Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Τρίτη 19 Απριλίου 2016

Φτερούγισμα



Την εικόνα την ανακάλυψα εδώ:
https://iamachild.wordpress.com/category/tremblay-claudia/


Με άρπαξε ένα χέρι θυμάμαι
κι ύστερα κόπηκε από τον  καρπό
κι έμεινε η παλάμη νεκρή
μες στη δική μου
σαν κούκλα
χωρίς πρωτοβουλία πια
με το δάχτυλο αγκυλωμένο
να δείχνει έναν δρόμο.
Διάλεξα να στρέψω το χέρι
προς τον ουρανό.
Δεν μιλώ πια.
Σωπαίνω και πάω.
Οι μπροστινοί δεν λένε πού.
Ακολουθώ τη ροή.
Περπατώ κοιτώντας τα πουλιά
και τα λουλούδια.
Εγώ είμαι ανάμεσα.
Οι ρίζες μου έγιναν πόδια
και περιμένω
τα πόδια να γίνουν φτερά.
Ένα τεράστιο μάτι
ζουμάρει πάνω μου
στο ταξίδι μου
στην πείνα μου
στις μεταμορφώσεις μου
και βραβεύονται
επώνυμοι κύριοι
καταξιωμένης δράσης,
οι φωτογράφοι μου.
Έγινα αθάνατος
ακόμη κι αν πεθάνω σήμερα
εσύ θα εξακολουθήσεις
να κοιτάς σαν ταινία τη ζωή μου
χωρίς τη μετάφραση των υποτίτλων
και χωρίς να κόψεις εισιτήριο.
Κι εγώ σε παρακολουθώ.
Τρομαγμένος κρύβεσαι
μην σε ανακαλύψουν
οι πόλεμοι
η πείνα
η φτώχεια
η έσχατη ανάγκη.
Φοβάσαι τον διπλανό σου
το θεό σου
το αύριο
τον εαυτό σου
κι εμένα,
ένα ασυνόδευτο παιδί
που κοιμάται
σε μία πρόχειρη σκηνή
και ζωγραφίζει μ' ένα ξύλο
στο χώμα
το αύριο που εσύ φοβάσαι.
Σαν ξημερώσει
θα 'χω κιόλας μεγαλώσει
θα 'χουν γίνει τα πόδια μου φτερά
και δε φοβάμαι πια
τίποτε άλλο
παρά μην γίνω σαν κι εσένα
με τον καιρό.
Φοβισμένο πουλί
φυλακισμένο μέσα στο κλουβί του μυαλού του.




4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

χειρότερο κλουβί αυτού του μυαλού δεν έχει......... σιδεριές υψωμένες δίχως πόρτα και παράθυρο........ μόνο ο αέρας κυκλοφορεί ανάμεσα στις σιδεριές........ με τα φτερά πούχεις βγάλει πέτα ψηλά....... όσο γίνεται πιο ψηλά..... εκεί που ο νους ειν λεύτερος και δεν τον φυλακίζει ΤΙΠΟΤΕ.......... ούτε καν το κλουβί του μυαλού σου........ εκεί ψηλά τα μαγνητικά πεδία ειν άλλα απ αυτά του μυαλού σου.......... εκεί στα ψηλά ο νους μεγαλουργεί......... δίχως εμπόδια και φθορές......... ΛΕΥΤΕΡΟΣ........ "Frankne"

Ναύτης είπε...

εγω σε είχα εγκλωβίσει στην Αρχαία Μνήμη μου πριν ακομη σε συναντήσω σ'αυτην τη Ζωή...

γιατί ήξερα..

θα υπερβεις τα Λαθη και τα Σωστά και θα βαδίσουμε στην τεθλασμενη γραμμή της Μοίρας...εξω από δυαδικότητες...

μόνο με Στιγμές..

Σε θυμόμουν, πολύ πριν σε γνωρίσω....

Καλο βράδυ!

~reflection~ είπε...

Frankne

Ο κόσμος διαβάζει τις προφητείες και φοβάται την αιχμαλωσία που θα ρθει.
Λένε μέσω τραπεζών.. μέσω του χρήματος.. μέσω φτώχειας..

Φυλακίζεται μόνο όποιος συναινεί με την καταδίκη και τοποθετεί στη θέση του Μεγάλου Θύματος τον εαυτό του..

Η Ψυχή δε φυλακίζεται ούτε με τείχη, ούτε με λουράκια στο λαιμό, ούτε με οικονομικές εξαρτήσεις.

Θα θυμίσω το απλό και βαθύ:
"Ό,τι κατέχεις, Σε κατΈχει!"

Λεύθερος είναι αυτός που έχει τα πόδια στη γη και την Ψυχή στα Ύψη..

Πιο Ελεύθεροι Άνθρωποι από τα παιδιά ΔΕΝ υπάρχουν, ακριβώς γιατί ακόμη δεν αλυσοδέθηκαν από τις υλικές εξαρτήσεις του ενήλικου κόσμου..

~reflection~ είπε...

Ναύτη

Ο καθένας μας με τον τρόπο που υπάρχει σ' αυτό το στιγμιότυπο Ζωής, έχει ήδη δοκιμαστεί συναντώντας τον πρόσφυγα Εαυτό του μέσα στο Σενάριο της Αρχαίας - Αιώνιας Μνήμης.

Έχει συναντήσει και τον Αδικημένο και τον Δικαιωμένο Εαυτό.

Μένει μόνο να ολοκληρωθεί η ταύτιση των πολλών πτυχών του Εγώ πάνω στον καμβά της Ύπαρξης.