Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

~My Lady~





Ανθεκτική μου Ρίζα
με χάδι αιχμηρής Τρυφερότητας
διεισδύεις στο χώμα
κι απλώνεις Ζωή
στην Ανόργανη Ύλη.

Παραφυάδες τ'ακροδάχτυλά σου
πολλαπλασιάζουν Αιτίες Ζωής
στο Υπέδαφος μιας θανατερής ακινησίας,
που παραλύει το Χρόνο.

Εσύ παντού.

Στα υπόγεια μιας Γης αεικίνητης
να ψαρεύεις Ζωή
με δόλωμα ένα καντήλι αναμμένο
στων ματιών σου το φέγγος,
ανάμεσα σε τεκτονικές πλάκες
Άγονης Θεότητας,
που ζηλεύει το ρίγος σου.

Εσύ στις επιφάνειες
των απέραντων στρεμμάτων
μιας Γης της Επαγγελίας,
που φιλοξενεί
εξόριστους Εραστές
από τον Παράδεισο των Αγίων.

Εσύ ν'αγιάζεις με Αγκαλιές Αμνηστίας
τις κατηγορίες του Ανθρώπου.

Ένοχοι και ισοβίτες
εισέρχονται στη Σκιά της Θωπείας σου,
να κοινωνήσουν μετάνοια και άφεση.

Όση συμφορά
κι αν έχει ποτίσει την Ιερή σου Ρίζα,
την πίνω όπιο ευθανασίας
στο Όνομα της Άγιας Θαλπωρής σου.

Νεκρός να θάψω το Κορμί μου
δίπλα στ' Απλωμένα σου Αρώματα
και την Ψυχή μου να ενθρονίσω
δίπλα στο Άνθος της Αναρρίχησής σου.

Αυτοφυές μου Άνθος
για Σένα γεννήθηκε ο Κόσμος,
για ν'ανθίσεις στην Παλάμη ενός Ποιήματος,
και να ζήσει ο Ποιητής
μία πρόβα Θανάτου
μέσα από τον Έρωτα που γεννάς
-τον Απαγορευμένο,
που ανασταίνει τη Ζωή...

Αφιερωμένο στον Ονειροπόλο Ταξιδευτή,
ερωτευμένο πάντα με την Αιώνια Γυναίκα...



60 σχόλια:

ΜΑΜΟΥΝΙ είπε...

τα στιχάκια σου Κυρά μου

vagnes είπε...

που σταματάει η Θάλασσα σου

τον Ουρανό μου να ξεδιπλώσω;

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

Κάκια μου,

ένας κόσμος ολόκληρος κάθε γυναίκα...

γυναίκα - γη αρχέγονη
γυναίκα - μήτρα
γυναίκα - ομορφιά
γυναίκα - πολυπόθητη...

φιλιά γυναικείας τρυφερότητας....

Τάσος Κάρτας είπε...

Όπου και να ταξιδέψεις τρεις λέξεις δρόμος: Αγάπη, Σοφία, Ζωή (με όποια σειρά σιωπής…): «κάτι σαν άπιαστα του Παραδείσου σήματα ολόισια μες την καρδιά του Ήλιου…»! Τ’ αφήνουμε κάτω απ’ το χαλάκι της e-εξώπορτας, να δει «φως» και να περάσει μέσα ο ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΣ ΡΑΞΙΔΕΥΤΗΣ. Εκεί, γυρεύοντας παραληρήματα της Ποίησης, επιστρέφουμε στον τόπο του «εγκλήματος» των λέξεων, να βρούμε κάτι με παράξενο όνομα ανάμεσα στα χρώματα που έχουν τα όνειρα. Έρχονται κάθε πρωί με την «αόριστη γοητεία» τους κι έτσι «πιο ελεύθερα πλάθουμε μες το νου» με «μιαν ονειρώδη συμπαθητική ομορφιά» τη ΓΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ. «Και τόσο πλήρως την φανταζόμαστε» που με υπεροψία και μέθη της γνέφουμε «σ’ αγαπώ», ξέροντας ότι το άλλο πρωί θα την ξεχάσουμε για χίλια άλλα Ποιήματα. «Σαν κατανόηση της ματαιότητας των μεγαλείων.

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Αλήθεια είναι. Τούτη η θαυμάσια περιγραφή της ζωής που πηγή είναι του έρωτα, όσες πίκρες, πόνους, πληγές κι αν προκαλει η εισδοχή της Ρίζας όσο πικρό κι αν είναι το πιοτό που ζυμώνεται εκεί είναι η ουσία της ζωής που έρωτα γεννάει.
Μια Κάκια θαυμαστή και πάλι!

Joop Zand είπε...

Geweldig mooi, uw werk is bijzonder van hoge kwaliteit.

Ik geniet er iedere keer weer van !

lieve groetjes uit Holland

Joop

Christina είπε...

Δεν έπρεπε τέτοια να επιλέξεις εικόνα, σχεδόν πλαστική, εσύ Γυναίκα Αλήθεια Παντοτινή...

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

Lady, I'm your knight in shining armor and I love you
You have made me what I am and I am yours
My love, there's so many ways I want to say I love you
Let me hold you in my arms forever more

You have gone and made me such a fool
I'm so lost in your love
And oh, we belong together
Won't you believe in my song?

Lady, for so many years I thought I'd never find you
You have come into my life and made me whole
Forever let me wake to see you each and every morning
Let me hear you whisper softly in my ear

In my eyes I see no one else but you
There's no other love like our love
And yes, oh yes, I'll always want you near me
I've waited for you for so long

Lady, your love's the only love I need
And beside me is where I want you to be
'Cause, my love, there's somethin' I want you to know
You're the love of my life, you're my lady!

Στα μάτια μου, δεν βλέπω να υπάρχει καμμία άλλη, αλλά εσύ
Δεν υπάρχει άλλη αγάπη σαν την αγάπη μας
Και ναι, ω ναι, εγώ θα θέλω πάντα κοντά μου
θα περιμένω για σενα για τοσο καιρό θα χρειαστεί Lady, η αγάπη σου είναι η μόνη αγάπη που χρειάζομαι...

Ανώνυμος είπε...

Πίνω κι εγώ στην υγειά αυτού του ονειροπόλου ταξιδευτή και στο μερίδιο που του αναλογεί στην έμπνευση που σου προκάλεσε...

Φιλί εκστασιασμένο...

ποιώ - ελένη είπε...

"Αυτοφυές μου Άνθος
για Σένα γεννήθηκε ο Κόσμος,
για ν'ανθίσεις στην Παλάμη ενός Ποιήματος,
και να ζήσει ο Ποιητής
μία πρόβα Θανάτου
μέσα από τον Έρωτα που γεννάς
-τον Απαγορευμένο,
που ανασταίνει τη Ζωή..."

ένα μικρό χαλικάκι
γεννάει τον έρωτα
ανασαλεύει τον κυρτό
καθρέφτη της λίμνης
και προσφέρει στο πάθος
κόκκινες ανεμώνες
της φυγής
Μαγεύτηκα Κάκια μου

roundel είπε...

My Lady, υποκλίνομαι...

Ανώνυμος είπε...

Eπίτηδες παρουσιάζομαι ανώνυμος.Θέλω να δω αν θα καταλάβεις ποιός είμαι!!!!Μετά την απάντηση σου θα αποκαλυφθώ.Αν και πιστεύω θα με βρεις.

Ο ορθολογισμός
Τι είναι ο έρωτας?
Τον περιγράφεις του δίνεις μορφές τον κάνεις κάτι σαν όνειρο σε κάθε ποίημα σου.
Ο έρωτας είναι το βασικό ένστικτο της αναπαραγωγής.
Είναι η σαρκική σωματική επιθυμία που γίνεται έντονη ψυχική ανάγκη ,συσκοτίζει το νου δημιουργεί εικόνες οράματα.Ζωή χωρίς έρωτα δεν μπορεί να υπάρξει.Εκδηλώνεται έντονα στη νεαρή ηλικία ,καταιγιστικά σχεδόν αυτοκαταστροφικά ,αλλοιώνει τη σκέψη το νου τη θέληση κυβερνά το κορμί.Βασανίζει το σώμα και τη ψυχή.
Όταν ικανοποιηθεί η σαρκική ανάγκη τότε σβήνει και η ονειρική ατμόσφαιρα.?
Αμβλύνεται μέχρι που εξαφανίζεται σε μεγάλες ηλικίες.
Τις αντιρρήσεις σου τις θεωρώ σχεδόν δεδομένες αλλά θέλω να τις ακούσω.

Vaia είπε...

Είσαι γενναία.
Μπορώ να φανταστώ, αν όχι να βιώσω, το πως αισθάνεσαι όταν γράφεις τόσο βαθιά και τόσο απογειωτικά..
My Lady, αγάπη..!

Ανώνυμος είπε...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μας ταξιδεύεις!
Φιλιά
filos ton Maasai

lourdi lourdaki είπε...

