινδύνου...που είτε σε οδηγεί μακριά του, είτε κοντά του. Όπως και να 'χει κάποια στιγμή πάντα έρχεται ως ένα βαθμό η γέννεση κάτι νέου...μια κάθαρση...
Ελπίζω να πέρασες ένα όμορφο καλοκαίρι!
Την καλημέρα και τα φιλιά μου!!!
Η Έξ-Οδος Κινδύ-ΝΟΥ σου ... "με ζαλίζει" ... καλημέρα !!!
****** και ο μπύρας
να σε ρωτήσω κάτι αγαπούλα; γιατί μερικές λέξεις τις γράφεις με κεφαλαίο; και γιατί μερικές με άλλο χρώμα;
{παράθεση σχολίου από μένα λόγω λογοκρισίας που δέχθηκε το nickname του σχολιαστή}
Μ
Ίσως το Μ να με πήρε από το χέρι και τελικά εσύ να με καλωσόρισες πρώτη,
πριν εγώ αντιληφθώ πως βρίσκομαι σε χώρο ιδιωτικής συγκίνησης...
Ίσως να έθρεφα από παιδί μία αδυναμία στην χροιά του αναγνωσμένου ήχου του γιατί θυμίζει Μ-αμά και Μ-παμπά...λατρεμένα πρόσωπα άμεσα συνδεδεμένα με την Προστασία και την Ασφαλεια που αναζητάμε στη Ζωή..
Ίσως να σε είχα γνωρίσει πριν έρθεις καθως η σκιά της Μορφής σου έχει οικείο σχήμα καλοπροαίρετης προσέγγισης των Μαθηματικών μου Πειραματισμών στο πεδίο της Γεωμετρίας της Ζωής...
όπως και να 'χει..
όσες εικασίες κι αν επικαλεστώ,
το Αντάμωμα το απόλαυσα όσο φανέρωσαν οι λέξεις που το συνόδευσαν που σαν κρασάκι παντα ρέουν στο τραπέζι κάθε Νέας Συνάντησης που εχει το βλέμμα στραμμένο στ' αστέρια των ΕΥΧΩΝ για Αρμονική ΣυνΎπαρξη!...
Σε φιλω γλυκα..
Μελίνα μου
οι ρωγμές στην Ύλη προκαλούνται μόνο από τραυματισμό και πληΓή..
Πονάς για να χαράξεις Νέους Δρόμους Πορείας...
πόσο μάλλον άυλους Δρόμους πάνω σε συνδέσμους του Νού...
Λέξη Λέξη
μάλλον Ιδέα Ιδέα ...
κουκίδα κουκίδα σκαλίζω τον Χάρτη της προσωπικής μου Επιβίωσης στο Σαφάρι μιας πυκνοφυτεμένης από Φαντάσματα Φόβων Ζωής...
Κάθε που ένα σκαλάκι ανεβαίνω με μία καλή Ζαριά στην τσόχα των Θεών,
μου χαριζεται ένα Κλειδάκι να χαράξω πληγή-ΡΩΓΜΗ-ΠΥΛΗ στο Κορμί κι αν είμαι καλή στους χειρισμούς,
μου επιτρεπουν οι "Κοσμικοί Κανόνες" να χαράξω πληγή-ΡΩΓΜΗ-ΠΥΛΗ στο ΝΟΥ...
Έτσι, εμπλουτίσω τις Δι-Εξ-Όδους Φυ-Γης μου και ελίσσομαι γλιστρώντας από τα Χέρια του βουλιμικού Χρόνου...
Ξέρω πως στο Τελος θα πιαστώ κι εγώ στο Θεϊκό Αγκύστρι...
μα όσο ο Μεγάλος Ψαράς μου επιτρέπει να Παίζω με τις Συντεταγμένες των Γεωμετρικών Σχημάτων που έστησε στο μιλιμιτρέ χαρτί της Ζωης και του ΝΟΥ,
τοσο θα απολαμβάνω κάθε Κίνδυνο που με απειλεί
και κάθε που θα του ξεφεύγω θα τον Κοροϊδεύω γράφοντας του Ενα Ποίημα... για να Μεινει στην αιωνιότητα η .... προσωρινή Νικη μου!!!
