Γράφω Σιωπή και σβήνω τα φώτα για ν' ακουστούμε...
Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.
Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.
Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.
6 σχόλια:
Στα μικρά σε βρίσκω, στη δύναμή τους...
Δεν πάει έτσι Κάκια! :)
na sai καλα οτι και αν κανεις! φιλια!
Σημαντικη η σιωπη... περιμενω τον λογο...μετα απο αυτην... τον δικο σου λογο..
Christina
Ερωτεύομαι τα μικρά γιατί μέσα μας πάντα μεγαλώνουν απροσδόκητα!...
Από μία σταγόνα φτιάχτηκαν οι Ωκεανοί!.... ;-)
Δημήτρη
Το σημαντικό είναι να μην βαλτώνουμε στα στατικά νερά, όπου όλος ο Κόσμος πνίγεται...
Να τολμάμε να χτίσουμε βασίλεια και με μία προσταγή του Τρελού Εαυτού μας να τα γκρεμίζουμε, μόνο και μόνο για να μεταναστεύσουμε σε Ταξίδια συνεχόμενης Ροής...
Έτσι ανταποκρίνομαι στα καλέσματά μου:
γκρεμίζοντας και ξαναχτίζοντας Εαυτό και Ζωή από την Αρχή...
...με πρώτη ύλη πάντα τις Σιωπές... {κι ας μοιάζει πως μιλώ πολύ...}
Παρασκευή μου
Μιλώ... -πολλές διαλέκτους!-
με λέξεις...
με τα μάτια...
με σιωπές...
και ο Λόγος, ακόμη και στο σκοτάδι, ξέρει να εικονοΠοιεί την Αλήθεια του...
αρκεί να εκπαιδευτούμε στις ψηλαφίσεις...
Δημοσίευση σχολίου