!!!!!!!!!!!!!ΚΑΤΑΘΕΤΩ ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΜΟΥ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ!...
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΜΕ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!

~reflection~ είπε...

Γλυκό μου Ζιζάνιο

Μπλέκομαι στα δίχτυα
που οι ψαράδες ρίχνουν στα βαθιά...
πιάνομαι και μετά μία Απόδραση φωνάζει τ'όνομά μου...

Όχι το δικό μου....
εκείνο της Αιώνιας Μαρίας...

το όνομα της Αιώνιας Γυναίκας
που γι'αυτήν γεννήθηκε ο Κόσμος...

beautiful Maria of my soul...
σαν κάθε Γυναίκα που γεννά Έρωτα και Ζωή...

http://www.youtube.com/watch?v=HMmW4fYfzbA&feature=related

~reflection~ είπε...

vagnes

σ'αυτόν τον Ιδεατό Ορίζοντα
η διαχωριστική Γραμμή Λογικής και Φαντασίας χάθηκε...

και ο Ουρανός σμίγει με τη Θάλασσα
βουτώντας κάθε βράδυ στα νερά της
τ'ακροδάχτυλά του
και φυτεύει συγκινήσεις στο Κύμα που σκάει αφρισμένο στον Καμβά σου.....

~reflection~ είπε...

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ

Γυναίκα τόσο Παντού
που μόνιμα Υπάρχει βαθιά μέσα στον Άντρα....

Γυναίκα η Ψυχή , μάτια μου, και πως να ερημώσει ο Ναός του Θεού από την Ιερή Διαμονή της?....

~reflection~ είπε...

κ ART ά SOS (από το Κάρτας και Τάσος)

δεν πιστεύω στο Τυχαίο...
μόνο στη Μοιραία Γυναίκα
που σαν τα Ιερά Χέρια της Δημουλά
ξέρει να μετουσιώνει σε εύφορα Εδάφη
Άγονα Στρέμματα Ερήμου....

Ανεμώνες του Χειμώνα οι συλλαβές μου...
με σχήμα κοινότοπο
μα με άρωμα, που σαν παιδική ανάμνηση,
σκάβει το Παρελθόν και την Κληρονομιά της Φύσης
και ανακαλύπτει τα Αρχαία Κοσμήματα της Πρώτης Θεότητας....

Γυναίκα που αναβλύζει Αγάπη, Σοφία, Ζωή με τυχαία σειρά Σιωπής....

-σαν να σε έφερε ένας άνεμος αρχαιολόγος, να μου θυμίσεις όσα είχα ξεχάσει με τον Καιρό......

ευχής έργο οι Από Μηχανής Θεοί.....

σε ένα δισύλλαβο όνομα χωράει η αιώρησή τους και ίπτανται πάντα πάνω από τις Φαεινές μας Ιδέες,
ρίχνοντας Φως που ρέει
στην Αλυσιδωτή μας Σκέψη....

-σαν να έλειπες τόσο Καιρό....
κι όμως....
να, που ήρθες!....

~reflection~ είπε...

Χριστόφορε

δεν υπάρχει πιοτό ατόφιας Γεύσης...
Διπολική η Πτυχή της Ζωής....
Χαρμολύπη....

εκείνες οι Προσευχές στο όνομά της Θηλυκής Αιτίας που γεννά το Όλον,
ειναι οι καταλύτες που επιβάλλουν να επικρατήσει η στάλα Φωτός μέσα στο πυχτο Σκοτάδι της Ζωής...

~reflection~ είπε...

Joop Zand

είσαι ένας Λόγος παραπάνω να χαμογελάω μπροστά σε κάθε λέξη που γράφεται,
μπροστά σε κάθε εικόνα που δημιουργεί αβίαστα η αλυσιδωτή Σκέψη.

Γέφυρα ο Λόγος και νιώθω σε φτάνω....

Μεγαλείο το Ταξίδι και το απολαμβάνω στο έπακρο!

Σε φιλώ....

~reflection~ είπε...

Christina

μμμμμμμμμμμμμ
ειδες ε?...

εισακούστηκες...

Η αλήθεια είναι ότι με προβλημάτισε κι εμένα αυτή μου η επιλογή.
με την Γαλάζια Κοπέλα της Θυελλώδους Θάλασσας έχω συνδεθεί συναισθηματικά..
Την είχα χρησιμοποιήσει σε ένα κείμενο που είχα γράψει για έναν Ζωγράφο....

