Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Τετάρτη 2 Αυγούστου 2017

Μη αναστρέψιμο




Έσκαβα αιώνες τα θεμέλια,
τους τοίχους ένα εκατοστό
να μετακινήσω
προς το Ευρύχωρο.
Πιο πλατιές να 'ναι οι Ανάσες,
ο Ύπνος με άνεση
ξαπλωμένος στο Όραμα,
το Ξύπνημα να τεντώνεται
πάνω στο Άπειρο του ΧρόΝου
κι ο μικρόκοσμος της Ζωής μου
να διογκώνει την Αξία του
μέσα στα χέρια της Αβύσσου.

Έσπρωχνα αιώνες
τα σύνορα,
τις περιφράξεις,
να λευτερώσω τα Θηρία μου
απ' το κλουβί των θηριοδαμαστών Θεών τους
να μπορούν αδέσμευτα
να επιδωθούν στο κυνήγι της Αλήθειας.

Κι όλο βρισκόμουν ένα απειροστό
πιο κοντά στο Άπειρο
που αφανίζει το Τίποτα
αυτό το ουρλιαχτό μου στο κενό
κι εκεί εκτίμησα τον ψίθυρο
προς τ' άστρα
που γίνεται λάμψη
στο μάτι του Κυκλώνα μου.








1 σχόλιο:

~reflection~ είπε...

Ευλογημένες οι γυναίκες που δομούν την Ευτυχία τους στο....shopping therapy.

Καταραμένες όσες επιζητούν αχανή Οικόπεδα Εσωτερικής Αβύσσου.

Ευλογημένοι οι άντρες που έχουν δίπλα τους τις πρώτες γυναίκες.

Στοιχειωμένος ο Άντρας που στο δρόμο του εμφανίστηκε μια Γυναίκα που με τις Σιωπές της ζητά τ' Απρόσιτα του Εαυτού του. Εκείνη την Αρσενική του Άβυσσο που κι ο ίδιος δεν τόλμησε ποτέ να διασχίσει..

Η Σαλώμη πλέον δε θέλει κανένα κεφάλι στην ποδιά της.
Θέλει ζωντανό κι αστραφτερό το Μάτι του Κυκλώνα της.