Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

ΠΑΡΑ-θυμάκι....


Τέτοιες στιγμές οι Ώρες μου μικραίνουν
παιδιαρίζουν
θυμώνουν
δεν πάνε για Ύπνο....

Θέλουν λένε Παραμυθάκι....

κι Εγώ πάντα κουρασμένη
εχω ένα ΠΑΡΑ-θυμάκι υψωμένης φωνής
να τους αγριέψω
για να γίνει το δικό μου...

και κατσουφιάζει η ΖΩΗ
που όταν θυμάται τα Νιάτα της
εγώ δεν της κάνω το Χατίρι...

Απόψε όμως....

όλα θ'αλλάξουν.......


σσσσσσσσττττττττττ....

........ΠαραΜυθάκι.......



18 σχόλια:

Unknown είπε...

Σωπαίνω για να τ'ακούσω ολάκαιρο .. απόψε που δεν κοιμάμαι

θα'ναι ήρεμη νυχτιά
φιλί

Ξύλινος Ιππότης είπε...

μικρά παιδιά,
οι ώρες...
μην θυμώνεις μαζί τους...
...
τι φταίνε άλλωστε
κι αυτές...
εμείς φταίμε...
εμείς...
...
Φιλιά και την καλημέρα μου!

Ανώνυμος είπε...

DEN KSERW GIATI, DEN GRAFEI ELLHNIKA !

MOY ARESE...

AERIKO είπε...

Μη μου θυμώνεις μάτια μου...τα Χαμόγελα αληθινης ζωής ανήκουν σε όσους χτίζουν τη χώρα του δικού τους πάντα όχι τόσο με υλικά ονειρου..όσο με αίμα καρδιάς και με σθένος ψυχής.

Άγρυπνη επαγρύπνηση Αστέρι μου..:))
Το μόνο πράγμα που δεν γερνά ειναι η αλήθεια του καθένα μας.
Σου αφήνω κάτι άφθαρτο στον αιώνα ..χαμογελο και φιλί τρυφερότατο και εξαφανίζομαι στη δουλειά πάλι.:))

"Mια παρτίδα είναι ο έρωτας ένα παιχνίδι ορίων. Ξεπερνάς τα όρια φλερτάρεις με το λάθος.Τίποτα δεν είναι προβλέψιμο.Κάποια στιγμή
είσαι αναγκασμένος να έρθεις αντιμέτωπος μ'αυτή την αλήθεια.
Η πρόκληση να δαμάσεις το απρόβλεπτο είναι το ίδιο εύθραυστη με το παιχνίδι των ορίων.Οι 'ανθρωποι που ζούν μαζί μας
είναι το ίδιο απρόβλεπτοι με κείνους που δεν γνωρίσαμε ποτέ.Οι γνωστοί είναι οι πιο επικίνδυνοι άγνωστοι.

Το ψέμα είναι το φλούδι που μέσα του κρύβουμε το λάθος.Κάποια στιγμή και το πιο καλοστημένο ψέμα βγαίνει στο φως και φέρνει τις πιο απρόσμενες ανατροπές.

Oυδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου.Κανένα ψέμα δεν προφταίνει να γεράσει.

Κι ο έρωτας;
Yπάρχουν έρωτες που προφταίνουν
να γεράσουν;"

Ανώνυμος είπε...

ένα παραμυθάκι σε ταξιδεύει "εκτός"...
καλό δεν θα το έλεγα..αλλά απαραίτητο κάποιες στιγμές...

καλή σου μέρα Κάκια μου.

~reflection~ είπε...

meggie

Αυτό που ξεγλιστρά της Σιωπής
μες στο βραδινό Αδειο ΝΟΥ
είναι κάτι ξεχασμένες Επιθυμίες
που κρυφοκοιτούν ακόμη από το Παράθυρο του Διαρρήκτη, τη Ζωή μας,
και περιμένουν να ... μας πιάσουν στον Ύπνο,
για να ξετυλίξουν το ΔΙΚΟ τους ΠαραΜυθάκι,
Ζωντανό Σενάριο Παράλληλης Ζωής
μες στο Όνειρο, τον Πλανήτη των Απαγορευμένων Εκδοχών της ΖΩΗΣ!!!


Φιλάκι...... παραΜυθάκι που ήδη ξετυλίχτηκε από την ανεμη του!...

