Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Η Αγία





ΒΙΒΛΙΟ "Θηλυκές οι θηλιές του κόσμου", ΑΝΕΜΟΣ Εκδοτική, 2012

Πέρασα με το βελούδινο δέρμα μου
γεμάτο εκδορές περίτεχνης επικάλυψης,
αέρινη σ' έναν πνιχτό, πυκνό αέρα
θολής γιορτής.

Συνωστισμός στο ποτάμι
όπου εξαγνίζονται οι αμαρτίες.
Του νερού η διαύγεια
με μίασμα κόκκινης πληγής
κόχλαζε νωπό χρώμα... άλικο..

Σημείο Εκτόνωσης Κορεσμένης Ψυχής
αιχμάλωτης στην Τόση Ελευθερία.

Βρήκα τις αλυσίδες,
δέθηκα
σε μία προτεραιότητα Επώνυμης Αυταπάρνησης
κρατώντας ψυχορραγούσα την Καρδιά
σε δύο χέρια παιδικής ακόμα ευθύνης...

Τόσο κουρασμένη απ' το βάρος
αδυνατώ ν' αναλάβω την ΑυτοΤιμωρία μου.

Δευτερόλεπτο λιποθυμικής απώλειας αισθήσεων
κι ένα Χέρι μού μετάγγισε θερμότητα.
Κατέλυσε την αγωνια της Ολίσθησης
στις φλέβες των αιμορραγικών μου Διαπιστώσεων.

Τόσα Λάθη...
Φτωχά μαθήματα κερδοσκόπων δασκάλων
όταν η Ψυχή ζητούσε αυθεντίες..

Σκορπίστηκα σ' ένα Παιχνίδι
δίπλα στην πραγματικότητα...
σε δευτερεύουσες πράξεις στρογγυλοποιήσεων,
χάνοντας την Κυρίαρχη Πράξη της Ζωής...

Πριν σβήσει μες στο γκρίζο η πολύχρωμη Αύρα μου
στάθηκε απέναντι στο Παρελθόν μου
η Αγία...

Διαβόλους ντυμένη
για να περάσει την Όχθη..
με σώμα εκμαυλισμένο
απ' τα αγγίγματα των Ελεγκτών...
με χείλη αιμορραγικού κραγιόν
απ'τα δαγκώματα των Όρνεων...

κι όταν έφτασε σε Μένα
ένα Βλέμμα Αμόλυντου Ουρανού
πότισε Φτερούγισμα
το ξεψύχισμα της ΕΣΩφωνής μου...


Όσα φωνήεντα είχα ξοδέψει
ακουμπούσαν νεκρά
τις Ρίζες της Φυλοβόλας μου Φλυαρίας...
Έβρεξαν τα χείλη μου
σταγόνες Βρόχινου Νερού μιας Εξομολογητικής Ψιχάλας...

κι έπειτα...
Ανάσα...

Τα θρύψαλα του Εαυτού μου
στων ματιών της τον ΨυχοΑναλυτικό Καθρέφτη
σε ταξινομημένη συναρμολόγηση
μέσα στα παιδικά μου χέρια
αναδομούν το Οικοδόμημα
που κόντεψα να προσφέρω αντιπαροχή
στον Ξοφλημένο Επιχειρηματία των Θνητών Επενδύσεων...

Με πήρε από το χέρι.
Αλώβητες διασχίσαμε
τόσο αίμα
τόσο έγκλημα
τόσο μηδενισμό

και βγήκαμε στο ΦΩΣ
να μου μάθει να μετρώ από την Αρχή
ώσπου να φτάσω ξανά
στο ΕΝΑ το Αιώνιο...







23 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

<<
Συνωστισμός στο ποτάμι
όπου εξαγνίζονται οι αμαρτίες.
...

βγήκαμε στο ΦΩΣ
να μου μάθει να μετρώ από την Αρχή
ώσπου να φτάσω ξανά
στο ΕΝΑ το Αιώνιο...
>>

Όταν είσαι σε φόρμα (δεν πάει ΠΑΝΤΑ παρέα με ευχάριστη διάθεση αυτό) δεν παίζεσαι !! Και σημάδεψα μόνο τα ΠΟΛΥ καλά για μένα !

Μπράβο !!

Joop Zand είπε...

Wonderful work....my compliments.

