Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018

Προετοιμασία



Ο αξιωματικός μου θυσιάστηκε. Το ασπρόμαυρο μωσαϊκό ξέφτισε από τις τόσες κινήσεις και ακόμη δεν προδικάστηκε η νίκη κανενός. Τα πιονάκια επικίνδυνα πλησιάζουν στο γκρεμό της μεταμόρφωσης για να γίνουν Βασίλισσες. Ο Βασιλιάς μόνιμα κρύβεται. Άσπρος ή Μαύρος, λαχανιάζει να κρύβεται. Αρσενικός ηγέτης υψηλών προδιαγραφών Φυγής. Χωράει το ανάστημά του πίσω από τα πιονάκια και τ' άλογα. Αλόγιστα ξοδεύει τις κινήσεις των άλλων υπέρ του.
Τί φοβάται; Τί είναι αυτό που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει; Τον εχθρό κατά πρόσωπο; Την αιχμαλωσία; Τα βασανιστήρια ή το θάνατο; Και τί σόι βασιλιάς είναι αν φέρεται ως φυγάς;

Εγώ είμαι το χέρι που κινεί το βασιλιά προς τις κρυψώνες του.
Είμαι ο σχιζοφρενής παίχτης που κινεί διαδοχικά μία τον άσπρο και μία τον μαύρο στρατό.
Είμαι ο εχθρός του εαυτού μου.
Την ώρα που απειλώ  τον αντίπαλό μου βασιλιά η βασίλισσά του με εκδικείται διατάζοντας όλα τα πιονάκια να την κλωνοποιήσουν. Κάθε μεταμόρφωση κι ένας εαυτός μου.
Πόσους να αιχμαλωτίσω για να ταυτιστώ με το Είναι μου; Για να σμίξει το μαύρο με το άσπρο, χωρίς το ένα να ακυρώσει το άλλο;  Για να ονομάσω ήττες τις νίκες μου, εφόσον χάνω τόσα στην πορεία για να κερδίσω το κάτι; Για να ονομάσω νίκες τις ήττες μου, εφόσον κερδίζω σε εμπειρία;

Απειλώ κι απειλούμαι.
Ατέρμων κύκλος μιας επίμονης στρατηγικής που πολεμά τον εαυτό της.
Παίζω με καθρεφτίσματα. Ό,τι κινεί ο ένας, κινεί κι ο άλλος.
Πώς να ξεφύγεις από το είδωλο στον καθρέφτη όταν δεν υπάρχει καθρέφτης και το είδωλο είσαι εσύ ο ίδιος που μιμείται το αρχέτυπο;

Τρώω τα πιόνια. Μαζεύω πόντους. Μένουν οι δύο βασίλισσες και οι βασιλιάδες τους. Δυαδική εγώ. Αρσενικό Θηλυκό. Άσπρο μου και Μαύρο. Ξεφεύγω και μεταμορφώνομαι. Γίνομαι η ξεφτισμένη σκακιέρα που πάνω της δημιουργώ το  παιχνίδι της Ζωής μου κι έχω εκπαιδευτεί σε όλες τις στρατηγικές για τη Μεγάλη Στιγμή, όπου θα αρχίσουν να εξαφανίζονται τα πιονάκια και η σκακιέρα και Εγώ.. και μέσα στην ασπρόμαυρη Άβυσσο της Αιώνιας Λήθης θα πρέπει να μπορώ να θυμάμαι τις κινήσεις μου γιατί οι κινήσεις δεν ήταν Προετοιμασία για κάτι Μεγάλο, μα ήταν το ίδιο το Μεγάλο Παιχνίδι μου.








Δεν υπάρχουν σχόλια: