Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

~Βρεφάκι Χρονικό Φιλί~





Ο καιρός μου κατέρρευσε...
ντόμινο σε χέρια παιδικά...
μα ακόμη στήνω τα τουβλάκια μου
στο επιτραπέζιο του Έρωτα της Ζωής...

Συναρμολόγησα στιγμές,
που έσπασαν σαν τη Σιωπή μου...

Χρυσάφι εξόρυξα
απ'τη φλέβα που πάλλεται
πάνω στο ρυθμό της Εναλλαγής...

Αλλάζουν θέση τα χρόνια μου...
Εγώ στατικός θεατής
εκθρονίσεων και ενθρονίσεων...

Με ένα γέλιο για σπαθί
χαράζω ονόματα
στις γυάλινες κούνιες,
που οι Μαίες νανουρίζουν τις Στιγμές μας..

Στιγμή Δική μου..
Στιγμή Δική σου..


Βρεφάκι χρονικό φιλί,
αντανάκλασης είδωλο σε χρονικό καθρέφτη...
χάραξέ μου τον Ήλιο
στο κατώφλι του Νέου Αιώνα,
να έχω ένα Θεό ν' αρνιέμαι...
έναν Εαυτό να πιστεύω...

και μέσα στη σχισμή των χειλιών
θα ζεσταίνω τα χαμόγελα,
να λιώσουν επιτέλους τα ανέκφραστα χρώματα,
να γεμίσει το Τοπίο ροές,
ποτάμια, υδάτινους πίδακες,
συντριβάνια συναισθηματικής εντροπίας...

Ο Χρόνος τρυπά τον παλμό μου
μπερδεύοντας το τικ τακ του ρολογιού
με τον χτύπο της Καρδιάς μου...
Με βρίσκει πιο κόκκινη απ' το φιλί,
λιωμένη στο Φως,
αναδυόμενη στο συντριβάνι της Ανυπακοής
να χορεύω με επιδεικτική Ευτυχία
πάνω στη Σκηνή, όπου εναλλάσσονται οι Εποχές..

Δε θλιβομαι που τα Χρόνια περνούν..
Μία ευτυχία καταναλώνω στον Μπουφέ σας
και μεθάω με τις Ροές
μεγαλώνοντας Χρόνο με το Χρόνο το μεγεθος της Καρδιάς μου....

να χωρά Πάθη Εσταυρωμένου Έρωτα
και όλο πιο πολύ να αντέχει
ν'αγαπά και ν' αγαπιέται...

Δε θλίβομαι που τα Χρόνια περνούν....

τη Νιότη τη φύλαξα στης φλέβας τον Παλμό...

Βρεφάκι πίνω χρονικό φιλί...
κι ακόμη ερωτεύομαι...
στο κατώφλι κάθε Νέου Χρόνου
που επιμένει να έρχεται με άδεια χέρια..



31 σχόλια:

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

Την άσφαλτο που εγυάλισε, κλάμα παιδιού τη ραίνει
σκυφτο απ’ τα ουράνια
παραμίλαει δάκρυ
για του θεού του τη φυλή, κρένει και συντυχαίνει
με παραπόνου τη θωριά στα μάτια απ’ άκρη σ’ άκρη.
Κι απλώνει τις φτερούγες του επανω απ’ τους ανθρώπους
κι η θλίψη σέρνει του χορό με φόρεμα σκισμένο
«Κόρη που’ σαι του πόνου μου, κλώνος με χίλιους τρόπους
ολούθε κι αν σε κυνηγώ, ‘συ μ’ έχεις νικημένο
Γιατί μικρή μου λυγερή τρέχεις με τους ανέμους
Κι αφήνεις με στον ουρανό, αεί λησμονημένο;
Τέρπεσαι με τη λύπη μου, φθονείς για τη χαρά μου
και δεν αφήνεις να πετούν χώρια σου τα φτερά μου;»
Γροικά να ακούσει απάντηση μα εκείνη του αρνείται
σκουπίζοντας τα δάκρυα απ’ τον βρεγμένο δρόμο
Σκύβει και τον ακούμπησε πολύ αλαφρά στον ώμο
κι ύστερα βρέθηκε γυμνή στην άσφαλτο να κείται.
Μα εγιγαντώθει το παιδί και εσήκωσεν κεφάλι
και μες στον τόσο συρφετό και μες στην τόση ζάλη
Αγνάντι από τον ίσκιό του εβρέθει να ρεμβάζει
«Νάρκισσο» τον φωνάζανε και τον εκάναν χάζι.
Στη λίμνη των δακρύων του κοιτιόταν μ’ απορία
«θε μου πώς γίνηκα έφηβος, και ποια μικρή ανδρεία
όπου κι αν πάω ακολουθεί τον ίσκιο μου σαν ξένο…
Θέλω να γίνω όπως πριν, παιδί κι ας λυπημένο
για να στιλβώνω ό,τι θαμπό, της θλίψης μου, γραμμένο»

Christina είπε...

