Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Το σκίρτημα της Πεταλούδας...


Η σημερινή μου αναρτρηση είναι ένα ποίημα γραμμένο από την κόρη μου Αμανατιάδου Ιφιγένεια {ο θησαυρός μου} μαθήτρια της Β' Γυμνασίου, με το οποίο κέρδισε το Πρώτο Βραβείο στον 15ο Διαγωνισμό Μαθητικής Ποίησης που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βορείου Ελλάδας για το 2010...

Πρόθεση της ανάρτησής μου δεν είναιη προβολή της μικρής, αν το αξίζει θα τύχει προβολής μέσω της δουλειάς της στο μέλλον...
Στόχος μου είναι να τονίσω ότι τα σημερινά παιδιά που τα κατηγορούμε ότι ασχολούνται αποκλειστικά με το facebook, τα κινητα, παραποιώντας την Ελληνική Γλώσσα με συντομογραφίες, greeklish και φράσεις ασυνάρτητες για μας, ΑΥΤΑ τα ίδια παιδιά διαπρέπουν όταν έχουν τη στήριξη και την ενθάρρυνση προς την κατευθυνση της δημιουργικότητας...





Ακατάληπτο το πετάρισμα της πεταλούδας…
Νήμα αραχνοΰφαντο οι σκέψεις,
Χείμαρρος κρυσταλλωτών δακρύων οι λέξεις
Και φαντασία που οργιάζει.
Η τελευταία πινελιά στον καμβά μου
Η εμπειρία.
Θαλασσοβρεγμένες ελπίδες και
Σεληνοειδή όνειρα.
Προορώ σε κάτι άγνωστο, ταυτόχρονα, όμως
Ελκυστικό.
Παρέσυρέ με σε κάτι ξεχωριστό.
Ρίσκαρε και παραμέλησε το αμιγές.
Νιώσε, άγγιξε το παραμεθόριο συναίσθημα.
Ζήσε τη σαγηνευτική γοητεία της απεριόριστης δράσης.
Ονειρεύσου, γιατί μόνο όταν ονειρεύεσαι, μπορείς να πετάξεις.
Και κάπου εκεί θα ανακαλύψεις τη μαγεία.
Θα ‘ναι η στάμπα, που από ωχρόφαιη θα γίνει ασημένια.
Το ύφασμα που θα μεταμορφώνεται σε μετάξι από κασμίρι.
Έφτασες στο στόχο σου,
Πήρες μια γεύση απ’ τη ζωή.
Ένιωσες, προσπέλασες αυτό που ποτέ δεν πίστεψες ότι θα πλησιάσεις.
Τόλμησες, πίστεψες, κυριάρχησες, ελευθερώθηκες.
Ανακάλυψες το νόημα της ζωής.
Μπορείς πλέον να αφουγκραστείς το σκίρτημα της πεταλούδας!


31 σχόλια:

Καλυψώ είπε...

πραγματικα ανατριχιασα!!!
υπεροχη η σκεψη της..το δοσιμο της
καθαρια η ελπιδα της..
η προσμονη της!!

και η απαιτηση της..

"Παρέσυρέ με σε κάτι ξεχωριστό.
Ρίσκαρε και παραμέλησε το αμιγές."

μεστη η αληθεια της γραφης της..
και το μηνυμα της..

ας μαθουμε απο τα παιδια..
ειναι η φωνη της ψυχη μας
εκεινης που ξεχασαμε..η παρατησαμε
γιατι δεν αντεχαμε την φωνη της..

να την χαιρεσαι την πεταλουδα σου
ομορφη και ελευθερο πνευμα
σαν και εσενα!!!!!

την καλημερα μου!

~reflection~ είπε...

Καλυψώ,
είμαι σε μία κατάσταση Συναισθηματικής Αιωρησης - η προηγούμενη αναρτηση βρήκε κίνητρο υλοποίησης ...

Είναι στ'αλήθεια απίστευτη η Ματιά και η Δυναμη της Ψυχης των παιδιών...

