υγρασία, ουσ. γένους θηλυκού

Όταν πλησιάζω αχνίζει
κρύβεται κάτω από στρώματα υδρατμών
γίνεται νεφελώδης κι αόρατη απ’ όλους.
Διασχίζω την ομίχλη της δίχως ορατότητα.
Ψηλαφώ τυφλός τον κίνδυνο

         -καμπύλες και περιγράμματα.

Γίνομαι σαλιγκάρι κι ερπετό.
Συμπυκνώνεται στον αφαλό της.
Γίνεται λίμνη με υγρά σαγόνια.
Χάνομαι στην αθόρυβη καταιγίδα της
και με βρίσκουν μετά από καιρό

διαλυμένο από την προσπάθεια 
να πνιγώ μέσα της.

λευκό τοπίο

 

Απ’ τα λευκά τοπία
ο λευκός λαιμός της
το πιο αγαπημένο.
Τα ξημερώματα
άφηνε πατημασιές
με τα δάχτυλα.
Με κόκκινες δαγκωματιές
μασούσε το χιόνι
και με εγκαύματα στη γλώσσα
άναβε φωτιά στο λακκάκι.
Ξυπόλητος και γυμνός
έσπαγε τη σιωπή του κόσμου
ουρλιάζοντας σαν ζώο
που επιτέλους χόρτασε 
μία πείνα αιώνων.