Κίνητρο - Βέλος από την unique VaiaTou...
Μένω γυμνή στο Κίτρινο, στο Μαύρο και στο Ρίγος...
Είναι το χρώμα της πληγής πιότερο που μου πάει...
Μια τρύπα ανοίγω στο λαιμό να στάξει μενταγιόν μου,
Κόκκινο, καταΚόκκινο να πάλλεται στο στήθος...
Μία γρατζουνιά φυτεύω γύρω από τον καρπό μου
βραχιόλι να 'χω κόκκινο, ρολόι των Λαθών μου...
Μία μαχαιριά στην πλάτη μου χορεύω, λιποθυμάω
και μες στο κρύο ντύνομαι το Χρώμα των Ερώτων...
Πώς τάχα με περίμενες να τρέξω να ξεφύγω?...
Αυτοκτονούν όλα τα ΠΡΙΝ και μένω με τα ΤΩΡΑ...
μένω με τα γινάτια μου γυμνή μέσα στην μπόρα...
Τρέχει το Έργο μου καρέ, τρέχει μου και ο Χρόνος
και ο Ζωγράφος διάλεξε χρώμα μου να 'ναι ο Δρόμος...
Είναι η ΖΩΗ μοδίστρα μου και ράβει, όλο ράβει...
Γυμνή είμαι, μα ντύνομαι Κόκκινο και Σκοτάδι...
Είναι η ΖΩΗ μοδίστρα μου και παίρνει μου τα μέτρα...
Όχι σαν τον Χάροντα, που ακίνητη με θέλει..
μα σαν τον Εραστή του ΝΟΥ, που όλο του ξεφεύγω
και στα παρασκήνια της Σκέψης τρέχει και με γυρεύει...
είναι η ΖΩΗ μοδίστρα μου και ράβει, όλο ράβει...
Είναι το χρώμα της πληγής πιότερο που μου πάει...
Μια τρύπα ανοίγω στο λαιμό να στάξει μενταγιόν μου,
Κόκκινο, καταΚόκκινο να πάλλεται στο στήθος...
Μία γρατζουνιά φυτεύω γύρω από τον καρπό μου
βραχιόλι να 'χω κόκκινο, ρολόι των Λαθών μου...
Μία μαχαιριά στην πλάτη μου χορεύω, λιποθυμάω
και μες στο κρύο ντύνομαι το Χρώμα των Ερώτων...
Πώς τάχα με περίμενες να τρέξω να ξεφύγω?...
Αυτοκτονούν όλα τα ΠΡΙΝ και μένω με τα ΤΩΡΑ...
μένω με τα γινάτια μου γυμνή μέσα στην μπόρα...
Τρέχει το Έργο μου καρέ, τρέχει μου και ο Χρόνος
και ο Ζωγράφος διάλεξε χρώμα μου να 'ναι ο Δρόμος...
Είναι η ΖΩΗ μοδίστρα μου και ράβει, όλο ράβει...
Γυμνή είμαι, μα ντύνομαι Κόκκινο και Σκοτάδι...
Είναι η ΖΩΗ μοδίστρα μου και παίρνει μου τα μέτρα...
Όχι σαν τον Χάροντα, που ακίνητη με θέλει..
μα σαν τον Εραστή του ΝΟΥ, που όλο του ξεφεύγω
και στα παρασκήνια της Σκέψης τρέχει και με γυρεύει...
είναι η ΖΩΗ μοδίστρα μου και ράβει, όλο ράβει...
17 σχόλια:
✿✿彡
Sim, a vida é uma costureira que ora borda em fios de ouro, ora alinhava em algodão cru.
No final, ainda temos um belo trabalho.
Bom domingo!
Boa semana!
Beijinhos do Brasil
¸.•°✿✿彡
σου πάει το μέτρο Τσιγγανάκι!
σου πάει πολυ!
δέκα φιλια χρωματιστα
χρώματα φιλημένα
ν' αγκαλιαστεις με τ' άλικο
κι άσ' τα λοιπα σε μένα...
:))
Να κι ο λυρισμός. Λυρισμός είναι όταν τραγουδάει η ψυχή κι η σκέψη κρατάει τη μπαγκέτα. Μουσικότητα, όταν οι λέξεις γλύφει η μία την άλλη κι εισχωρεί ως τα μισά της. Κι όταν όλες οι λέξεις ενωθούν σε ένα μακρόσυρτο ήχο έχουμε μελωδία. Όμορφο, καλή Κυριακή.
Ράβει, κι όλο ξηλώματα...
Δυνατή η στροφή σου στο έμμετρο...
Άντε, να γράψουμε όλοι από κάτι και μετά να βρούμε κάποιον να τα μελοποιήσει :-)
Λόγια που χάλασα
του νου μου δρόμοι
λόγια μια θάλασσα
ζωή, συγγνώμη.
Λόγια που χάθηκαν
φύλλα κομμένα
αργά μαράθηκαν
στη γη πεσμένα.
Λόγια μου φύλαγαν
κάπου κι εμένα
λόγια που έμεναν
φυλακισμένα.
Λόγια παράδεισοι
και κολασμένα
δύτη ανάδυση
φώτα σβησμένα.
Λόγια μου άγνωστα
σπασμένα λόγια
φτερά μου άρρωστα
κλεισμένα υπόγεια.
Λόγια μου άνεμοι
άγραφοι νόμοι
κήποι μου άοσμοι
αντέχω ακόμη.