Αρκεί να οπλίσουμε τα χερια τους με τα καταλληλα όπλα, με τα οποία θα βγαλουν στην Πρωτη Γραμμή το Γνησιο και Ελεύθερο Όραμά τους για τη Ζωή...

Σε φιλώ γλυκα...
Σημερα όλα τα φιλιά μου μυρίζουν συγκινηση...

Katerina είπε...

Υ.Π.Ε.Ρ.Ο.Χ.Ο. !!!!!

Ενα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στην Ιφιγένεια!!

~reflection~ είπε...

Κατερινάκι,
τωρα το κινητρο έχει λόγο ύπαρξης...

Η πιτσιρικα μου είναι ο πρωτος αποδεκτης της χαρας μου όταν γραφω κατι που με ικανοποιεί..

Αυτη η παιδιάστικη χαρά μου ίσως να είναι η μεγαλύτερη ώθηση για τη μικρή....

Το κινητρό μου έχει λόγο ύπαρξης, γιατί στα παιδικά της ματια φαντάζει Μεγαλείο και Σκοπός Ζωής...

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

πολυ καλο μαγευτρα μου αλλα δεν ειναι ολα τα παιδια ιδια υπαρχουν τα παιδια που αγωνιζονται που προσφερουν και υπαρχουν και τα αλλα αυτα που θελουν να τα εχουν ολα ετοιμα ... μπραβο της μικρης το μηλο κατω απο τη μηλια πεφτει παντα...την καλημερα μου οπως παντα μαγικη!

~reflection~ είπε...

Μάγε,
μπροστά στα ματια της μικρής κι εγω είμαι μάγισσα που μεταμορφώνω τα παραμύθια της ποιητικής μαγείας σε θέλγητρα που χρησιμεύουν σαν δολώματα και ψαρεύουν από τα βαθη της Ψυχής της την ουσία και την πολύτιμη Σταγόνα, για να αφήσει κι εκείνη καπου αναμεσα στα κοχύλια το σημάδι της....

Υγρή πατημασιά στην αμμουδιά της δημιουργικότητας.....

Τα φιλια μου... πιο μαγικά από ποτέ...

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

δευτερο σχολιο αυριο μην ξεχνας το κρυφο σχολειο..χα χα..

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ενα κορίτσι με υπέροχο όνομα, ένα κορίτσι με γονίδια πολύτιμα να κολυμπούν στις σκέψεις του, ένα κορίτσι, που ανοίγει τα φτερά του κι ο άνεμος γοητεύεται και το παίρνει στην αγκαλιά του, και γίνεται "στάμπα ασημένια".
Πως να μην είμαστε όλοι περήφανοι για την φίλη Κάκια και την Ιφιγένεια της.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

Έσπερος είπε...

Πωπω Κάκια μου! Η μικρή σου έχει πολύ ταλέντο! Θα συμφωνήσω με δυο παράγματα που ειπωθηκαν σε προηγούμενα σχόλια. Όντως το μήλο κάτω από την μηλιά πέφτει (συνήθως τουλάχιστον). Παρ' όλ' αυτά, όμως, πρέπει πάντα να συντρέχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να γίνει κάτι όμορφο. Χαίρομαι πάρα πολύ που στη δική σας την περίπτωση υπάρχουν αυτές οι συνθήκες!

Πολλά φιλιά και στις δυο σας! Ν' ανθίζουν πάντα τριαντάφυλλα στις καρδιές σας μαζί με την καλησπέρα μου!

Dreameraki είπε...

Δεν ξέρω τι να πω,πώς να το εκφράσω..;Θαυμασμό;Ανατρίχιασμα;Δέος;Συγχαρητήρια στη μικρή για τις σκέψεις και τις ευαισθησίες της!Αν ήταν μαθήτριά μου,θα το χρέωνα σε μένα,θα την ενέπνεα!Χιχι!Α ώστε από τη μαμά Ρίκη με εντόπισες,ε;;Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο,παρά ευτυχής που σε γνώρισα και θα σε γνωρίζω!Φιλιά και θα χαίρομαι να βλέπω τα γλυκά αλλά και μη,σχόλιά σου!