το ΣΑΝ που συνοδεύει την ετικέτα μου είναι ΒΑΡΚΟΥΛΑ δια-ΦΥΓΗΣ κι αυτο από την αυστηρότητα της κρίσης κάποιον αναγνωστών...
ΑΝ ... λεω ΑΝ ερχόταν κάποια στιγμή να με διαβάσει ο κύριος Ιωάννης που σχολιάζει κριτικά τον Νημερτή θα έβρισκε πολλά τρωτά σημεία του ποιήματος,
και με ευκολία θα διαπίστωνε πως... το Καραβάκι μου Μπάζει Νερά!!!!
όπως ΤΟΤΕ... θα κατεβαινα από το Ποίημα-Καραβάκι και θα ανέβαινα λαθρεπιβάτης στο ΣΑΝ...
θα του απαντούσα με τσιγγάνικη μαεστρία πως εγω Ποιήτρια ΔΕΝ είμαι...
αγκράματο τσιγγανακι ιμε
και πέζο στιν παραλία ενός σίμπαντος που κάπιος το κσεκλίδοσε και μπίκα!!!!
Τιν τρέλα μιας αλίτισας καρδιάς κουβαλάο κε με το μελάνι τις γράφο σταγόνες σινεσθιμάτον στο χαρτί του χρόνου....
ελιγμός Μελινάκι μου....
το ΣΑΝ είναι ο συνωμότης μου!!!!!
ΦΙΛΑΚΙ....σαν...Ποιηση!!!!
Διακριτές οι μυητικές ορίζουσες... οφείλω να ομολογήσω από τα πλέον συγκροτημένα κείμενά σου Κάκια... εκείνος που θα έχει την υπομονή αλλά και την τόλμη να αναγνώσει σε βαθύτερα επίπεδα, θα βιώσει και βαθύτερες συγκινήσεις... σε φιλώ!
Φυγόκεντρη Τσιγγάνα
Πιο ταιριαστό Soundtrack για να σε περιγράψει δύσκολα θα μπορούσα να σκεφτώ!
Ποια Πύλη όμως του Νου να σε Χωρέσει;
Χαθηκαμε Φιλεναδα μου ολα καλα;
Εγω τρεχω με καποια προβληματα υγειας της μητερας μου,
και ο χρονος μου ειναι λιγοστος...
Ελπιζω να περνας ομορφα!
Θα τα ξαναπουμε και πολυ συντομα ευχομαι!
nephilim
Στρατή
οσο όμοιες κι αν αναπτύσσονται οι Απόψεις,
παντα φέρουν λεπτομέρειες διαφοροποίησης που οφείλονται στην Ιδιοσυγκρασία του κάθε Αναγνώστη, που αβίαστα τον διακατέχει η Δική του Μοναδικότητα της Οπτικής των Ποιητικών Μεταφράσεων Εντός του.....
Γι'αυτο και επιμένω στη σαφή αποτύπωση της Ιδέας που γεννιέται με την Ανάγνωση του κάθε ποιήματος ή κειμένου ΧΩΡΙΣ προηγουμένως να αναγνωστούν τα σχόλια που το συνοδεύουν!...
Σε φιλώ γλυκά..
ΝΥΧΤΟΛΟΥΛΟΥΔΟ
Σε στιγμές Κινδύ-ΝΟΥ δένονται οι Άνθρωποι,
μα όταν η σφαίρα μας σημαδεύει και τους ΔΥο,
αβίαστα ο καθένας κοιτάζει να σωσει τον Εαυτό του..
Εχουμε εφαρμόσει την ανΙδιοτελή Προσφορά,
μα ακόμη έχουμε κενά στον τρόπο Εφαρμογής του Ορισμού της ανΙδιοτελούς Αγάπης..
Φιλί... αερινο που εισπνέεται...
Έσπερε
είχα με το Μέρος μου τη Σελήνη του Αυγούστου...
συμφιλιώθηκα με τις Σκιές του Εαυτού μου...
Φώτισα όλα τα σκοτεινά μου σημεία - έτσι άσε με να πλανιέμαι και να νομίζω!!!...
