Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Η Λίμνη


Ένας στρατός από πραγματικότητες ορμά στην ακίνητη λίμνη. Αυτοτραυματίζεται πάνω στο αιχμηρό του είδωλο και επιστρέφει νεκρός στο Παρόν, χωρίς να διαταράξει ούτε μία φυσαλίδα από τις ήρεμες αναπνοές της.
Μετά το μακελειό, Εκείνη ανέγγιχτη εξατμίζει βροχές στον ουρανό και ταΐζει τ' αστέρια με μία ήρεμη ψιχάλα αυτοκυριαρχίας, απομακρύνοντας  τη σκόνη της γήινης παραφροσύνης, που επιμένει να επιτίθεται στ' Απόμακρα...



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πάντα θα υπάρχει ένας στρατός που θα προσπαθεί να ταράξει έστω και μια φυσαλίδα από την γλυκιά λίμνη. Και πάντα θα αντιστέκεται, πάντα θα είναι ανέγγιχτη γιατί δεν φοβάται απομακρύνει πάντα αυτό που δεν της αρέσει και έτσι ξαναφέρνει την γαλήνη της...

"Ανώνυμος Ταξιδιώτης"

~reflection~ είπε...

Ανώνυμε Ταξιδιώτη

Ακατόρθωτο το να μείνει κάποιος ανέγγιχτος όταν του επιτίθεται οργανωμένο σχέδιο Πραγματικότητας...

Η ύλη πάντα εμπλέκεται στις συγκρούσεις... μόνο το πνεύμα μπορεί να εκπαιδευτεί έτσι ώστε να μείνει ανόθευτο από την παραφροσύνη του κόσμου...