Ανώνυμος είπε...

Ο Έσπερος τάπε όλα και συμφωνώ... πολύ όμορφο και γλυκό αυτό που είπε... πάντα ν ανθίζουν τριαντάφυλλα στις καρδιές ... και δική μου ευχή καρδούλες μου γλυκιές.... η μαμά... για σένα και γιαγιά για την Ιφιγένεια την εγγονούλα μου...
Frankne

~reflection~ είπε...

Χριστοφορε,
με γοητεύει το πολυτάλαντο των παιδιών που δίνονται με Ψυχή σε καθε δραση τους...

Από το facebook, τις τρελοπαρέες μέχρι την αποτύπωση της δημιουργικής σκέψης...

Και ομολογώ ότι από τα παιδιά παίρνουμε μία απίστευτη Ώθηση...

Σε φιλώ, μέσα από ελπίδες παιδικής ονειροπόλησης..

~reflection~ είπε...

Εσπερε,
τις συνθήκες τις δημιουργούμε εμεις...
Πρεπει να επινοήσουμε τρόπο να αλλαζουμε την κατευθυνση του ανεμου... να σκορπά τους σπόρους τις έπνευσης σε εύφορα χωραφια...

Αλλα οφείλω να πω ότι ΔΕΝ υπαρχουν αγονα χωραφια.... όλα εξαρτόνται από το χερι που τα οργωνει και μετα τα σπείρει...

Αγραφος πίνακας η ΨΥχη του παιδιού... αν το πρωτο χερι που θα γραψει εκει, γραψει καλλιγραφίες, τοτε ο πίνακας επιλεκτικά θα γεμιζει με ομοιογενείς σκεψεις...

Τα φιλια μου, ανθισμενες ευτυχίες...

~reflection~ είπε...

My dreamer,
εσύ που ακομη είσαι παιδί, νιώθεις την πνοή του ανεμου που σαρωτικά σκορπίζει οραματα...

Θα το χρεωνες σε σενα?...
εκπαιδευτικος?..

Να πω ότι κι εγω είμαι εκπαιδευτικος?..
να πω ότι είναι ένα πλεονεκτημα, στο οποίο η Ζωη μας βασίζει την παιδικότητα που διατηρεί ολοζωντανη?...
Θετική ενεργεια που αμοιβαια ρέει αμφίδρομα...

Ό,τι προσφερα στα παιδια, το πήρα πολλαπλασιασμενο... για να μην πω υψωμενο στη νιοστη....

Χαιρομαι ιδιαιτερα για το ανταμωμά μας...
Με εμπνέει ο τιτλος του Ιστιολογίου σου... με εμπνέεις κι εσυ...

Και τετοιες παρουσίες είναι πολύτιμες στη Ζωή μας..

Σε φιλώ, πιτσιρικάκι μου.... Ανοιξιάτικα...

~reflection~ είπε...

Μαμουλίτσα μου πολύτιμη...
ξερω ότι εσυ χαιρεσαι πιο πολύ απ' όλους...ακομη κι απο μενα..
Το βλεπω καθε μερα μεσα στα ματια σου...

Σ'αγαπαω βαθια... και ατελείωτα...

Kατερινιώ Αυτουνάκη είπε...

Συγχαρητηρια στην Ιφιγενεια... διπλα ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ομως στη μαμα της Ιφιγενειας που εγινε προτροπη και αφυπνισε ολα τα ομορφα που εχει κρυμμενα στην ψυχη της η μικρη εικονα και ομοιωση σου...Εδω θα ειμαι και θα καμαρωνω μαζι σου το "σκιρτημα των πεταλουδων"...

Φιλια πολλα πλουσια σε αρωματα 100φυλλων ροδων...