~reflection~ είπε...

Ξύλινος Ιππότης

Θυμώνω που μπορούν τόσο εύκολα να μικραίνουν,
όταν Εγώ με την ίδια ευκολία
μόνο Mεγαλώνω,
αγριεύω κι αγριεύομαι,
ξαγρυπνώ μήπως και κερδίσω Χρόνο Ζωής,
κυνηγάω Αλήθειες,
τη Στιγμή που οι Μικρές μου Ώρες, οι πρωινές,
ζητούν ένα ακόμη Παραμύθι
για ν'αποκοιμηθούν Ζεστές, Παλλόμενες στην αγκαλιά μου.....


Φιλί....

~reflection~ είπε...

Ξαδερφάκι

Μίλα με την Καρδιά...

Πάντα μιλά την ίδια Γλώσσα με τη Δική μου και με το ΠαραΜύθι!....

;-)))))

Φιλάκι....

~reflection~ είπε...

ΑΕΡΙΚΟ μου

Μαρτύρησες αλήθειες που δεν τις τολμά ούτε το Όνειρο, μέσα στην Ασφάλεια της Λήθης που το συνοδεύει!!!

"Οι γνωστοί είναι οι πιο επικίνδυνοι άγνωστοι."

Πρόκληση η Αποκάλυψη των Υπόπτων....
ΠΑΝΤΑ ο δολοφόνος είναι ο πιο συχνός Επισκέπτης...
είτε στη Ζωή,
είτε στο ΠαραΜυθάκι...

Για να λυθούν τα Μυστήρια οφείλουμε να επιδείξουμε ΑΝΤΟΧΗ που υπερβαίνει την Διάρκεια Ζωής του Ψεύδους και την Επιμονή του... Δράστη!...


Φυσικά, στην κάθε ΑΠΟΠΕΙΡΑ απαιτείται ένας ΣΥΜΜΑΧΟΣ Καρδιακός,
που βέβαια,
ρισκάρεις
να μετουσιωθεί στην ΠΟΡΕΙΑ
στον Επόμενο Δολοφόνο
που θα σε...... ΑΥΤΟκτονήσει
μες στο πιο Γλυκό σου Όνειρο!!!



Φιλάκι...... κι αν και ΑΕΡΙΚΟ, εγώ σε νιώθω, σαν από ΣΑΡΚΑ πλασμένη, ΕΣΤΩ και μ εσα από τα κείμενα.......

~reflection~ είπε...

Dark13Sun

Περίμενα πιο καλά να με... ξέρεις!!!



ΕΚΕΙ που το Παραμυθάκι
κάθεται μπρος στον Παραμορφωτικό Καθρέφτη,
ο οποίος αντιστρέφοντας ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ τα γραμματα
το προβάλλει σαν ΠαραΘυμάκι
και του ΔΕΙΧΝΕΙ τον ΑΛΛΟ του ΕΑΥΤΟ
σε ΣΕΝΑΡΙΟ Ονειρου κι Εφιάλτη ΜΑΖΙ
...


Δύσκολο ν'αντεξουμε τον Εαυτό μας στο ΔΙΠΛΟ του Ρόλο:

Dream
Nightmare


και παντα η ίδια ψιθυριστή ΦΩΝΗ
να συλλαβίζει την Ιστορία μας .... σε βραδινό απολογισμό...


Σε φιλω..

Ανώνυμος είπε...

Tι να κάνουμε που θέλουν και οι ώρες μας τα ψεμματάκια τους....ή μήπως δεν τα θέλουν οι ώρες και τα αποζητά ο οργανισμός μας που βλέπει
πόσο γρήγορα κυλά ο χρόνος?
Να φοβηθώ τις ώρες ή τον εαυτό μου?

ΝΥΧΤΟΛΟΥΛΟΥΔΟ είπε...

φιλη μου..
θα περιμενω να ακουσω..
στο σιγανο παντα..
το ομορφο σου παραμυθακι σου..
χαιρομαι που μου δημιουργεις
συναισθηματα με το
παραμυθακια σου..
ευλπιστω να διαβασεις και
το δικο μου παραμυθι που μπορει να
ειναι λιγο μεγαλο..
την καλησπερα μου σου αφηνω..

Velvet είπε...