να....
κκάτι σαν τον vagnes...δηλαδή για έναν ΦωτοΠοιητή της Ζωής όμως...

που σχεδιάζει με αγγίγματα τη Γυναίκα...
κι εκείνη τον ενθρονίζει στον Επουράνιο θρόνο.....

έτσι δημιουργήθηκε ο Θεός...
από το χέρι μιας Ερωτευμένης Γυναίκας!!!..

Παντως...είδες...

η Σκέψη μου συναίνεσε με την συμβουλή σου
και το κείμενο συνοδεύεται από την Αιώνια Γυναίκα
που ανθίζει στην παλάμη του Ποιήματος
για να ζήσει ο Ποιητής
μία πρόβα Θανάτου
μέσα από τον Έρωτα που γεννάς
-τον Απαγορευμένο,
που ανασταίνει τη Ζωή...

~reflection~ είπε...

Μάγε,

υπέροχο το τραγούδι.....
τα μάγια του έχουν εκπληρώσει τα ξόρκια του στίχου μέσα μου
από την εφηβεία μου....

και δίπλα του μπορώ να φυτέψω αυτό το μουσικό λουλούδι....

http://www.youtube.com/watch?v=JZ2jNGRXIIw

~reflection~ είπε...

bd

Στην Υγειά του λοιπόν....

και στην αφορμή για Δημιουργία,
που απλόχερα χαρίζει σε Κάθε Γυναίκα που ερωτεύεται,
και την βλέπει
σαν την πρωτόπλαστη,
σαν την Αιώνια Μαρία....


Ονειροπόλος Ταξιδευτής

σαν Αιώνιος Άντρας στο δίστιχο του Κόσμου,
που ορίζεται με Ζεύγη
συντεταγμένων....

Ζευγάρια Ερωτευμένων...

~reflection~ είπε...

Υπέροχη Ελένη μου

ναι, μάτια μου
ένα χαλικάκι ταράζει τα νερά
τις επιφάνειες
τα υγρά μάτια
το φλοιό ραγίζει του κόσμου
και αναβλύζουν
Έρωτες για Θεούς κι Ανθρώπους....

για εκείνη την Παράξενη Φυλή των Ποιητών....

~reflection~ είπε...

roundel

στην ανάσα
γλυκαίνεται κι Άνεμος...

δεν ξέρω αν εσύ αναπνέεις
ή αν αυτός μπαίνει αυτόβουλα μέσα σου....

Υποκλίνομαι διαδοχικά
Γυναίκα στη Γυναίκα.....

~reflection~ είπε...

Ανώνυμε

Ονειροπόλος Ταξιδευτής
Αιώνιος Άντρας
όπως κάθε άντρας που αποδέχεται την Αδυναμία του
να κουρνιάζει στη Σκιά της Θωπείας της Γυναικας ....

ο Ερωτας για την Ποίηση τι είναι?..
ο Ερωτας για τη Ζωή πώς ορίζεται?...

Επιτελείται σαρκική επαφή, όταν ερωτοτροπώ καθημερινά με τις λέξεις?...

Ολοκληρώνω ερωτικά την επαφή μου με....τη Ζωή,
όταν καθημερινά αναπνέω Φιλί της Ζωής κάθε ανάσα που με κρατά ζωντανή μπρος στο Θαύμα της Ανοιξης?....

Ο ερωτας ανάμεσα στους ανθρώπους γιατι να φθίνει με τη σαρκική επαφη?....

Αν η μαγεία και το μυστήριο που τον γεννησαν διατηρηθούν ακέραια, τότε εκείνος ποτίζεται με σταλίδες φιλιού
και φουντώνει....

Όσο για το περας των Χρόνων,
θα επικαλεστώ - ποιον άλλο - τον Μάρκες:


"Οι άνθρωποι δεν παύουν να ερωτεύονται καθώς γερνάνε, μα αρχίζουν να γερνάνε μόλις πάψουν να ερωτεύονται..."



φιλί.................παντα επώνυμο...

ღ oneiremataღ είπε...

ακολούθησα τα σημάδια του ύμνου
στα σκαλοπάτια των σκέψεών σου...
στρωμένα με χαλί από κόκκινο χρυσάφι...
προς το πορφυρό έναστρο στερέωμα της καρδιάς...
ακολούθησα τη σκόνη του χρυσού
μέσα στα βρόχινα δάκρυα που ποτίζουν το χώμα...
καθώς ανθίζουν κλαδάκια ερωτευμένα
κι αναρριχώνται στις ψυχής το σώμα..
ακολούθησα σταγόνες μελιού
σε χείλη κατακόκκινα...
χρυσές σταλαγματιές σε μεθυστικά φιλιά...
ακολούθησα τους ήχους της καρδιάς
στους απέραντους διαδρόμους του νου
κι είδα να φουσκώνουν και να δονούν οι αισθήσεις ποτάμι το σώμα...
μαγείας στίχοι κι αντανακλάσεις σε συναισθημάτων ανάσταση, ποιήτρια!!!!