και διέσχισα Ολες τις Γεφυρες Αμφίδρομα...
Εγινα θυμα μου
και θύτης...
θηρευτής μου και λεία...
και πληγωμένη έμαθα να γιατρεύω τις πληγες με Μαθηματικα...
Τίποτε πιο Στέρεο Θεμέλειο Λύσης σε προβλήματα Ζωής
από τις Μαθηματικές Προσεγγίσεις στα Θέματα ΕΞΩ και ΕΣΩ κινδύνων...
Σε φιλώ με καλωσορίσματα...
{οταν λειπεις, λειπεις καιρό... κι όταν επιστρέφεις, είναι σαν πρώτη φορά να έρχεσαι... Σαν με μέθοδο να σμιλεύεις Πρωτες Συγκινήσεις....}
ASSOS
από μικρούς μας μαθαίνουν να κυνηγάμε το Σταθερό και Βέβαιο Δρόμο, ακόμη κι αν αυτος τελικά βγαζει σε...Αδιέξοδο..
Εγώ ανατρέπω τον ήδη δομημένο Εαυτό μου...
βγαίνω από το χάρτινο κορμί και στέκομαι απέναντι στο "Βολεμένο" μονοπάτι..
χτυπάω καμπανάκι Κινδύνου και περιμένω αντίδραση..
Το μόνο που είδα αρχικά ηταν ένα παγωμένο Βλέμμα Φόβου... μία Ψυχή λιποτάκτη από τη Φυλάκη του κουρασμένου κορμιού και ένα καρδιοχτύπι πουλί τραυματισμένο να πέφτει στο χαλίκι του δρόμου...
Απογοητεύτηκα..
ΔΕ Μ' ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΕΙΛΟΣ ΕΑΥΤΟΣ,
σκέφτηκα..
ετσι... μπήκα σαν άνεμος μέσα του...
με θυελλώδη ορμή άρχισα να σκίζω το Νου...
και να φέγγω σαν Λύχνος να Μπει η Συνείδηση ΕΚΕΙ που της απαγορευόταν από Κανόνες Πλαστικής Ζωής, που διασφάλιζαν την ευρρυθμία μιας βολεμενης κοινωνίας...
ο Ποιητής δεν είναι Πολίτης του Κόσμου, μάτια μου...
ο φιλόσοφος μπορει ν'ακολουθεί τον Διογένη..
ο Ποιητής όμως ακολουθεί Εφευρέσεις Συμπαντικών Συντεταγμένων και ΔΕ χωρά στις Γήινες Λύσεις που η Πεπατημένη προτείνει!!!...
Είναι φυσιολογικό εξαρχής να Ζαλιζόμαστε....
Ζαλίζομαι κι εγώ καθως στροβιλίζομαι ακανόνιστα σε νέες Τροχιές, τις οποίες ΚΑΝΕΙΣ δε μου φανέρωσε,
και καλούμαι ΜΟΝΗ μου να εξερευνήσω το Νέο ΦΩΣ που υποδέχεται τα σκοτάδια του μεχρι χθες Φόβου μου...
Μεταμορφωνομαι όμως...
και από Δειλός Πολίτης υποκλινόμενος με πίστη και αφοσίωση στους Νομους και στις Θρησκείες
μεταλλάσσομαι σε αυτόνομο Νου που μέσα του κρύβει παραδείσους, κολάσεις, πτώσεις και πτήσεις Ύπαρξης...
αλήθεια Ποιους κανόνες υπακούει η Υπαρξη?...
το άρθρο 10 της οδηγίας 69/335 φορολογεί την Ψυχή μου την Ελεύθερη??...
Εφυγα, πες τους..
κι από την μία ή την άλλη ΖΑΛΗ, διάλεξα εκείνη της ΦΥΓΟκεντρης Δύναμης από τα Επίγεια!!!..
Σε φιλω γλυκά..
****** και ο μπύρας
η αλλαγή του χρώματος μιας Λέξης απλά υιοθετεί την συνήθεια τονισμού του Νοήματος που υποδηλώνει η Λέξη αυτή..
Τα γράμματα που ξεπηδούν Κεφαλαία μέσα σε μία Λέξη κάποιες φορες φανερώνουν μία Νέα Λέξη που κρυβόταν μέσα στην Αρχικά Χρησιμοποιούμενη Λέξη μου...
διαφυ-Γης
κινδύ-Νου
τετρ-Αγωνίστηκα
κ.α.
Άλλες φορές κάποια γράμματα, καθως τα ψιθυρίζει ο εσωτερικός μου Συλλαβισμός, μοιάζουν σαν Ύφαλοι και σκοντάφτει το Υγρό μου Βήμα πάνω τους...
τους δίνω την ΥπερΑξία που μόνα τους ζήτησαν από την άρθρωση, που σαν κύμα έσκασε πάνω τους...
Για ΟΛΑ υπαρχουν εξηγήσεις..
αν και νιώθω πως οι πολλές αναλύσεις απομυθοποιούν τα δρώμενα και διαλύουν - εστω προσωρινά -τη μαγεία που τα συνοδεύει..
Αμέτρητα Φιλιά..... Φυγοκεντρικής Δύμανης με σημείο αναφοράς τον Κίνδυνο...
Η "Συρρίκνωση" που είναι το τέλος αλλά και η αρχή ενός πανικού όταν η έξοδος "Κινδυ-ΝΟΥ" δεν είναι στην περιφέρεια της οπτικής σου, είναι περίπου σαν να στριμώχνεσαι μέσα στον μητρικό κόλπο ξανά για να βγεις στον αέρα.
Κι εσύ πάντα βγαίνεις έστω κι αν περνάς δαιδάλους και λαβυρίνθους που κανείς δεν έχει ξαναπεράσει.
Από ποίηση δεν σκαμπάζω το ομολογώ. Κανά δυο τρία που έγραψα μάλλον κατά τύχη. Διαβάζοντάς το δικό σου, ένιωθα σαν να έμπαινα σε μια μαύρη τρύπα, ο χρόνος να μεγαλώνει, το οξυγόνο επίσης καθώς και τα περιθώρια διαφυγής.
Εν τέλει μου άρεσε
Γλυκειά αντανάκλασή μου...
βρήκα την έξοδο κινδύνου και σου στέλνω τα φιλιά μου απο το ανεμοδαρμένο Αιγαίο.
Ευχαριστώ για τις ευχές σου...
Τέλη του Σεπτέμβρη θα ανέβω προς τα πάνω...
Φιλάκια πολλά
Νημερτή
ο Αφοσιωμένος Μαθητής μετατρέπει σε Μέντορα μύησης στη Μαγεία της Συμπαντικής Απόδρασης τον ίδιο τον Άνεμο, την ίδια τη Φυλακή, τον ίδιο τον Κίνδυνο...
είναι μακρύς ο Δρόμος της Ενδοσκόπησης και σταδιακά μετουσιώνεται σε Ποτάμι,
στις Όχθες του Οποίου βρίσκονται ανθισμένες στα πέταλα των Λουλουδιών οι Λύσεις που ζητά η Ζωή...
Μικρή η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα ετερώνυμα...
η Αιχμαλωσία κάποιες φορες είναι μεταμφιεσμένη σε μόνιμη Εγρήγορση της Ελεύθερης Σκέψης....
Σε φιλω γλυκά..
Γιώργο
από Ύλη είμαστε φτιαγμένοι...
και πεπερασμένα Οριζόμαστε..
οπότε επανέρχομαι στην Μαθηματική σύγκριση των μεγεθών:
Θέλει εκπαίδευση ο Νους για να ανταποκριθεί να ανοίξει τις Αβύσσους και να χωθεί ΟΛΟ το Σώμα μέσα του...
Αντίστροφη Διαδικασία...
ως τωρα ο Νους χωρούσε στο Σώμα..
μα..
ο ΝΟΥΣ αχανής
το ΣΩΜΑ πεπερασμένο
τι δύσκολα κατοικεί ο πρώτος μέσα στο δεύτερο!!!
το Ανάποδο είναι πιο συμφιλιωμενο με τις μαθηματικες έννοιες των Συνόλων:
το Πεπερασμενο μεσα στο Αχανές!!!