Greetings Joop

ΚΑ-ΤΕ-ΡΙ-ΝΑ!!! είπε...

ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ! ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ! ΦΙΛΙ ΓΛΥΚΟ.......


Υ.Σ. ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΧΤΕΣ Ν ΓΡΑΨΩ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ Κ ΔΕΝ ΦΟΡΤΩΝΕ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙ ΣΟΥ. ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚ Ν ΣΧΟΛΙΑΣΩ ΣΕ ΜΕΝΑ ΣΤΟ ΟΛΑ Ή ΤΙΠΟΤΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΠΕΡΑΣΕΣ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ. ΑΝ Δ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΟΠΟ, ΠΗΓΑΙΝΕ Ν ΡΙΞΕΙΣ ΠΑΛΙ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ. ΦΙΛΙ ΞΑΝΑ.....ΦΩΤΕΙΝΟ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟ!.......Ν ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!! :)))

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

με τιμα η αγιωσυνη σου...
Το πρωί σηκώθηκα νίφτηκα χτενίστηκα ...ξεπουλήθηκα.
Άντε κι αύριο να δούμε...
Ερωτευμένος ερωδιός.
Μια πιθαμή απόσταση το τείχος
μια δόση απόσταση η τρέλλα.
Σφυρίζουν τα τραίνα, σφυροκοπάνε τα μηνίγγια μου.
Ανία. Είναι πραγματική απόλαυση ο χαμένος καιρός.
Μεταπηδάς στην εξουσία της ματαιότητας και υπερθεματίζεις.
Μπερδεμένα λόγια για όσους βαρέθηκαν ν' ακουν.
Ένα ποτάμι λέξεις που τις κάνεις γαργάρα.
Μετά από μερικές πλύσεις αισθάνεσαι καθαρός.
Απορρυπαντικά ξενύχτια
Το άλλοθι της δημιουργίας.
Και η μέρα ...σώνεται.

taio είπε...

un placer leerte

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Εμείς οι δυο μια "Αγία" χρειαζόμαστε νομίζω και μετά να πάμε να "συνωστιστούμε στο ποτάμι όπου εξαγνίζονται οι αμαρτίες" ποιήτρια μου που έχεις φτάσει με τους στίχους σου "στο ΕΝΑ το Αιώνιο".

kariatida62 είπε...

Δεν κατάλαβα τίποτα απ'όλα αυτά που λες, αλλά μου ακούστηκαν όμορφα και άγια!
Τους συνωστισμούς σκέψεων δεν τους αντέχω γι'αυτό σου στέλνω την αγάπη μου, τα φιλιά μου και αποχωρώ!

Γιώργος είπε...

Που είσαι ψυχούλα μου;;;

Μας έλλειψες!!!

Καλό Σαβατόβραδο να έχεις!

Despina είπε...

πάμε την αριθμητική
απ'το μηδέν...
φιλί!!

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=TUfShooOeGQ

~reflection~ είπε...

αχχχχχχχχχ.... ΚαρυΔάκι μου..

θα επανέλθω ..

όχι με αναλύσεις!!
{ξερεις...}

με προεκτάσεις ΜΟΝΟ..

ΦΙΛΙ.... Ενα Αιωνιο...

Φόβος..... είπε...

Μία πύλη χωρίζει την αμαρτία από την αγιοσύνη.

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

Αραιή συννεφιά...
δε θα βρέξει...
ο ήλιος χαρίζει σιγά σιγά τα μαγευτικά χρώματα της αυγής στο τοπίο μας...
Μια λιμνούλα...
με νούφαρα...
χρυσαφές ακτίνες λαμπυρίζουν στα καθαρά νερά της.

ένας βάτραχος παιχνιδιάρης χαίρεται την γέννηση μιας καινούργιας μέρας...
πηδάει δίπλα στον κύκνο που αναζητάει το ταίρι του...


φιλί μαγικό να γίνει ο βάτραχος τσιγκανάκι....

Bitch είπε...

Σου στέλνω ένα νυχτερινό φιλί!!!

~reflection~ είπε...

Sef

κλείστηκα για λίγο μέσα στη φυλακή μου..
Συνειδητοποίησα πως εκεί ενΥπαρχει η Κολαση κι ο Παραδεισος...

Αναψα φωτιά στο ένα χερι....
το άλλο προμηθεύτηκε το Κύμα...

σαν διπολικός μαγνητης...