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Στη γενειά της Ιφιγένειας παραδίδουμε ένα σάπιο κόσμο. Τα παιδιά αυτά ευτυχώς δεν μολύνθηκαν από τη δικιά μας σαπίλα. Η Ιφιγένεια δεν είναι μόνο ο δικός σου θησαυρός Κάκια μου. Η Ιφιγένεια και όλα τα άλλα παιδια της γενειάς της είναι ο θησαυρός αυτού του τόπου που καλούνται στο μέλλον να ξαναχτίσουν ότι χαλάσαμε. Μπράβο στην Ιφιγένεια για το εξαιρετικά ώριμο για την ηλικία της ποίημα. Είμαι σίγουρος ότι θα πραγματώσει τα όνειρα της και ολα τα παιδιά θα ζήσουν την ομορφιά που έχει το πέταγμα μιας πεταλούδας.
Στην Ιφιγένεια θα πώ ακόμα να προχωρά πάντα μπροστά έχοντας εμπιστοσύνη στον συναισθηματικό της κόσμο.
Κακια μου συμμερίζομαι τη χαρά σου

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Υπέροχη συγγραφή,απο ένα παιδί που είναι γεμάτο απο αξίες,όνειρα και στόχους για ένα καλύτερο αύριο(όσο και αν φαίνεται δύσκολο σε αυτη την εποχη που ζούμε).
Μπράβο λοιπόν στην Ιφιγένεια σου και εύχομαι ΠΟΤΕ μην εγκαταλείψει τα δικά της ΟΝΕΙΡΑ κ ΣΤΟΧΟΥΣ!

Τα φιλια μου και στις δυο σας,ενα ομορφο βραδυ και ενα καλο σ/κ!

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Με κάνατε να κλαίω ασυγκράτητα ...
να ποτίζω με δάκρυα τούτες τις λέξεις ..για πολλούς μα πολλούς λόγους...
για το όμορφο όνομα..
για την υπέροχη γραφή της που μαρτυρά έναν μοναδικό εσωτερικό κόσμο ...
μα πιο πολύ για τούτο το δέσιμο που απ ό,τι κατάλαβα αγκαλιάζει όλες τις γενιές σας...
να είστε πάντα καλά
να γεμίζετε αγκαλιά όλες σας τις στιγμές..
Να υπάρχετε πάντα η μια για την άλλη
γιατί πάνω απ΄ολα , μα πάνω ,είστε υπέροχες ..γεμάτες συναισθημα , αισιοδοξία , ευλογία !!
Για έναν καλύτερο κόσμο , για στόχους δημιουργικούς , πάντα μαζί
με τις ευχές μου για κάθε επιτυχία !!! την αξίζετε αμφότερες !!!!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αυτο το εγραψε 15 χρονων παιδι;;;;


Τι να πω....
Να το χαιρεται η μανα που το εκανε και το μεγαλωνει, αυτο μονο.....



Φιλια Κακιουλινι μου

Vaso Mprataki είπε...

Κάκια
να μεταφέρεις τα συγχαρητήρια μου στην κορούλα σου ...
Πραματικά είναι υπέροχο!!!
Να την χαίρεσαι!

καληνύχτα
και φιλιά και στις δυο!

Υ.Γ.θα τα πούμε αύριο και από κοντά...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!!!!!!!!!ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ , ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ.ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ.
ΝΑ ΤΗ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ.

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ.

~reflection~ είπε...

Κατερίνα μου,
σε ευχαριστω από καρδιάς...
Ομολογώ ότι αυτό το διήμερο πουπέρασε ήταν το αποκορύφωμα της δημιουργικότητάς μας...

Εχθες παρουσίασα το βιβλίο μου "Σταγόνες Συναισθημάτων" και οι συναισθηματικές φορτισεις συγκινήσεων αλυσιδωτά συνεχίστηκαν από το Σάββατο, που βραβεύτηκε η μικρή, μέχρι και σήμερα που ο απόηχος των γεγονότων ακομη παιζει μελωδίες Μέσα μου!!!..