~reflection~ είπε...

PremLaila

Υπέροχο Κορίτσι
η Γυναίκα που κρύβω μέσα μου
η Γυναίκα που μεγαλώνεις μέσα σου
θέλει ν'απλώσει από ανάγκη μια Αγκαλιά Αμνηστία
στου Κόσμου τα ατοπήματα.....

Νιώθει Χρωστά
και έτσι Δίνει....

και το Μεγαλείο της επιτάσσει να δίνει τα Πολύτιμα, που δεν αγοράζονται στις Αγορές των Διαπραγματεύσεων:

Ζωή
Αγάπη

χρειάζεται κάτι άλλο αυτός ο Ψεύτης Κόσμος?....

Σε φιλώ με υπόσχεση συνάντησης!!!

~reflection~ είπε...

filos ton Maasai

Η επόμενη ανάρτηση θα είναι αφιερωμένη σε Σένα,
που ταξιδεύεις εύκολα και χωρίς δεύτερη σκέψη μαζί μου,
με λέξεις απλές
που απλά κάθονται, σαν νιφάδες,
η μία δίπλα στην άλλη σε τυχαία επιλεγμένη Σειρά....

φιλι...εισιτήριο για Ταξίδια.....

Christina είπε...

Είδα, είδα, αυτό θα πει ανάδραση, επικοινωνία, γραμμή διαρκώς ανοιχτή. Νά 'σαι καλά, εγώ αντιδρώ σαφώς πιο αργά...

~reflection~ είπε...

lourdi lourdaki

Η πιο όμορφη ευχή.....

Ευχή Έμπνευσης...

θα την αξιοποιήσω Παιδικά..
όπως κάνω κάθε φορά...

με λογάκια απλά..
γιατί η Ζωή είναι απλή,
όπως και το καθρέφτισμά της στα Νερά της Ποίησης....


φιλακια.....γλυΚάκια κερασμένα....

~reflection~ είπε...

Ονειρέματα

δεν ευθύμομαι Εγώ...

αλλά η Γυναίκα,
η Ζωή,
η Αγάπη,
η Θύμηση,
η Μούσα,
η Οπτασία,
η Σκιά που ντύνεται το άρωμά της,
η Σκιά που μεταγγίζεται το αίμα της μέσα από το δάκρυ που ζεστό στάζει πανω της και.....

την μετουσιώνει σε Άνθρωπο

και ερωτεύεται...

η Σκιά...

που έγινε Γυναίκα,
μέσα στο Ποίημα
και πήδηξε λαχανιασμένη και σε εγρήγορση
στη Ζωή
να προλάβει να Ζήσει
όσα ονειρεύτηκε μέσα στους Στίχους...

και η μουσική ακομη παίζει στο κατόπι της!!!!..

δε φταίω εγω...

η Γυναίκα φταίει......

~reflection~ είπε...

Christina

ανατροφοδότηση Κινήτρων....

ψάχνω τις Αιτίες..
αυτές κατευθύνουν τις πυξίδες μου
και ο συγκερασμός εικόνα, λέξεις, ήχος
βρίσκει το Δρόμο του προς τον Ορίζοντα της Απόλυτης Επαφης...

Αυτό θα πει Συγγραφή..

Γεφυρα Απόλυτης Επαφής
από το Νου που σκέφτεται,
στο χερι που γραφει
στο βλέμμα που ιχνηλατικά ακολουθεί νοήματα
στη Σκέψη του αναγνώστη που ανταποκρίνεται στο Κάλεσμα...

σε ευχαριστώ.....

και να είσαι σίγουρη:
Οι ταχύτητες είναι το τελευταίο που μετρά.......

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Μήτρα Ανέμων
άφιξης
κι επιστροφής
στον τιτάνιο χρόνο
του άχρονου: Γυναίκα!..

Σε φιλώ, ποιήτρια!

~reflection~ είπε...

Πυρφόρα

Γήινη
Κοκκινη
Φλεγόμενη στ' οξυγόνο της Ανάσας
Αναδυόμενη στο σκοτάδι κάθε Φόβου
και στο κάθε νεύμα
να ζυμώνει Λόγους Ανάστασης Νεκρών...

