χτες βράδυ είχε τόσο φως ο ουρανός απ την πανσέληνο.... που κουκουτσάκι μου τ αστέρια χάθηκαν........ δεν φαίνονταν........ άλλωστε οι άνθρωποι όλοι ήσαν στα μπαλκόνια της καρδιάς τους απολαμβάνοντας πίσω απ την μισάνοιχτη πόρτα τ ουρανού το λιόγερμα του φεγγαριού................. Frankne
δεν πιστεύω πια στην αθωότητα των ανθρώπων... Τ' αστέρια παρακολουθούν το παγκόσμιο θέατρό μας, το γεμάτο κλαυσίγελο, πόλεμο εδώ, βιασμένη δημοκρατία παρακεί, ακρωτηριασμένες ζωές στο παρακάτω στενό...
Όσο έστω κι ένα Παιδί δολοφονείται εις το όνομα του Όποιου Συμφέροντος, η Σελήνη αρνείται να μας κοιτάξει στα μάτια, και τ' αστέρια θλιμμένα επιστρέφουν στα πίσω δωμάτια τ΄ Ουρανού, απορώντας πώς Αυτός ο τάχαμου εκλεκτός της εν λόγω Δημιουργίας, έγινε ο Μέγας Δολοφόνος...
Μπερδέψαμε τα Δέλτα, νομίζω..
Δ-ημοκρατία Δ-ημιουργία με τη Δ-ολοφονία...
Φτηνή η πανσέληνος που απευθύνεται μόνο σε λίγους... Θέλω ένα ολόγιομο Φεγγάρι να το χαίρονται μικροί μεγάλοι σε μία μόνιμη παγκόσμια Γιορτή Ζωής..
Ζητάω Πολλά, ε?... Εδώ και χρόνια!... και η Ζωή ζητά πολλά από μας. Το λάθος της είναι πως είναι ΠΟΛΥ ανεκτική με τις φρικαλεότητες του ανθρώπου...
......όχι... πολλά δεν ζητάς...... απλά λίγα παίρνουμε και το νιώθουμε και μας θλίβει..... το σύμπαν ειν ένας καθρέφτης....... όλη η ομορφιά της ψυχής μας καθρεφτίζεται σ αυτό ...... ΄την εσωτερική ομορφιά μας βλέπουμε...... αν αυτό το καταλάβουμε αμέσως όλα θ αλλάξουν... θ αρχίσει αυτή η παγκόσμια Γιορτή Ζωής που λες........ κι άνθρωποι θα χαμογελούν γεμάτοι χαρά βλέποντας πόση ομορφιά έχουν μέσα του ..... που περισσεύει για να ομορφαίνει κι ένα σύμπαν ολόκληρο.......... δεν έχει λάθη η ζωή... δικά μας είναι...... λίγο αν τα διορθώσουμε όλα θ αλλάξουν θα δεις......... Frank-σαγαπώ-ne .....
3 σχόλια:
χτες βράδυ είχε τόσο φως ο ουρανός απ την πανσέληνο.... που κουκουτσάκι μου τ αστέρια χάθηκαν........ δεν φαίνονταν........ άλλωστε οι άνθρωποι όλοι ήσαν στα μπαλκόνια της καρδιάς τους απολαμβάνοντας πίσω απ την μισάνοιχτη πόρτα τ ουρανού το λιόγερμα του φεγγαριού.................
Frankne
Αγαπημένη μου Franke
δεν πιστεύω πια στην αθωότητα των ανθρώπων...
Τ' αστέρια παρακολουθούν το παγκόσμιο θέατρό μας,
το γεμάτο κλαυσίγελο,
πόλεμο εδώ,
βιασμένη δημοκρατία παρακεί,
ακρωτηριασμένες ζωές στο παρακάτω στενό...
Όσο έστω κι ένα Παιδί δολοφονείται εις το όνομα του Όποιου Συμφέροντος,
η Σελήνη αρνείται να μας κοιτάξει στα μάτια,
και τ' αστέρια θλιμμένα επιστρέφουν στα πίσω δωμάτια τ΄ Ουρανού,
απορώντας πώς Αυτός ο τάχαμου εκλεκτός της εν λόγω Δημιουργίας, έγινε ο Μέγας Δολοφόνος...
Μπερδέψαμε τα Δέλτα, νομίζω..
Δ-ημοκρατία
Δ-ημιουργία
με τη Δ-ολοφονία...
Φτηνή η πανσέληνος που απευθύνεται μόνο σε λίγους...
Θέλω ένα ολόγιομο Φεγγάρι να το χαίρονται μικροί μεγάλοι σε μία μόνιμη παγκόσμια Γιορτή Ζωής..
Ζητάω Πολλά, ε?...
Εδώ και χρόνια!...
και η Ζωή ζητά πολλά από μας.
Το λάθος της είναι πως είναι ΠΟΛΥ ανεκτική με τις φρικαλεότητες του ανθρώπου...
......όχι... πολλά δεν ζητάς...... απλά λίγα παίρνουμε και το νιώθουμε και μας θλίβει..... το σύμπαν ειν ένας καθρέφτης....... όλη η ομορφιά της ψυχής μας καθρεφτίζεται σ αυτό ...... ΄την εσωτερική ομορφιά μας βλέπουμε...... αν αυτό το καταλάβουμε αμέσως όλα θ αλλάξουν... θ αρχίσει αυτή η παγκόσμια Γιορτή Ζωής που λες........ κι άνθρωποι θα χαμογελούν γεμάτοι χαρά βλέποντας πόση ομορφιά έχουν μέσα του ..... που περισσεύει για να ομορφαίνει κι ένα σύμπαν ολόκληρο.......... δεν έχει λάθη η ζωή... δικά μας είναι...... λίγο αν τα διορθώσουμε όλα θ αλλάξουν θα δεις......... Frank-σαγαπώ-ne .....
Δημοσίευση σχολίου