Μ΄ενα παραμυθακι
ολα αλλάζουν
Νεραιδες και ξωτικα
μας αγκαλιάζουν

Κι αν ειναι να μας διηγηθεις
ενα παραμυθι σου
ετρεξα...

Καληνύχτα Κάκια
Ονειρα παραμυθένια

-

Ανώνυμος είπε...

Έχω νέα τρεμουλινάκια ...... μια φορά κι έναν καιρό ήταν...... κοιμήσου... εγώ θα στο ψυθηρίζω.... σ αγαπώ...
Frankne

~reflection~ είπε...

stellabianca

Υπάρχουν Διαδρομές του Παραμυθιού που φοβίζουν,
μα ΟΛΟ το παραμυθάκι λειτουργεί για να Εκτοξώσει την Ψυχή και να εξαγνίσει τη μολυσμένη Σκέψη μας....

Επιβάλλεται ώρες ώρες να φοβάμαι τον Εαυτό μου,
κι άλλες να φοβάμαι το Χρόνο...
ή τον ΣυμΠρωταγωνιστή του Παραμυθιού....

Όμως, ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να Βιώσουμε το Κάθε Παραμύθι ως το ΤΕΛΟΣ του...


το Ζήτημα είναι Πως ορίζεται το ΤΕΛΟΣ....

εγω το επιθυμώ με ένα Ρ κεφαλαιο:

τΡελος....

ΕΚΕΙ πρωταγωνιστώ ΕΣΑΕΙ!.....

σαν σε Παραμύθι Δίχως ΤΕΛΟΣ...

~reflection~ είπε...

ΝΥΧΤΟΛΟΥΛΟΥΔΟ

Ο καθένας μας διακριτικά αναγιγνώσκει το Παραμύθι του Διπλανού του,

ίσως από ενδιαφέρον,
ίσως από βίτσιο,
ίσως για να πει Εγωιστικά "πω πω πω... για ΔΕΣ!!!... Υπάρχουν και Χειρότερα.... ΕΥΤΥΧΩΣ Θεέ μου, που μου χαρισες ΑΥΤΟ το ΔΙΚΟ μου παραμύθι ΖΩΗΣ!...."

Στο δικό μου Παραμύθι,Φίλε μου,
οι φυλακές είναι στενές,
σαν συλλαβες λεξεων
που δεν εκπαιδεύτηκαν στην Κυριολεξία τους
και χαοτικά απλώνονται μέσα στη Λαχτάρα μου για Αποδράσεις..

μα...

τελικά, όπως προσαρμοσμένα αναφερει κι ο Νημερτής:

ΠΟΙΟΣ απέδρασε από τον Εαυτό του?....

Ξερεις τι θα πει να εισαι ταυτόχρονα ο Ισοβίτης και ο Δεσμοφύλακας?.....

ΠΑΡΑΜΥΘΙ, δίχως ΤΕΛΟΣ.....
και στον καθρεφτη του ΝΟΥ μεταφραζεται ως
ΠΑΡΑ-θυμάκι!...

~reflection~ είπε...

Velvet

Black Velvet η Νύχτα
και το Παραμυθάκι τυλιγμένο στην παιδική μας ευΠιστεία....

Τόσο καιρό εδω,
Παραμύθια και Παρα-Θυμάκια Παρασκηνίου εξιστορούμε...

Ξεκινήσαμε λίγοι....
Έγιναν πολλοί οι αναγνώστες της Παραμυθικής μας Ιστορίας....

Το θέμα είναι... πόσοι θ'αντεξουν ως το ΤΕΛΟΣ....


Τραγουδακι Αφιερωμενο σε Όλους...

http://www.youtube.com/watch?v=uS870zCCAwM

~reflection~ είπε...

Μαμακα μμμμμμμμου

είναι ώρες που ΤΡΕΜΩ ακομη
από συγκίνηση?....
φόβο?....


και τότε με κλειστά μάτια
θυμάμαι....

Μπαίνω στις παλιες Ιστορίες
και κάθομαι έστω στη θέση του Κομπάρσου που θαυμάζει τους Πρωταγωνιστές του ΕΡΓΟΥ....

Πρωταγωνιστής ο Παιδικός Εαυτός μου....

Εγώ, μαμάκα μου....πάει....Μεγαλωσα!!!

;-))))))))))