Τα χρόνια μας
παράσημα ζωής
από το βαρύτιμο μέταλλο
της ψυχής...

Κωνσταντίνος Κόλιος είπε...

Ευχές να σε επισκεφτεί ο Αι Βασίλης με μια αγκαλιά δώρα. Αλαφροπατώντας σαν το ανάλαφρο κείμενό σου.

Καλές γιορτές.

Ανώνυμος είπε...

Για τα χρόνια που περνούν
Για τις εμπειρίες που μαζεύουμε στο σακί μας
Για τις αγάπες που έρχονται για να μείνουν
Για τους έρωτες που ήρθαν και έφυγαν
Για τα γλυκά και τα πικρά που δοκιμάσαμε
Καλοδεχούμενα...όλα!


Για την ελπίδα του Νέου Χρόνου...
Είθε να έρθει με χέρια γεμάτα
:)))


Καλές Γιορτές Κάκια μου

Πολλά φιλιά

Nina είπε...

Ο χρόνος περνά..Κάθε νέα χρονιά ελπίζουμε για τα καλύτερα..αλλά δεν αλλάζει και τίποτα όταν αλλάζει η χρονιά! Σωστά;

ღ oneiremataღ είπε...

μέρες γιορτινές που αναβλύζουν μνήμες διάφορες και γίνομαι διάφανη και νιώθω κι εγώ περισσότερο από κάθε φορά την ανάγκη σαν μικρό παιδί να αφεθώ στο άκουσμα ενός χριστουγεννιάτικου παραμυθιού, να νιώσω την θαλπωρή μιας ζεστής γιορτινής ατμόσφαιρας κοντά στην οικογένειά μου και τους φίλους, μέρες που θέλω να μοιραστώ με άλλους ευχές από καρδιάς, μέρες που θέλω να κάνω ευχές σαν πιτσιρικάκι με πολλές ελπίδες να πραγματοποιηθούν...
καλές γιορτές ποιήτρια της αντανάκλασης συναισθημάτων με υγεία, αισιοδοξία κι αγάπη!!!

Despina είπε...

ο χρόνος που πάντα με άδεια χέρια έρχεται...

όσο ακόμη ερωτεύομαι
θα φεύγει γεμάτος!!!!

φιλιά!

vasiliki είπε...

xρόνια πολλά γεμάτα!!!!!!
Καλα χριστούγεννα
Φιλί

roundel είπε...

Να ερωτεύεσαι γιατι δίχως, ο χρόνος άδειος έρχεται και φεύγει και ξανάρχεται και περνά και χάνεται...

Μέρες φιλιά του έρωτα...

lourdi lourdaki είπε...

ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΓΡΑΦΩ..ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ ΟΠΩΣ ΕΣΥ!!ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ..ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!!!!ΓΙΑ ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!ΚΑΙ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!ΚΑΙ ΜΕ ΕΜΠΝΕΥΣΗ!!
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ!!

ποιώ - ελένη είπε...

Ευχές πολλές αέρινο κορίτσι μου
για καλά Χριστούγεννα με αγάπη υγεία και ευτυχία σε σένα και στους αγαπημένους σου
φιλιά μυθικά εορταστικά

Margo είπε...

Πάντα ερωτευμένη με τη ζωή να είσαι Κάκια μου και μέρα με την ημέρα να γεμίσεις με ομορφιά το νέο χρόνο.
Καλά Χριστούγεννα.. με πολύ αγάπη!
Φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Να φροντίζεις το βρεφάκι...
να το κρατάς ζεστό και καθαρό...
να το αγαπάς και να το προσέχεις...
να του μαθαίνεις πράγματα...
μάθαινε κι εσύ απ' αυτό, δεν είναι κακό...

Σας εύχομαι ολόγλυκα Χριστούγεννα και στα δυο σας... γεμάτα ευτυχία και προσμονή για το αύριο...

