Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

...Club...



Η Φωτογραφία εκλάπη από εδώ:
http://www.walltowatch.com/view/32332/Surreal+Portraits

Η ανεξαρτησία σου μίας σφραγίδας η κοροϊδία.
Join the Club.
Πρέπει κάπου να ανήκεις
να 'χεις τους υποστηριχτές σου
να μετράς ως μονάδα που αθροίζεται
να κάνεις παρέα με Άσσους
να ενισχύεις τα μηδενικά σου.
Μετράς, Φίλε μου.
Μετράς.
1.000.000
και δύο και τρία.
Απλώνεις χαρτονομίσματα εαυτού στο χαλί
στις σκάλες πολυώροφης νύχτας
ως το ρετιρέ της έρπουσας αναρρίχησης
και των σχέσεων υψηλής ραπτικής.
Όλα τα κουστούμια στα μέτρα σου.
Αγκαλιές κι αλληλεγγύη εσωστρέφειας
δωρεάν ποτό για τα μέλη
παροχές όλων των απολαύσεων 
εντός ειδικού τιμοκαταλόγου.
Σφράγισαν την κάρτα μέλους σου
με σάλιο και οινόπνευμα.
Καναπές συνεντεύξεων.
Καθίστε.
Πείτε μας για σας.
Στην πρώτη ανάσα σε κόβουν.
Φτάνει!...  πολλά είπατε.
Μιας κι έμεινε το στόμα σου ανοιχτό
δοκιμάζεις άνευ δικαιώματος άρνησης
καναπεδάκι με σως σεβασμού ιεραρχίας.
Πεινάς για περιποίηση.
Τρως το παραμύθι
γλείφεις και το χέρι που σερβίρει.
Αυτόν που σε ταΐζει να τον φοβάσαι, έλεγε η γιαγιά.
Μα για να υψωθείς κατακόρυφα
έκοψες τις ρίζες σου.
Τα ορφανά μαζεύονται στο Club
υιοθετούνται από μαγείρους
μαθαίνουν να σερβίρουν και να σερβίρονται.
Σ' αυτό το στέκι 
το νοστιμότερο Club Sandwich 
είσαι Εσύ.
Φιλετάκι με σφραγίδα προέλευσης
που ανανεώνει την κάρτα μέλους
με όρκους καλής συνεργασίας 
με τον Chef.
Μπήκες στο Club, Φίλε μου.
Ζυγίζεσαι και μετράς.