Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

.......χειροποίητα μικρά όνειρα........



Αυθάδικα απαίτησε η Μέρα να επεκταθεί
στης Νύχτας τ' Όνειρο
και το Κορίτσι φοβήθηκε
μην και οι Επιθυμίες χάσουν το Δρόμο...

Καίγονται τα χάρτινα στο Φως Παραμύθια...

ΤυφλοΠρίγκιπες οδηγούν το Άρμα τους,
με νυχτερινές οπτικές ψηλαφίσεις,
στο χειροποίητο Τοπίο που κεντά η Ψυχή...
μα δεν αρκούν οι γήινες ταχύτητές τους
για ν' αγγίξουν το Άπιαστο.

Μην σε παραπλανεί το Θράσος του Φωτός
που αυτόκλητα παρεισδύει
ακόμη και στης Μοναξιάς τα βαθιά Σκοτάδια...
Σφράγισε τα μάτια με τα χέρια...
Απαρνήσου Μάταιους Ύπνους κάτω από τεχνητούς Ήλιους
που αυθάδικα επιχειρούν να καλύψουν το Φεγγάρι...

Πάντρεψε τις Κόρες των ματιών σου
με τους Γιούς του Σκότους
και Τυφλός μάθε να Βλέπεις επιτέλους
μέσα από θηριωδίες και συμπλέγματα Παράνομων Προτεραιοτήτων
την Αλήθεια που λάμπει
στα χέρια της Κοπέλας,
που από μικρή εκπαιδεύεται να κεντά
Φεγγάρια σε Τυφλούς Ουρανούς
Μικρής Πλειοψηφίας Ονείρων...

16 σχόλια:

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

και μετα το κοριτσακι ανοιξε τ αματι ακαι χαμογελασε ..σ ευχαριστω για το παραμυθι κοιμθηκα ομορφα !!!

Christina είπε...

Έστω και μικρή, φτάνει που πλειοψηφία, ε;

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Τυφλός ο πρίγκιπας πήρε το δρόμο της καρδιάς ..Με την αφή με την μυρωδιά είδε την αλήθεια του εκείνη που έλαμπε σαν χρυσάφι .!! Κανένα τεχνητό φως δεν είναι ικανό να θαμπώσει τούτη τη λάμψη..Είναι η λάμψη της ψυχής που πέρασε μέσα από αγκάθια ..που πάλεψε, που μάτωσε μα εξαγνίστηκε και μετάλαβε το θείο Φως της Ποίησης ..Κι έτσι ένα χαμόγελο έλαμψε στο πρόσωπο της κοπέλας..Φώτισε το προσωπό της και αντανακλα η λάμψη σ ολόκληρο το στερέωμα ...Βροχή αστεριών κι ευχές χιλιαδες ....
Φιλί μαγεμένο και ΗλιοΧαμόγελα άπειρα στο πιο γλυκό Τσιγγανάκι που μαγεύει τις καρδιές όλων μας !!!

Bουλα. είπε...

Καίγονται τα χάρτινα στο Φως Παραμύθια...γιαυτο ζω σ έναν κόσμο δικό μου..

σαν την περίεργη Αλικη στην χώρα των θαυμάτων...

αλλά φορώντας τα ρούχα της Χιονάτης

και έχοντας ένα σπίτι φτιαγμένο από μελόψωμο όπως ο Χάνσελ και η Γκρέτελ.

Μισώ τους τεχνητούς ήλιους....
δεν μυρίζουν..

.........................

AERIKO είπε...

"Ο Δύων Αναττέλλων και η Πανσέλληνος Βροχή¨" το καλύτερο μου.Στο τάγμα της μειοψηφίας εδω και ετη φωτος υπερασπίζω το όνειρο επάγρυπνα και η πραγματικότητα φέρνει Άνεμοψίθυρους Ζωής κοντα μου.

Καλημέρα Κάκια μου υπέροχη εγγραφη.

Χαμόγελο καλοσύνατα αυθάδικο..απο το μονοπάτι μιας ηλιόλουστης πραγματικότητας.:)

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχουν δύο είδη φωτός ...η λάμψη που φωτίζει...και το έντονο φως που συσκοτίζει.