Σας φιλώ τρυφερά και τα δυο σας...

ΓΙΩΡΓΟΣ είπε...

αχ βρε Κακια μου και ποιος δεν θελει να ειναι ερωτευμενος και στο κατοφλι και στον νεο χρονο...
ευχες ο ερωτας και το ονειρο να ζει καθε μερα και να παλευουμε για την ανασταση τους καθημερινα...

φιλι...αναστασης...

kariatida62 είπε...

Ο χρόνος και αν περνά εσένα δεν σ'αγγίζει...
Ενα βρεφάκι καρδουλάκι έχεις παραμείνει και δεν ξέρεις πόσο πολύ μ'αρέσει!
Αντανακλώμενες ευχές ψυχής...

~reflection~ είπε...

Δεν λείπω...

το ξέρετε...

κρύβομαι προσωρινά και στιγμιαία πίσω από τον Τεχνητό φωτισμό...

μα
ακομη και η σκιά μου τρεμοπαίζει στο ημίφως της αναλαμπής....

Θα επιστρέψω..

και πιστέψτε με,
χρωστάω πιο πολλά από μερικές απαντήσεις στα υπέροχα σχόλια που μου αφήνετε από καρδιάς..


Χρωστάω Αγάπη και Χαμόγελα..

και θα επιστρέψω να σας ευχαριστήσω με τον τρόπο μου...

τα φιλιά μου....δωρα ανεκτίμητα...

~reflection~ είπε...

Μάγε

οι Απαντήσεις της έρχονται
δεμενες στο Κλαδί που ανθίζει.....
ακόμη κι αν το θαμνάκι έχει αγκαθια,
εκεινη μένει να δένει κορδέλες από τα μακριά μαλλιά της
να ανεμίζουν στο Χρονο
γιατι ξερει
πως σαν το Αγορι μεγαλωσει
θα ιππεύσει τις Προσπάθειες
και θα κατακτήσει τις Πατρίδες των Νικητων....

εκει ο Χρονος νικιέται....
Μαγικά το σπαθί αλλαζει χέρια
και το Φλουρί γίνεται ΔΙΚΟ μας....

κάνε Υπομονή....
όσες βασιλόπιτες κι αν κοψουμε
όλα τα φλουριά θα μας ανήκουν
γιατι απλά πεισαμε τη μοιρα
ότι Μας Αξιζουν....

Φιλιά......στο Τερμα του Χρόνου, όπου βαδίζουν οι Καρδιές....

~reflection~ είπε...

Christina

Αυτα τα νομίσματα τα κρατω σφιχτα στην παιδική παλαμη
για να πληρωσω τον Μεγαλο Ταξιδευτη
όταν θα έρθει η ώρα να αλλάξουμε Οχθη στο ποταμι της Ζωης....

Μαζεύω χρυσαφι και πολύτιμους λίθους
μήπως και εκεινη την ύστατη ώρα
καταφερω να εξαγοράσω λίγες στιγμες
επίγειας ζωης....

Τι γλυκό βασανο αυτη η Επίγεια Ζωη!!!.....

Σε φιλω......ολόγλυκα....

~reflection~ είπε...

Κωνσταντίνε

από εδώ το πας...
από εκεί το φέρνεις
όλα τα κειμενάκια που σπαζοκεφαλιάζω να γραφω,
όλα αναλαφρα τα βρίσκεις...

πω πω πω......
Δασκαλε, κάθισα στο τελευταιο θρανίο....

θα μιλάω με τη διπλανή μου...
θα χαζεύω την Χιονόπτωση από το παραθυρο...
θα ζωγραφιζω το θρανίο μου...
θα θαυμαζω την αυστηρότητά σας και θα συνοφρυώνομαι με κάθε σας παρατήρηση....

και στις Εξετασεις θα δωσω λευκή κολλα...

μα.....
με αόρατο μελάνι θα έχω γραψει το πιο πολύτιμο Κείμενο....

θα μπορεσετε να το διαβασετε?.....

σας ερωτω....

αχ.....
παλι με πηρε το ποταμιιιιιιιιιιι.....

Καλες Γιορτες Υπεροχε Κωνσταντίνε.....
να περασεις Υπεροχα με τους ανθρωπους που αγαπας και σ'αγαπούν.......

εχοντας στο Νου το μικρο και μαγικο:


Ότι έχεις
είναι σαν να μην το έχεις
αν δεν το χαρίσεις....


Αμετρητα φιλια.......μεσα από αστειάκια που ομορφαινουν την ατμόσφαιρα.....

~reflection~ είπε...

Λενάκι μου

ειμαστε εμεις με χερια γεματα...
και η Καρδιά μας....

Αυτο φτανει...
πίστεψέ με....

όταν εμεις έχουμμ εαπόθεμα Προσφορας σε Αγαπη
τότε ο Χρονος απλά πολλαπλασιάζει επιτυχώς το προσφερόμενο συναισθημα...

Σε φιλω με αποθεματα Αγαπης που προσφερεται ανιδιοτελως και σου Ευχομαι Υπεροχες Γιορτες....καθε μερα.........

~reflection~ είπε...

Nina

σωστα?...

χχχχχχχχχχμμμμμμμμμ..

και ναι και όχι...
θελει να το αμπελοφιλοσοφήσουμε....
Δεν είναι τόσο απλή η απάντηση...

1. Ναι...αν δεν αποφασίσουμε να παιδευτούμε προς την Βελτιωση του Εαυτού μας.....του Κόσμου, όσο περνά από το χερι μας....

2. Όχι...αλλάζουν τα παντα, αν πάρουμε Αποφαση ν' αλλαξουμε συνηθειες, νοοτροπία και γίνουμε πιο μάχημοι στο Υπεροχο Πεδιο Δρασης της Ζωης...

χχχμμμμ...
καλύψαμε τις δύο περιπτωσεις...

Διαλέξτε παρακαλω....

Σε φιλω.....διαλεγοντας τη δευτερη εκδοχη και ψιθυρίζοντας πως σε θελω μαζί μου......

~reflection~ είπε...

Ονειρέματα

αναπόφευκτα θυμάμαι το παραμύθι για τα φτωχα παιδια.....

Όλοι εχουμε αναγκη από πλούσια παραμύθια..
νομίζω αναφερθηκε στα σχόλια...

Το τονίζω ξανα....

μα...παντα καποιοι τα χρειάζονται πιο πολύ από μας...


και σίγουρα ο Χρονος δεν περνά με την ίδια Ταχυτητα από τις Ζωες όλων μας...

Ειπαμε, η Ευτυχία προσπερνά με επιταχύνσεις...
η Δυστυχία παρατείνεται με επιβραδύνσεις..

Σε φιλω ολόγλυκα...

~reflection~ είπε...

Δεσποινακι

γι'αυτο επιμενει η Καρδια να ερωτευεται...
να μεγαλωνει χρονο με το χρονο..
να χωρα Πάθη Εσταυρωμενου Ερωτα..
να αγαπιεται και ν'αγαπα περισσοτερο..

μονο γι'αυτο...
για τα γεματα Χερια.....

τα φιλιά μου..να γεμίζουν τα χερια σου.....

~reflection~ είπε...

vasiliki

let's fall in love.....

Αυτο θυμήθηκα από την αδυναμία μου... την Kim....

Δεν μας μένουν περιθώρια δρασης από το ν'αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε....

οι όμορφες στιγμες είναι οι θησαυροί μας...

ας γίνουμε πιο πλούσιοι λοιπόν....

Το τραγούδι αφιερωμένο σε όλους....

http://www.youtube.com/watch?v=T9ViJS9Zrrg&feature=related

~reflection~ είπε...

roundel

Επιμηκύνω το χρονο μου
μέσα από βρεφικό φιλακι στο στομα της Ζωης....
με λιακαδες και συννεφιες...

εγω δηλωνω ερωτευμενη.....
και δεν το διαπραγματευομαι,
οσο κι αν φυσαει ο Ανεμος...


τα φιλιά μου...ερωτάκια στο Δρομο να παιζουν σαν αλητακια με την Ευτυχια....

~reflection~ είπε...

lourdi

γραφω....
γραφεις....
όλοι γραφουμε από καρδιας...
Αυτο μετράει, μάτια μου....

και το ανεφερα και στον Αντρεα

απ'όλα τα κειμενακια, πιο πολύ αγαπαω τα ασχημα, τα μικρά, τα αναπηρα....

εκεινα εχουν περισσοτερη αναγκη το ζεστό μου χαδι και το τρυφερο φιλί γι ανα ανθισουν...

τα αλλα αυτοφυή αναρριχομενα σκαρφαλώνουν μόνα τους στον Κορμο της Συγκίνησης...

Σε φιλω γλυκα....

~reflection~ είπε...

Ελενη μου

ο άνεμος που μας μετουσιώνει σε αέρινους είναι οι Πνοές μας, αθροισμένες μεταξύ τους...

ερχεσαι...
ερχομαι...
και η Πνοή ταξιδεύει ακολουθωντας ίχνη αποτυπωμενης Σκεψης.....

τοσο πολύτιμο όσο το νεράκι για να ανθισουν τα λουλούδια....

εμεις ανθιζουμε Χαμόγελα....

πιο πολύτιμη καλλιεργεια στον κηπο της Ζωης ΔΕΝ υπαρχει....

αληθεια σου λεω!!!...

;-))))

Τα φιλιά μου......λουλουδακια στα χερια σου, με την καρτούλα να γραφει ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ καθε μερα.....

~reflection~ είπε...

Margo μου

αναγωνρίζω πως θέλει υπεράνθρωπες προσπάθειες που είναι και ψυχοφθόρες, το να είσαι ερωτευμενος με τη Ζωη,
όταν εκείνη στρεφει τα καλοκαιρια της στο άλλο ημισφαίριο απ'αυτο που κατοικει η Καρδιά αου..

μα....
δεν παραιτούμαι...

αγωνίζομαι σκληρα να αποδείξω στη Ζωη
πως αξιζω να στρεψει τον Πολύτιμο ήλιο της και στις δικές μου Χαραυγες.....

παλευω πολύ...
και παντα θυμαμαι πως
ακόμη ΚΑΙ πισω από τα συννεφα ο Ηλιος Παντα λαμπει...


Σε φιλω γλυκα..... και σου ευχομαι Ήλιους άσβεστους σε ολα τα ξημερωματα της Ζωης σου....

~reflection~ είπε...

Bd

ξερεις, το έχω ξαναπει
η μαγική μου λεξη είναι η
ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ...

εγω προσφερω στο βρεφακι...
εκεινο σε μενα...
και τα συγκοινωνούντα δοχεία της Καρδιας μεταγγίζουν θετική ενεργεια προς τις δύο κατευθύνσεις,
αναλογα με το ποιος τη χρειάζεται περισσότερρο τη δεδομενη στιγμη της Ζωης....

και ο Χρόνος καταλύτης
αλλαζει την πλεύση από τη Δυση στην Ανατολή και αναποδα...

μα εμεις μαθαμε να χαμογελαμε και προς τις δύο κατευθυνσεις....

το ΜΑΖΙ κανει θαυματα και το ξερεις...

Σε φιλω...κι εγω κι εκεινο το Βρεφακι Χρονικο Φιλι..

~reflection~ είπε...

Γιώργο

τα Χριστούγεννα, η Γεννηση, η Ανασταση, το Άγιο Φως της Καρδιας είναι οι πολύτιμες Γιορτες που κάθε μερα έχουν Αξια να τις Υμνούμε....

Καθε μερα...
να νιωθουμε ερωτευμενοι..
αξιοι να αγαπηθούμε....
Ανθρωποι....

μονο αυτο...

και τοτε ο Χρονος θα περνα
σαν να μενει στασιμος στα Ομορφα....

Σε φιλω...ολόγλυκα..

~reflection~ είπε...

Καρυ-δάκι

δεν ξερω?....
εγω δεν ξερω?...

και τι μαθαινα σε παρακαλω τόοοοοοοοοοοοοοοσα χρονια στα θρανια με το ζουζουνι σου?....

αααααααααα...

με αδικεις καρδιά μου!!!..
χι χι χικ....

μπορει να φαλτσοτραγουδαω όλη μερα.....
μα στο μάθημα ήμουν πρωτη.....

και ξερω...
ξερεις γιατι ξερω?...

από ... ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ....

αυτο που νιωθεις το εκπέμπεις και το νιωθω αβιαστα κι εγω....

κατι σαν Υπαρξιακό Σκονακι δλδ!.....

χα χα χα...

παλι προδοθηκα...
παλι πιαστηκα να ...κλεβω.....

αχ......

ειμαι αδιόρθωτη!....
αλλα νομίζω ότι γι' αυτο μ'αγαπας....

χικ....

τα φιλιά μου..... μεθυσμενες Αληθειες στη Ροη του Χρονου μας.....