Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

αν-Απειρία...



Ένα αναπηρικό καρότσι
κι ένα αναπηρικό δωμάτιο.
Ένα αναπηρικό σπίτι
αναπηρικό σώμα
και μία αναπηρική ζωή.
Κάθεται βαλσαμωμένος
όπως διδάχθηκε,
μα πλέον αρχίζει να μην χωρά.
Ανάβει νοερά το τζάκι
καίει όλα τα υποκατάστατα.
Δεν υπάρχει βοήθεια
μόνο επιθυμία να βγει έξω.
Ανάβει μία σπίθα
στο κέντρο της άγριας νύχτας
καίει το σώμα,
τη ζωή,
το καρότσι,
το δωμάτιο,
το σπίτι,
τις αλυσίδες,
την αναπηρία.
Ολόκληρος ένας Νους
που νικά το Εγώ του
και βγαίνει έξω
να γνωρίσει τον Άπειρο Εαυτό.





2 σχόλια:

Margo είπε...

Σε λίγες γραμμές ότι πραγματεύονται βιβλία ολόκληρα για την καταδυνάστευση αλλά και την απελευθέρωση από το Εγωϊκό νου!

Δυνατή καλημέρα :-)

~reflection~ είπε...

Margo

η αιώνια κόντρα Υλιστικής θεωρίας του Κατέχω έναντι της θεωρίας του Είμαι...

Ας κάνουμε Πατρίδα μας το Δυναμικό: Γίνομαι...

Μήνας των παγωμένων Σταφυλιών...
ας τρυγήσουμε Εαυτό
να 'ναι Καλός ο Μήνας μας...