Γυναίκα...
σαν Πυρφόρα λάμψη
που ξεχωρίζει στο μαύρο φόντο
των Υποσχέσεων,
γιατί κουβαλά τις εκπληρώσεις της στον ώμο...

a-kentavrou είπε...

a-kentavrou o επίτηδες ανώνυμος.
Δεν διακινδύνευσες την αναγνώριση δεν έχει σημασία.
"Οι άνθρωποι δεν παύουν να ερωτεύονται καθώς γερνάνε, μα αρχίζουν να γερνάνε μόλις πάψουν να ερωτεύονται..."
Με κάλυψες.

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=AtcOWszgY7s

Ναύτης είπε...

δεν χωράνε σχόλια...

http://www.youtube.com/watch?v=Ohjip6nc1UE&feature=player_embedded


ή αυτο...

http://www.youtube.com/watch?v=Y7foKMN0r2s

ή και τα δυό
δικα σου

καλημέρα!

Νimertis είπε...

ίσως να το έχω γράψει και παλιότερα... δεν έχει σημασία... το τώρα που με αναρπάζει έχει σημασία... και η αύρα που με τυλίγει όταν βυθίζομαι στη θάλασσα του Ιερού που φιλοξενείς και απλόχερα δωρίζεις...

μέσα από τον Έρωτα που γεννάς
-τον Απαγορευμένο,
που ανασταίνει τη Ζωή...

σε σένα και την γραφή σου, τη ψυχή και το βλέμμα σου ταιριάζουν απόλυτα οι στίχοι αυτοί...
σε σένα ταιριάζει η Γυναίκα
[να γιατί οι Γυναίκες δεν είχαν ποτέ ανάγκη τις μυήσεις, τις τελετές και όλα τούτα... σε τι να μυήσεις τον ολοκληρωμένο μύστη;]

υπόκλιση και ρίγος...

Margo είπε...

My lady από μια γυναίκα καθόλου τυχαία φυσικά;)
Με κάνεις να γνωρίσω και τον Ονειροπόλο Ταξιδευτή που έγινε η αφορμή γι αυτό το αριστούργημα!

Φιλιά πολλά Κάκια μου

ΜΙΑ ΜΑΡΙΑ είπε...

Σ'ευχαριστώ για το τραγούδι...
Φιλιά!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Μ αρέσει πολύ που: "..πολλαπλασιάζουν Αιτίες Ζωής",
και πιο Πολύ που:"..Ένοχοι και ισοβίτες
εισέρχονται στη Σκιά της Θωπείας σου,
να κοινωνήσουν μετάνοια και άφεση."

Νομίζω οτι δίνει ήδη το Ύψιστο Νόημα της Επι-Κοινωνίας!

Σε φιλώ εμπνευσμένη μου φίλη

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Αυτοφυές μου Άνθος
για Σένα γεννήθηκε ο Κόσμος,
για ν'ανθίσεις στην Παλάμη ενός Ποιήματος,
και να ζήσει ο Ποιητής
μία πρόβα Θανάτου
μέσα από τον Έρωτα που γεννάς
-τον Απαγορευμένο,
που ανασταίνει τη Ζωή...

ΜΑΓΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!
ΥΠΕΡΟΧΟ!

iamaticus είπε...

KAKIA MOY XAIΡΕ!!!

Μεχρι και η ΑΘΑΝΑΣΙΑ...
ΕΧΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ....
(ειναι γυναικα)!!!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΦΗΝΩ ΤΑΠΕΙΝΑ ΤΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΑ ΑΙΩΝΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ-ΠΟΙΗΤΡΙΑ!!!!!!!!
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΟΝΕΙΡΑ.

~reflection~ είπε...

a-kentavrou

Δεν το συνηθίζω να κρύβομαι πίσω από ασφαλείς "προβλέψεις"....
Δεν ξέρω τι με έπιασε!!!

ήθελα να τολμήσω μία μαντεψιά....
μα....
βολεύτηκα αποδίδοντάς σο υτον Τίτλο του Ονειροπόλου Ταξιδευτή, που νιώθω κατέχουν οι περισσότεροι Άντρες, ακόμη κι αν δεν το ομολογούν...

Πληρώνω τις συνέπειες της....δειλής μου στάσης...
μα...χαίρομαι που σε κάλυψε το απόφθευγμα του Μάρκες....