και έτσι Γλίτωσα Εαυτό καθως αναίρεσα την παλιά μου Έκδοση και Βελτιώνω τις αποκρίσεις μου και τη Νοοτροπία μου κατα το πώς απαιτείται για την Καθολική μου Επιβίωση με προτεραιότητα στην Ακεραιότητα του ΝΟΥ...
προτιμώ ένα πληγωμενο Κορμί,
παρά έναν σακατεμένο ΝΟΥ...
Υλικά χωράω στο Συμπαν του Νου...
τώρα όμως εκπαιδεύομαι αντίστροφα...
Εκείνος ν'απλωθεί κυρίαρχος Μέσα μου....στο Ανθρώπινο τρωτό μου Σώμα..... το οποίο όμως είναι τόσο διάτρητο, που νιώθω θα γλιστρήσει όλη η Ενέργεια, καθώς γήινα μετουσιώνεται σε ίλιγγο του αίματος που κινεί την Καρδιά...
Σε φιλω γλυκά..
nephilim
Εγώ τρέχω σε κάτι φωτεινές λεωφόρους Εξ-Όδου Κινδύ-Νου...
τραυματίζομαι, μα επιζώ...
αποτυπώνομαι, μα πάντα κάτι ξεφεύγει...
φυλακίζομαι, μα πάντα το σκάω!!!
δένομαι στον Κορμό μιας Ιδέας, μα πάντα με δελεάζει μία Πιο Όμορφη που διασχίζει τον Αλήτη ΝΟΥ...
Ερωτεύομαι, μα πάντα προδίδω τον Εαυτό μου και αφιερώνομαι στη Μοναξιά μου...
Είναι όμορφη η Μοναξιά του τρελού Ποιητή....
Αγριο Θηλυκό...
δεν εξημερώνεται...
φορά Νύχτα... Φεγγάρια στα μάτια...
λάγνο Ενστικτο στον ψίθυρο...
πως να αντισταθώ?...
πες μου...
περιστρέφομαι γύρω μου σαν Σελήνη.....
Τελώ Γεωτρήσεις στο Κορμί το Ανθρώπινο, να βρω το Θησαυρό του ΝΟΥ....
και παράλληλα μ'αυτες τις διαδικασιες, ταυτόχρονα Υπαρχω και μέσα σε μία Καθημερινή Ζωή,
που με στραγγίζει οικονομικά, συναισθηματικα, μα ΟΧΙ Υπαρξιακά!!!!...
από την αλήτικη γειτονιά μου ανασύρω μνήμες τσιγγάνικου ρυθμού και σε κερνώ ένα ποτήρι Ζάλης....
http://www.youtube.com/watch?v=QH7YV53L1rg
Φιλάκι μεχρι να τα ξαναπούμε.....
http://youtu.be/XLpSDpiG8LM
:)
Φιλιάαα !
http://www.youtube.com/watch?v=JzjnK6gRZjU&feature=related
Όσο αυτάρκης κι αν είναι ο νούς πάντα αποζητά μία συντροφιά που να του μοιάζει!
Χριστόφορε
η απεικόνισή σου εύστοχη...
Πως να ξεφύγουμε από τις Μνήμες μας λοιπόν?...
Σε κάθε δύσκολη στιγμή μία υδροδιαλυτή Ανάσα μας λυτρώνει...
ο Ομφάλειος Λώρος μονοπάτι να περπατηθεί ανάποδα και να σμίξουμε με την Αρχέγονη Αναγκη που μας έφερε στη Ζωη...
Εκει ίσως να είναι γραμμένη η Λυση του Προσωπικού μας Αινίγματος..
Γρίφοι είμαστε...
και όσο πιο δυσνόητοι και πολύπλοκοι
τόσο πιο πολύ ακονίζεται ο Νους στα χερια του Σιδηρουργού Χρόνου!...
κι όταν γίνει Κοφτερό Νηστέρι
σκίζεται πάλι η Κοιλιά της Κρυψώνας μας
και αναΓεννιόμαστε από το Μηδέν του Φόβου, μέσα στο Άπειρο της Ελευθερίας...