καλημέρα!

ΝΥΧΤΟΛΟΥΛΟΥΔΟ είπε...

η μεγαλυτερη αδυναμια μας..
ειναι οτι εγκαταλειπουμε τα ονειρα μας..
ο πιο σιγουρος τροπος για να επιτυχουμε ομως.
ειναι παντα να δοκιμαζουμε..
αλλη μια φορα ακομα...
ας ειναι και χαρτινα..
και ενα χαρτινο μικρο ονειρο.
ξεκιναει με ενα μονο βημα..

την καλησπερα μου..
φιλι!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Ούτε κι εγώ δεν ξέρω που στροβιλίστηκα με τούτα τα όνειρα! Χάθηκα μέσα σε "κορες ματιών" και δεν βλέπω. Σαν "γιος του Σκότους" είμαι.
Πως να σε καληνυχτίσω τώρα μετά από τέτοιο ταξίδι!

~reflection~ είπε...

Μάγε

με τόσα τεχνητά φώτα να τρυπούν το Ιερό Σκοτάδι μου,
δεν μπορώ να αποκοιμηθώ...

Πλανιέμαι σε Τυφλούς Ουρανούς
μαχόμενη να ανακαλύψω τα Μυστήρια που αρνούνται να μου αποκαλυφθούν...

Μοιάζει Περιπέτεια η Αγρύπνια
κι όμως το Πρωί ο απολογισμός των μετωπικών βραδινών συγκρούσεων με τα Μικρής Πλειοψηφίας Όνειρα
αποδεικνύεται κάθε φορά.... θανατηφόρος...

Σε φιλω..

~reflection~ είπε...

Christina

η λάμψη των μικρών χειροποιητων Ονείρων
έναντι
των Προβολέων της Τεχνητής Ζωής που στήνεται τόσο όμορφα και αξιόπιστα τάχα ...

Ναι, με μικρή πλειοψηφία
τα πρώτα κερδίζουν την Ψήφο εμπιστοσύνης του Στίχου,
που σήμερα συνωμότησε με το Γνήσιο Φεγγάρι,
που αυτοκτονικά κρεμάστηκε στον Άγριο Ουρανό,
που καθώς μοιάζει με Βυθό μιας θάλασσας,
πάντα πλανεύει τους Πιλότους που στοχέυουν στο Άπιαστο...

Σε φιλώ..

~reflection~ είπε...

Δέσποινα

η Λάμψη μάς χαρίστηκε..
ετερόφωτοι στέκουμε με μάτια Ανοιχτά,
μα ανΊκανα να διακρίνουν το Άρωμα, που ψάχνει η ΨΥΧΗ...

η ΨΥΧΗ αποζητά Σκοτάδι...
όσφρηση τυφλής ΓΗΣ και Πεινασμένης Ανάγκης...
Αποζητά Άρωμα Νύχτας που ανθίζει
φωτοσυνθέτοντας το ΦΩΣ μιας σπίθας
σε Οξυγόνο Ονείρων...

Τυφλώνω το βλέμμα
κι ηθελημένα αφήνω απ'έξω τα σχήματα, τα χρώματα, τη λάμψη...
Δείξε μου τον τρόπο να σε αναγνωρίσω, καθως τα Όνειρα που κέντησα θα πλησιάζεις...

Μυρίζει ο Αέρας γύρω σου...
η Αλήθεια μενταγιόν στα χείλη σου Φιλί...
και ο Ήχος σου να μελοποιεί όσα δεν τόλμησε να εκμαυλίσει το Τεχνητό Φως των Ανθώπινων Εξορύξεων,
που ζητά με αυθάδεια να χωθεί στις Νύχτας τα πιο Όμορφα Μυστήρια.....

μάταια όμως...


έχουμε μάθει
το μυστικό μας Ιερά να το φυλάμε
ακομη κι από τις προς τον Άγιο προσευχές μας..

Σε φιλω....

~reflection~ είπε...

Βούλα

κι όμως είναι φορες που ράβεις Χάρτινα Παραμύθια να ντύσεις το Ρίγος σου από τν παγωνιά της Βραδιάς...
κι ας ως το Πρωί καείς μαζί τους!...