Δεν απάντισες για την προέκταση του Ερωτα και τη σαρκική του διάσταση στο τρίπτυχο Σκέψη-Ποίηση-Ζωή....

μα....
σε συγχωρώ κι εγώ με τη σειρά μου.....

Σε φιλώ.....χωρίς προσωπείο...μεσα από την προσωπογραφία της Γνήσιας Γυναίκας........

~reflection~ είπε...

Ανώνυμε

Πίσω από μία καθαρή Αντρική Φωνή, που δε διστάζει να δείξει την Αδυναμία της στο Ευαίσθητο κι Ανθεκτικό Φύλο οι στίχοι Ερωτικό Γράμμα που καίγεται από πάθος....

Στράτος Διονυσίου και....

υποκλίνομαι....

θα χαιρόμουν αν επιβεβαιωνόταν ότι....έτσι ακριβώς Ερωτεύεται ο Κάθε Άντρας την Μούσα του!!!

~reflection~ είπε...

Ναύτη

σε ποιο δίλημμα με σπρώχνει το Κύμα σου?...
Στη Γυναίκα Θάλασσα του Καββαδία...

"...τους αμαρτωλούς που σ'αγαπήσαν..."


Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό,
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.

Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.

Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες του Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
Μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.

Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.



και κάθε κύτταρο την σταγόνα ιδρώτα την κάνει Θάλασσα....
Κάθε πόρος στο κορμί λίμνη όπου ρίχνονται αφρισμένοι ποταμοί τα Ένστικτα του ποιητή....

δε χορταίνω...

συγχώρα με....
έμαθα να τρεφομαι με ψίχουλα
και η Πείνα μου
έμαθε ακόρεστη να μένει.....

στίχοι....ψίχουλα Ψυχής...
και δε χορταίνω.....

συγχώρα με.....
κι η Θάλασσα πια σταγόνα μου φαίνεται......

φιλι...σταγονα ...θαλασσα....

~reflection~ είπε...

Νημερτή,

γι' αυτήν γεννήθηκε ο Κόσμος....
οι θάλασσες...

Εσύ, Αμπράξας, αναμοχλεύεις τους βυθούς...
ανακατεύεις τα νερά..

κι εκείνη απλά κολυμπά
και βαφτίζεται στο Αγιασμένο Νερό...
Ψυχή, παρθένα και αμαρτωτή, που στιγμιαία ξεδιψά
κι έπειτα πάλι ρίχνεται στην Έρημο της ανομβρείας,
γιατί το "παίδεμα" προσθέτει Γοητεία στην Αιώνια Γυναίκα......

Γυναίκα και η Ψυχή....
κατοικεί μεσα σου
και θρέφεται απ' τον Ιδρώτα της Παιδεμένης Γραφής σου......

~reflection~ είπε...

Υπέροχη και αισθαντική μου Margo

ο κάθε Άντρας είναι Ονειροπόλος Ταξιδευτής κι ας μην έχουν όλοι το θάρρος να το ομολογήσουν...

αλλά...
φυσικά για κάθε Γυναίκα ένας Ά-ντρας, με Αλφα κεφαλαίο, μπορεί να λειτουργήσει ως έμπνευση στη Ροή της Σκέψης της, που πηγάζει πάντα από την Καρδιά...

Η Γυναίκα όσο ορθολογικά κι αν Σκέφτεται, ο ειρμός τροφοδοτείται από την Καρδιά της....

Σε φιλώ....με απόλυτο συγχρονισμό της Γυναικείας Διαίσθησης....

~reflection~ είπε...

ΜΙΑ ΜΑΡΙΑ

δεν εισαι Μία Μαρία...

είσαι Η Μαρία...

Η μοναδική Μαρία
γιατί κάθε Γυνίκα είναι Μοναδική....
Αυτοφυές Άνθος
που πάνω στο άρωμά του οι καλλιτέχνες γράφουν Τραγούδια
με νότες που χωρεύουν στο φτιαγμένο από Πέταλα πεντάγραμμο.....

Πάνω στα χέρια σου η αφιέρωση:

beautiful maria of my soul...

~reflection~ είπε...

Μαγική μου Ρεγγίνα


τίποτε δε Γράφεται Τυχαία...
το κίνητρο Υπάρχει γύρω μας..
το αφήονυν με το πέρασμά τους,
σαν απόσταγμα παρουσίας,
τόσες Γυναίκες που κινούνται αέρινα
και κινούν τα νήματα της Ζωής...

κι όλα αποκτούν Λόγο Ύπαρξης....

Σε φιλώ.....