Νέα Ζωή..
Δεύτερη Ευκαιρία..
και αν παλεψουμε να κερδίσουμε μία Τρίτη... Τέταρτη...
κάθε φορά πιο εξελιγμένη Βιώνεται η Λύτρωση...
και πιο πολύ πρόσκειται στο Ιδεώδες της Ανάστασης της Ψυχής...
Σε φιλω γλυκά..
Gyro
Τα κείμενα αβίαστα φέρουν μία προσωπική σφραγίδα Οπτικής της Ζωής του Συγγραφέα...
Δεν αρέσουν όλα σε όλους...
Οι bloggers εχουν ακονισμένο Κριτήριο Επιλογής..
Χαίρομαι που σου άρεσε...
Η διαστολή και η συστολή είναι διαδικασίες που από μικρή με εγκλώβιζαν η καθεμία με τον τρόπο της!
Τωρα που μεγάλωσα, επιδιώκω Εγω να τις εγκλωβίσω μεσα σε φράσεις...στίχους και λέξεις μοναχικές, μα τόσο απλωμένες στη Λευκή Σελίδα του Νου...
Επιδιώκω να αδειάζω το Ποτήρι για να ξαναγεμίζει φρεσκο αέρα και νερό - στοιχεία απαραίτητα για ν'ανθισουν οι Ιδεες...
Σε φιλω... με διάθεση εμπλοκής στα...δύσκολα....
{ο καθενας έχει το Δικό του Βαθμό Δυσκολίας...
ΚΑΤΙ δύσκολο σε Μένα, μπορεί να φαντάζει εύκολο σε Σένα.. και το αντίστροφο... μα το απόσταγμα της εμπειρίας ΠΑΝΤΑ προβάλει στα κείμενα των Μυημένων στη Γραφή....}
και ένα τραγουδι αφιερωση από τον Υπεροχο Βασίλη...
{μου ήρθε στο Νου με την αναφορά στον διαφορετικό βαθμό δυσκολίας που συνοδεύει τα εγχειρήματα το καθενος!!!..}
ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ αμα δε γυρίσεις...
ΓΙΑΤΙ καθε φυγή οφείλει να συνοδεύεται δυαδικά από μία Επιστροφη!!!
http://www.youtube.com/watch?v=8MW2FDJssXY
ΚαρυΔάκι μμμμμμμμμμμμμμμου
ευκαιρία για Συναντήσεις...
αιγαιοπελαγήτικες...
ΔιαγαλαΞιακές...
Τσιγγάνικες...
του ΝΟΥ και της Καρδιάς..
Οι αστρικές συνοδείες είναι ετοιμες για εκρηκτικά δρώμενα ...
Όποτε ερθεις στείλε σήμα καπνού...
Διαβάζω και.... Ινδιάνικα...
;-))))))))))))
χικ...
Τραγουδι Αφιερωμένο μαζί με τις Ευχές που διαρκούν για... μια ΖΩΗ..
http://www.youtube.com/watch?v=Z3eSGD0ifGM
Σε γλυΚοφιλώ......
Ψευδαισθήσεις
Επιτέλους, χωρίς ψευδαισθήσεις υλοποίησα μια πολύ παλιά μου υπόσχεση, να παρουσιάσω δείγμα της εξαιρετικής ποιητικής σου δουλειάς!!!
Τα συγχαρητήρια και πάντα μπροστά!
Συρρικνώθηκα,εφαπτόμενος,σε μυριάδες τετράγωνα που στα έκπληκτα μάτια μου εμπρός, κυκλώθηκαν σε στίξης σημάδι, φράζοντας με τελεία κάθε ιδεατό προς την έξοδο κινδύ-ΝΟΥ μου...
Την καλημέρα μου
Πάντα επιστρέφω...
και όσα χρωστά η Καρδιά μου τα προσφέρω με Πολλαπλάσια...
Γλυκό Φιλί... γλυκό κέρασμα σε όσους κόπιασαν στο τσαντήρι με χαμόγελο... άδεια χέρια... και γεμάτη καρδιά....
http://www.youtube.com/watch?v=IYZWiAyLcd0
Δημοσίευση σχολίου