Καίγονται όμορφα οι Καρδιές και τα Όνειρα...
και μόλις συμβεί
Ζεσταίνεται ακόμη και το Κρύο της Μοναξιάς μας.....

Το μόνο που δεν παίρνει Φωτιά είναι το τεχνητό Φως της Βιτρίνας...

Πάντα μία σπίθα επικίνδυνη χρειάζεται..
Οι Ανεμοι δε συνεργάζονται πάντα...
έτσι έχεις να διαλέξεις:

Μπαίνουμε στη διαδικασία να Αναδείξουμε τα Ονειρα, έστω και με μικρή Πλειοψηφία?..

ή προτιμούμε τα Φώτα που με αχνό άγγιγμα σ' ένα διαρκές αμήχανο και τόσο μηχανικό σκηνικό δρώμενο
σας κυρήσσουν Πρωταγωνιστές Βουβής από παλμό ταινίας?...

Είναι θέμα επιλογής...
και αν αρχίσεις να παίζεις με τις Αλήθειες,
πρέπει να είσαι έτοιμος... να καείς..

Εξολοκλήρου!!..

Σε φιλώ..

~reflection~ είπε...

AERIKO

ΕΜΕΙΣ είμαστε η επίμονη Μειοψηφία ανάμεσα στο Πληθος των Φωνών που Ουρλιάζουν μέσα μας...
Από τους αντιλάλους όμως πρέπει να μάθεις να ακούς τον ψίθυρο που έρχεται ατόφιος από ένα μακρινό Φεγγάρι δικού σου Τυφλού ΕΣΩουρανού...

Η Αλήθεια αποκαλύπτεται μόνο όταν
Τυφλός απαρνηθείς την Ομορφιά των σχηματοΧρωμάτων της Επεξεργασμένης Φωτογραφίας, σε πρόγραμμα Υψηλών Απαιτήσεων, με τόσα pixels όσα τα Φιλιά που λαχτάρησες να δώσεις και δεν έδωσες ποτέ...

Σε φιλω..

~reflection~ είπε...

Dark13Sun

Dark
Sun


Αν έχεις φόντο το Σκοτάδι της Αυτογνωσίας
και εστίαση τη μικρή φλόγα της Καρδιάς,
ποτέ δεν κάνεις Λάθος στην επιλογή του... Φωτός της Αλήθειας....

Απαρνείσαι τόσο το Φως που λάμπει,
οσο κι αυτό που συσκοτίζει...
και αποικείς στο Φως που ... αυτοαναφλέγεται, σαν μίγμα Ύλης κι Ενέργειας, για να φωτίσει τις Αλήθειες...


Φιλί.... Φως που τρεμοπαίζει στον άνεμο της Εποχής που αλλάζει..

~reflection~ είπε...

ΝΥΧΤΟΛΟΥΛΟΥΔΟ

Οι χάρτινες καρδιές είναι πολλές....
ανάβεις ένα σπίρτο και τις καις
και με τον εμπρησμό
ζεσταίνεις τα Όνειρα
που Είχε λαχταρήσει να Ζήσει η Ψυχή σου!!!...

Συμβόλαια δεν υπάρχουν..
μήτε Υπογραφές ακλόνητης Δέσμευσης...

μα...
η Αλήθεια των Συναισθημάτων στον αυστηρό Ενεστώτα διαρκείας
μπορεί να βεβαιώσει πως η Ζωγραφιά της Επαφής
θα κρατήσει Ζωντανά τα χρώματά της όσα Φεγγάρια κι αν κάνουν τον κύκλο τους
πάνω από το προσκέφαλο του Έρωτα...

Σε φιλω..

~reflection~ είπε...

Χριστόφορε

Ανώδινα Ταξίδια?...

μήτε γι'αστείο!!!..

;-)))

Αφιέρωση Ονείρων Μεγάλων ταξιδιών κι ας είναι μικρής Πλειοψηφίας:

http://www.youtube.com/watch?v=K00LBvsi7lA&feature=related

Σε φιλώ..