διάπλατα

Δίχως ίχνη

εισέρχεται
από τις χαραμάδες 
σαν φως ή σκοτάδι,

από τα μάτια 

σαν αλήθεια ή όραμα,

από τα ρουθούνια 

σαν οσμή ή σαν αίμα,

από το μυαλό 

σαν σκέψη ή σφαίρα.

Μένει για δευτερόλεπτα 

που ίσως είναι χρόνια 

μετά φεύγει δίχως ίχνη  

αφήνοντας ξεκλείδωτα 

τα υπόγεια και τις σοφίτες 

και μισό βήμα πριν

σε ξυπνά απ' το μούδιασμα 

και με γυρισμένη την πλάτη 

χαίρεται να σε νιώθει να λαχανιάζεις 

στην προσπάθεια να κλειδώσεις 

κάθε είσοδο 

προστατεύοντας τα ιδιωτικά σου δωμάτια.

Κάθε φορά προσθέτεις παραπάνω κλειδαριές 

και συστήματα ασφαλείας.

Κάθε φορά 

μόλις αρχίσεις να χαλαρώνεις 

σε αιφνιδιάζει που δίχως ίχνη 

βρίσκεται εντός 

με όλα κλειδωμένα 

και όταν αποχωρεί 

όλα μένουν ξεκλείδωτα 

κι εκτεθειμένα.

Θα σε παίζει, θα σε αιφνιδιάζει και θα σε τρέχει 

μέχρι τη στιγμή που μόνος σου θα αφήσεις ξεκλείδωτα 

και δε θα έχεις πλέον τίποτε να κρύψεις 

από σένα τον ίδιο. 

τυφλό σημείο

 

Από πάντα μου ήταν εκεί 
παντοδύναμος και διακριτικός 
αθόρυβα πολυμήχανος 
με άπειρα μάτια 
δύναμη υπεράνθρωπη 
ενεργοποιώντας γύρω μου
πολύπλοκα συστήματα ασφαλείας.
Εκπαιδεύτηκε στον πόλεμο 
μόνο για να προστατεύει εμένα.
Μα εγώ
λαβωμένη από το τυφλό σημείο 
την οξεία γωνία των λίγων μοιρών 
που ξέφυγε των σχεδιασμών του.

Από εκεί όπου ο ίδιος 

ο πάνοπλος στρατιώτης 

ο γίγαντας 

ο ελεύθερος σκοπευτής 

ο φύλακας άγγελος 

ο πανταχού παρών 

ο απροσπέλαστος στρατός 

ο Θεός 

αυτός ο ίδιος 

ήταν ο κίνδυνος.

Κι εγώ στο κέντρο του κύκλου

με αυστηρά υπολογισμένη την ακτίνα του

δίχως δάση με το ανεξερεύνητο 

δίχως ποτάμια με ροές 

δίχως ανθισμένες γέφυρες 

δίχως πετούμενα στον εναέριο χώρο μου.

Εγώ στο κέντρο 

μέσα στην περίμετρο ασφαλείας 

αρτιμελής μα ηττημένη 

με στρατηγική Υποχώρησης 

μέσα στον Ψυχρό του πολέμου.

Τραυματίας από το τυφλό σημείο 

χτυπημένη

από την απουσία τρυφερότητας 

συνεχίζω βασίλισσα 

δέσμια του στρατού της

που την προστατεύει από όλα 

εκτός από την απουσία και το κενό.