Τα φιλια μου, ευτυχισμενες σταγόνες συναισθημάτων ....

~reflection~ είπε...

Αντρέα,
με αυτό το γεγονός επιβεβαίωσα το πόσο εύκολα πολλαπλασιάζεταιη χαρά όταν μοιράζεται!...

Έχω πρόθεση να αναρτήσω κι άλλα ποιήματα της μικρής, που το βραβείο της έδωσε κίνητρο να γράφει πειρετωδώς, ακριβώς σαν τη μαμά της!...

Τα φιλιά μου.. σε ευχαριστω για την παρουσία σου... ήταν πολύτιμη...

~reflection~ είπε...

Γιάννα μου,
μέσα από τη μικρή κλέβω λίγο ακόμηενθουσιασμό και ενισχύω τοπαιδί που κρύβω μεσα μου και ορίζω κι εγω νέα όνειρα Υψηλών Προσδοκιών...
Δε μαθαίνουν μόνο τα παιδιά από μας, αλλα κι εμεις από αυτα...
Υπαρχει μία αμφίδρομη ροη...

Σε καλημερίζω με χαμογελα πολύχρωμης ευτυχίας...

~reflection~ είπε...

Δεσποινάκι μου,
η συγκίνησή σου με άγγιξε γιατί έχεις το χάρισμα να μεταγγίζεις όλο σου το συναίσθημα στις λεξεις και να ταξιδευει μεσα στο Εσωτερικό Σύμπαν του αναγνωστη...

Χαίρομαι που βρεθηκα στο δρόμο σου...

Τα φιλια μου, χειμαρροι συναισθηματων...

~reflection~ είπε...

Ρικακι,
τρελαινομαι με αυτο το παιδί...

Ειναι τρελο, κουρεμενο αλλοκοτα, γραφει κωδικοποιημένα στα τζαμια του παραθυρου στο δωμάτιό της, αντίστοιχα γραφει στο fb, όπως όλα τα παιδιά, είναι άριστοι στις υποχρεώσεις της καιαποδέκτης της συγκίνησής μου κάθε φορά που γράφω κατι που μ' αρεσει τρελα.
Χθες παρουσίασα το βιβλίο μου {Ρικακι, το τρίτο "παιδάκι" μου!!!... - κλεμμενο από σενα!!!...} καιη Ιφιγένεια απήγγειλε ποιήματα. Μπαίνοντας σε αυτή τη διαδικασία, βιώνει όλη η εξελικτική πορεία της συναισθηματικής κορύφωσης ... Αυτό είναι κερδος, θησαυρός που αύριο θα γεμίσει ένα λευκο χαρτί με εικονες λεκτικής περιγραφής...

Αυτό εμενα μου φτανει... κι ας γραφει μόνο για να τα διαβαζει η ίδια - όπως λέει ο Μάγος για τα δικά του καρδιοχτύπια...

Τα φιλια μου σε όλους σας... χαιρομαι ιδιαίτερα και συγκινούμαι με την παρουσία σας στην τόσο σημαντική στιγμή της Ζωής μου...

~reflection~ είπε...

Βάσω,
τα είπαμε εν τάχει... Οφείλεις χρόνο για καφεδάκι...
Να σου θυμίσω ότι ένα κίνητρο για τη διαδικτυακή μου Ύπαρξη μέσα στο χωρο των bloggers ήσουν εσύ... οπότε όντως έχουμε πολλά να πούμε...

Τα φιλια μου, συναισθηματικές συγκινήσεις...

~reflection~ είπε...

Τσιγγουνάκο,
όντως τα παιδιά είναι μέσα σε όλα... με ρυθμούς ασύλληπτα γρήγορους και με φαντασία πολλά βήματα πιο μπροστά από τη δική μας..

Τα φιλιά μου, απλοχερα χαρισμενες συγκινήσεις..

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΣΙΓΓΟΥΝΑΚΟΣ :))))))

~reflection~ είπε...

Το ξέρω πειραχτήρι!....

:-)