~reflection~ είπε...

Στρατή

η πιο ευαίσθητη Συγκίνησή μου ενεργοποιείται με το πέρασμά σου...

Αν κατάφερα να γεννήσω μέσα σου τόσα όμορφα θαυμαστικά,
σκέψου πόσα γέννησες εσύ,
με την επισφράγιση του σχολίου σου!...

Ευχαριστώ για το Υπέροχο Δώρο....

Ένα Χαμόγελο Γυναικείας Συγκίνησης Δικό σου.....

~reflection~ είπε...

iamaticus

Ακου..............

μαγεία.....
κι ας μην είναι μία Αθανασία,
μα μία Ανασταση μέσα σε μία Αναστασία...

ακου.......

γιατριά στην ασθένεια του Ερωτα
με μαγικά μουσικά ακούσματα...

http://www.youtube.com/watch?v=UbHo5heckj4

~reflection~ είπε...

Τσιγγουνάκο.....

οσο έρχεσαι τόσο τα Όνειρά μου
θα νανουρίζονται με παιδικά χαμόγελα
και ξέρεις....

η Αληθινή Γυναίκα δε φοβάται να μείνει παιδί,
να νιώσει μητέρα,
να χαθεί στο πάθος της,
να μπλεχτεί με επαγγελματικές υποχρεώσεις
να βυθιστεί στο Όνειρο
και μέσα σε όλα

να ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ...


σ'ευχαριστω που με το σύντομο περασμα σου μου το θύμισες....

Είχα σχεδόν ξεχασει να αναφερω και να εκθειάσω το χαρακτηριστικό της ΠολυΔιαστατης Φύσης της Γυναίκας,
που όμως της χαρίζει μία πλούσια Συνισταμένη Δύναμη
με την οποία κινεί τον Κόσμο...

Σε ευχαριστω από καρδιάς.........

a-kentavrou είπε...

Βάζοντας τη σκέψη ότι ο έρωτας είναι κατά αρχάς και κυρίαρχα βιολογική λειτουργία που έχει στόχο τη διαιώνηση και διατήρηση της ζωής ,ενεργοποιεί και τη ψυχή και δημιουργεί αυτή την ονειρική παραίσθηση που μπορεί να φτάνει στο φόνο ή και στην αυτοκαταστροφή.
Eδωσες μια άλλη μορφή στον Ερωτα,ο Μαρκές μου απάντησε με τα ίδια με σένα επιχειρήματα.

Nina είπε...

Δεν έχω λόγια...Μαγεμένη...
Καλό σου βράδυ!

~reflection~ είπε...

Κένταυρε

συμφωνώ,
μα νιώθω έχουμε Υπερβεί αυτή τη Διάσταση του Έρωτα....
Βοήθησαν τα Ποιήματα....

Ερωτεύομαι με τις λέξεις πρώτα,
με την εγρήγορση του Νου,
με το ξεΚλείδωμα της Φαντασίας...

Κάποιος είπε
"Αν γνωρίσεις την Ηδονή της Δημιουργίας, δύσκολα ικανοποιείσαι με άλλου είδους Ηδονές"...
κι ο Έρωτας είναι το Μεγιστο Κίνητρο Δημιουργίας...

Δεν υποτιμώ, βέβαια, την Σαρκική επαφή....
και Άγιους Κολάζει...

{παρεθνεση:

Ο Άγιος Αυγουστίνος είχε γνωρίσει τον σαρκικό έρωτα. Κάθε βράδυ γεμάτος τύψεις κι ένοχές προσευχόταν στο Θεό:

"Θεε μου κάνε με συνετό και εγκρατή...
.
.
.
.
μα...όχι ακόμα!!!"....}


Όμως .....νιώθω ότι το μεγαλύτερο Ειδικό Βάρος στον Έρωτα τον επομίζεται η Νοητική Διεργασία, που τελείται μόλις ανθίσει το πρώτο Ανθάκι στα χέρια της Γυναίκας
και με ένα χαμόγελο το προσφέρει, φρεσκοκομμένο από τον κήπο της καρδιάς της, στον Αντρα που καταφερε να το ποτίσει μες στο ΚαταΧείμωνο της Μοναξιάς για να ανθισει....

Σε φιλώ.......με ανθισμενα χαμόγελα....

~reflection~ είπε...

Nina

όταν μία Γυναίκα το λέει αυτό
τότε όντως η Συνταγή θεωρείται Πετυχημένη!..

Σε ευχαριστώ....
με φιλιά... ποιήματα....