¨εγραψες !
Στο είπα και στο ΦΒ.
Από τα ΠΟΛΥ δυνατά σου !!
Έλα, κερνάω καφέ !
Το έπιασε το ποιητικό του το σόϊ.
Και εγώ ποίημα σήμερις. Αλλά ,,, καμία σχέση... Σκίζεις !
Είναι το χρώμα της πληγής πιότερο που μου πάει...
Μια τρύπα ανοίγω στο λαιμό να στάξει μενταγιόν μου
πολύ δυνατοί στίχοι...στίχοι καρδιάς αδέσμευτης
πολλά φιλιά
Magia da Inês
γ-ΡΑΦΗ με ραφές από κλωστή Σκέψης...
Η Πράξη τεκμηριώνεται με σημάδια μπαλώματος, κάθε που σκίΖεται το Δέρμα καθώς σκοντάφτουμε, πέφτουμε, πονάμε στο Δρόμο προς την Ιθάνη, τα Κύθηρα, το Φως διασχίΖοντας τόσο Σκοτάδι, τόση Πλη-ΓΗ, τόσο ΟυραΝό.....
Ναύτη
Είναι που όταν καίγομαι
καίω κι ό,τι με καίει!!!...
Ρούχα
Σκέψεις
Αιτίες
Ζωή
;-)))))
Προσάναμμα πάντα το Ποίημα...........
και το Ύφασμα της Φωτιάς
Ζεσταίνει με εγγύηση
ακόμη και τον πιο Άγριο Χειμώνα....
Κωνσταντίνε,
Η Ποίηση είναι η Σάλα,
όπου η Ζωη χορεύει τανγκό με τους Εραστές της:
πρώτα το Φόβο,
μετά τον Εγωισμό,
ισόβια με το Χρόνο,
και κλείνοντας με το ... Θάνατο.....
Αυτά που μένουν
είναι τα ίχνη των Βημάτων της
στο Κόκκινο Χαλί των Επισήμων...
Christina
Γι 'αυτό ρίχνουν τα Πέταλα τα Ρόδα...
για να ράψουν μπαλώματα οι ΤρεΛοί
στην Ιστορία τους.......
Πειρατή
με τα Λόγια η Γυναίκα επιτυγχάνει αντιπερισπασμό,
καθώς οι Πράξεις της σκαλίΖουν ρωγμές στη Σιγουριά του Άντρα,
διασφαλίζοντας πως οι ΡίΖες της θα απλωθούν σαν τα Μπαομπάμπ του Μικρού Πρίγκιπα.....
Όσο για τις ΜελοΠοιήσεις,
έναν Πειρατή ψάχνουμε
να μελοΠοιήσει με Θάλασσα τις Σκέψεις μας.....
Υποβρύχιες οι αναπνοές μας
και το Ρούχο που θα ράψει η ΖΩΗ
θα είναι αλμυρό με κουμπώματα από χταποδιού πλοκάμια....
Οι τολμηροί
έχουν ήδη λάβει πρόσκληση
για το μασκέ πάρτυ που η ΖΩΗ θα διοργανώσει
στο Βυθό των Ποιημάτων,
εκεί όπου η ΨΥΧΗ
παίΖει με το Θεό της και το Δαίμονα,
ως Γυναίκα που ξέρει τη Δύναμη της Θηλυκότητάς της,
μιλώντας φυσικά με Ποίηση και Μουσική.................
Χορεύετε?......................
;-))))))))))
ΚαΖενάκι μου,
ΑΥΤΟ το Ύφασμα σκίΖει μαχαιρώνοντας τις Αγωνίες μας,
σαν να ... σφάΖΕΙ με το βαμβάκι!....
τρυφερά
αποτελεσματικά
εφαπτομενικά στις ΔιαΣτάσεις του Καθενός....
Στο Σόι,
απο το Σόι του Βόρειου Σέλαος,
Φιλια σταυροβελονιές χειροποίητου αποτυπώματος.......
;-))))))
Ελένη μου,
Είναι το Φυλαχτό μου αυτό το Μενταγιόν.....
Με ΦΥΛΑΕΙ από τους σχιζοφρενείς δολοφόνους ....
Δε χαρίΖομαι πια,
Δεν κάθομαι ακίνητη να μου πάρουν τα Μέτρα...
Ένας φίλος επιμένει "Οι Μάγκες δεν υπάρχουν πια"
Εγώ λέω:
"Όποιος είναι Μάγκας ας τρέξει στα λαχανιάσματα της Ψυχής μου να μου πάρει τα .... Μέτρα,
και μετά
θα του κάνω τη Χάρη, σε μία Επίσημη Εκδήλωση Αιωνιότητας, να ...φορέσω το ΡΟΥΧΟ που θα μου Ράψει..........."
;-))))))))))))))
ράβει πέπλο κόκκινο να σκεπάσει την ατίθαση ψυχή σου..
marie
Το πιο κόκκινο πέπλο
είναι το ερωτευμένο Αίμα,
που ντύνει τη γύμνια του Εαυτού μας
από ΜΕΣΑ!.......
Όταν η ΖΩΗ
ράβει πάνω σ' αυτό το πατρόν που διαρκώς ανανεώνεται
οι γκαρνταρόμπα του Εαυτού μας
κοστίΖΕΙ διαμάντια......
Δημοσίευση σχολίου