τοσος διχασμός
κι όμως απολυτα ΕΓΩ....


εξω από βλεμματα
εξω από Ζωη
εξω από Ψευδαίσθηση..

Μέσα σε έναν Καθρέφτη Διάφανης Μεμβράνης όπου το Ειδωλο απλώνει το Χερι του και πιάνει το Αρχετυπό μου...

ανάμεσα παντα ΕΓΩ...

να μην διακρίνω αν το αρχετυπο είναι η αμαρτωλή Πτυχή μου ή η Αγία!..


Σε φιλω.... με συλλαβιστή προσευχή στον ΕΣΩθεό μου.......

Magia da Inês είπε...

。˛♥
Amiga,

Acredito que não entendi a poesia porque o tradutor não é muito bom.
Será que céu e inferno não está dentro de nós?

Boa semana!

Beijinhos.
Brasil
。˚ ˚ ˛✿♪♫♪
。˛♥

~reflection~ είπε...

Joop Zand

Όσες γλώσσες κι αν μιλά η καρδιά
όταν είναι να συγχρονιστεί το συναίσθημα
και με ένα επιφώνημα αμετάφραστο επιτυγχάνεται το ποθητό...


Εδώ το ποθητό είναι η μετάγγιση της Σκέψης..

Δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι να συμβεί..
τα λογια σου υποννοούν πως το πρώτο Βήμα έγινε....

και πάντα αναφέρω πως για να συμβεί αυτο
πρέπει ο Αναγνώστης να αφεθεί στη ροή του κειμένου....


Σε φιλώ....

~reflection~ είπε...

ΑΝΙΡΕΤΑΚ

το εχω αναφερει ξανά:

ο πιο μεγάλος Ληστής της Ζωής μου ο αδηφάγος Χρόνος...

Δεν κατάφερα να περάσω ξανα, όπως σου υποσχεθηκα....

θα φροντίσω όμως να ΜΗΝ αθετήσω την Υπόσχεσή μου..

ειδες τελικά?..
να που έπεσα κι εγώ στην παιδική εξαίρεση των..Αθετήσεων!...

είναι που μια ενεργοποιείται η επιρρεπής στην Αμαρτία πτυχή μου και μία εκείνη της Αγίας...


Σε φιλω ...

~reflection~ είπε...

Μάγε

με βρίσκεις ένα βήμα μετά από μία επική ανάρτηση που αφορά την Κριτική των Κειμένων...

το σχόλιό σου ομολογώ κρύβει αρνητική ενέργεια...

Αν ήσουν κριτικός θα είχες "θάψει" την Αγία μου...

και το κατάφερες να την πλήξεις.. ομολογώ...

Επίσης, αν ήμουν όντως Ποιήτρια κι εσύ Κριτικός θα είχα αποκαρδιωθεί και δύσκολα θα έγραφα το επόμενο κείμενό μου...

μα..

με σώζει το ότι ΔΕΝ πιστεύω στην ΚΡΙΤΙΚΗ των κειμένων που κρύβουν αλληγορία ποιησης...

Το κείμενο ΜΟΛΙΣ αποτυπωθεί από το Χέρι του Συγγραφέα του
διαγράφει αυτόνομο, ανεξάρτητο τη Δική του πορεία...
και δεν περιορίζεται στο πλαίσιο ενός blog...


Εμένα μπορείς να με πλήξεις,
όπως στο παρελθόν έκανε ο Ιονάς..

όντως,
το λέω ευθαρσώς,
γραφω ασυναρτητα...
με ένα άγριο ένστικτο ΕΣΩεπιβίωσης δημιουργώ άναρχες συστοιχίες Λέξεων στο ΔΦάσος της Σκέψης μου....

Ατυχοι όσοι βρεθούν ΕΚΕΙ...
ενα ομιχλώδες τοπίο εφιαλτικής δομής θα περιπλέξει τις προθέσεις τους..


Δεν ξέρω ποια είναι η αρχική σου πρόθεση.... δεν ξέρω αν έμεινε ίδια ως το τέλος του σχολίου και μέχρι το επόμενο σχόλιο που σου ζήτησα να απαλύνεις λίγο τον αρνητισμό...

μα..

τελικά τόλμησες να βρεθείς σ'αυτο το Ασυνάρτητο Δάσος της Σκέψης μου ΔΥΟ φορές...

απορώ...

αφού σου δημιουργεί τόση Σύγχυση,
γιατί επαναλαμβάνεις τη Διαδρομή?...

Σε φιλώ.... και Εγω η αμαρτωλή... και Εγώ ... η Αγία...

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

αγαπημενη μου με εντυπωσιασες για ποια αγια μιλας η για ποια αμαρτωλη? ποια ειναι η αγιωσυνη και ποια η αμαρτια ? οχι δεν ειμαι κριτικος ουτε και απ την κρητη...εχω κανει και δευτερο σχολιο και αυτο ειναι το τριτο ..μιλας εσυ για αμαρτια? μιλας για αγιωσυνη εσυ εσυ μιλας αν πω τωρα κατι θα πεις παλι οτι χτυπαω κατω απο τη μεση ομως εγω το μονο που κανω αγαπαω...ισως το πηρες στραβα ισως σε κουρασε και ο ηλιος της Κυριακης ισως ισως δεν ξερω και ουτε θελω να κανω ικασιες θυμασαι τι μου εχεις πει θελει πολεμο κοντρες και μαχη καθε μερα μα στην πρωτη κοντρα κανεις πισω?μα στην πρωτη μαχη σηκωνεις λευκη σημαια οχι αυτο δεν το κατανοωοχι αγαπημενη μου παμε παλι απ την αρχη ξαναδιαβασε το σχολιο δες και το δευτερο κι εδω ειμαι παλι για τεταρτο φιλια οχι ενα αλλα πολλα!!! α και στη .....

~reflection~ είπε...

taio

Με πέτυχες σε στιγμή ΑΥΤΟ κριτικής!...

ωχ...

σαν ΑΥΤΟαναιρεση ακουστηκε????...

εγω?...
ΑΥΤΟκριτική?..

όταν τάσσομαι εναντιον της Κριτικής?..

μα..
δεν υπάρχει Οξύμωρο σχήμα..

εκτός κι αν.... είμαι Ποίημα!!!!

χα χα χααααααα.....


ανάμεσα στην Αμαρτωλή και στην Αγία
χωρά τόσο Όμορφα το .... τσιγγανάκι μου!!!!


Φιλί... καλωσορίσματος..

~reflection~ είπε...

Χριστόφορε

κάθε που φτάνω στην Πηγή
και συλλέγω στο πύλινο Αγγείο μου ναμα..

όλο ρίχνω το σκεύος κάτω...
χύνεται το ... κρασί ΜΟΥ...

{αβίαστη η μεταμόρφωση του νερού σε ΚΡΑΣΙ,
δίχως την Παρεμβαση κάποιου Υιού ενός Θεού των Ανθρωπων!!!.....}

ΤΟΤΕ
ξυπνά από τον παραδεισένιο ύπνο της η Αγία μου......

στο σημείο που σταλαξε όλο το κρασί
φυτεύει μία ελιά...
με καρπούς σε ΒΑΘΥ ΧΡΩΜΑ ερωτικής συνωμοσίας!!!

με τη ΖΩΗ
και το ΘΑΝΑΤΟ..

παραξενη ΦΥΣΗ...

ανεξηγητη, μα ζηλευτη...

όχι η Αμαρτωλή..
ούτε η Αγία...

εκείνη η Άλικη Ελιά!!...
στεφάνι να φτιάξει Ηττημένων Νικητών....

των ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΑ Άξιων να ανεβούν στο βαθρο της Ζωης..


Φιλακι γλυκό...

~reflection~ είπε...

ΚαρυΔάκι μου

στο Βασίλειό μας
- των αμαρτωλών -
εδώ και αιώνες κάποιος νόθευσε τις Διαλέκτους
για να μην μπορούμε να επικοινωνήσουμε
ώστε να Υψώσουμε επιτυχώς τον Πύργο της Εύπλαστης και Εύθραυστης Ποιητικής Οπτικής της Ζωής,
στην παραλία της Καρδιάς μας...


Ο Πύργος της Βαβέλ
ακόμη στοιχειώνει τα θεμέλια της Επαφής
μέσα στην συνεργατικότητα που απαιτεί το εύληπτο Ποίημα
αναμεσα στη Γραφή και στην Αναγνωση..




Σε φιλω... παιδικά.. απλά.. με ένα Α Ανομολόγητης συγκίνησης....