Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Ένα ακόμη πριν και μετά, κάποιου θανάτου




Γαντζωμένη από 
μια φλύαρη νεκρική νηνεμία
διεκδικώ μνημείο αγνώστου ποιητή
πάνω στο διαμελισμένο μου στίχο.

Εξαφανίζω τα ίχνη της πραγματικότητας
ταχυδακτυλουργικά ανταλλάσσοντας 
από το ένα χέρι στο άλλο
οργανική μου μ’ ανόργανη ύλη
εκτός από μία παλλόμενη σταγόνα
παιδικού μου ιδρώτα
από  παιχνίδι ζωής θανάτου…


Σταγόνα
που θα βοηθήσει τον αναστημένο μου εαυτό
να με ξαναβρεί
αν με ζητήσει
και να με κυνηγήσει

αν του ξεφύγω ξανά.








2 σχόλια:

Μαρία Π. είπε...

.....υπέρ αρκετή........ σταγόνα ζωής......... για νάρθει η Ανάσταση........ να δημιουργηθεί ζωή...... !
Frankne

~reflection~ είπε...

Μία σταγόνα
μία ανάσα
μία συλλαβή
ενίοτε είναι αρκετά για να αναστήσεις Ζωή.