Σε είχα Άνθρωπε τόσο ερωτευτεί
όταν μόνος σου κυνηγούσες Ιδέες,
όταν ψάρευες μ' ευθύνη σου χρυσόψαρα στη γυάλα του Κόσμου,
όταν άπλωνες με συνείδηση το χέρι σου
ν'απεγκλωβίσεις το Όνειρο του Παιδιού
απ' τις παγίδες της Άρνησης,
όταν προάσπιζες προτάσσοντας το δικό σου στήθος το Αύριο,
όταν αναλάμβανες να κυβερνήσεις την Πατρίδα σου
στον απόλυτο βαθμό που σου αναλογεί αυτή η διακυβέρνηση,
όταν στεκόσουν υψιπέτης ακόμη και μπροστά στο Λάθος
με μία Συγνώμη ουσίας,
που απέκλειε την επανάληψη
και
πάνω που ήμουν έτοιμη να κάνω τα πάντα
για Σένα μες στην Τρέλα του Έρωτα
αναμίχθηκες με το πλήθος,
διαμοίρασες κι έχασες τον έλεγχο της Ευθύνης της Πρωτοβουλίας σου,
κρύφτηκε η Φωνή σου στο ποδοβολητό του κοπαδιού,
φόρεσες αΠροσωπία κι έπαψες να Υπάρχεις...
Πάνω που ήμουν έτοιμη να κάνω
τα Πάντα για Σένα μες στην Τρέλα του Έρωτα,
Εσύ Άνθρωπε
με πρόδωσες...
41 σχόλια:
τωρα που οι φωνες σου αληθευουν..
στο γλυκοχαραμα της μερας..!
βλεπω τις λεξεις σου που ανοιγουν
φυλλο το φυλλο....
εχοντας παθη..
εκανες λαθη..!!
και ο ερωτας καταντησε σαν ευχαριστος
ζητιανος..
και η αγαπη σου μια λεξη σκοτωμενη..
που την μιλουν οσοι πονουν..
την καλησπερα μου..!!
φιλι.!!
Για μια στημενη ευημερια συμβαινουν ολα...οτι σε προδιδει σε δυναμωνει..ετσι δεν λενε..; Το ποδοβολητό του κοπαδιού δεν ειναι ικανο να σκεπάσει τη φωνή της Ανθρωπιάς και του Προσώπου.
Ερωτευομαι τη στιγμή μου σημαινει πεζο πορώ και οι πεζοπορίες των αληθινων αλλαγων συμβαινουν στα μονοπατια της ψυχης μας.
./\_¸_/\.
(=•_•=)
ღ♥*♥ღ
.(")_(").•* *•► ì Ӏօѵҽ վօմ ❤
Χαμογελαστη Καλημερα σου αφηνω..και φιλι τρυφερό..όσο αντιστέκεσαι με λόγο και πράξη τόσο αντέχεις και οσο αντεχεις τοσο πιο μέσα σου βρισκεσαι και οσο πιο μεσα σου βρισκεσαι..τοσο περισσοτερα μπορεις να προσφερεις κοντρα στο διεφθαρμενο σύστημα που αξιώνει υποτέλεια απαξιώνοντας την αληθινη ζωη. :))
...Συνήθως...έτσι γίνετε...
Φιλί!
''κι έπαψες να Υπάρχεις...''
Δεν είναι ανυπαρξία.. είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.. καθεμία τους προσωρινή.. ελπίζω.
Καλη σου μέρα!
ναι μα...ήταν Άνθρωπος απλά.δεν άντεξε.
μην τον κακώχεις...
οι άνθρωποι κάνουν λάθη...
και χάνονται μερικές φορές μέσα στο επίμονο κυνήγι της ταύτισης ονείρου με πραγματικότητα...
ίσως να μην προσπάθησες κι εσύ να τον συγκρατήσεις περισσότερο όταν μπορούσες....
ίσως κι εκείνος να μην μπόρεσε να κρατήσει τον έλεγχο της πρωτοβουλίας κι αποφάσισε να χαθεί μέσα στο πλήθος, αφανής ήρωας.. κι από πρωταγωνιστής να ξαναγίνει μέρος του χορού και κομπάρσος.. ίσως δεν είχε τόση δύναμη ν' αντέξει τα χτυπήματα και την άρνηση, αλλά δε ζήτησε, δεν παρακάλεσε για στήριξη παρά προτίμησε να γίνει αφανής...
ίσως..........
μεγάλη αγκαλιά στην Αντανάκλαση με την παθιασμένη εκφραστική δεινότητα της ρίμας και των στίχων!!!!!
Προδοσία Κάκια μου ή φόβος του ακατόρθωτου?
Φιλία
Το πιο εύκολο στις μέρες μας ,μα λυπητερό, είναι να φύγει κανείς από το δρόμο της αλήθειας και των αξιών...και με μια απλή κίνηση να χαθεί μέσα στο πλήθος και αυτό ίσως γιατί στην αναζήτηση του, δεν άντεξε την αλήθεια του εαυτού του και προτίμησε να κρυφτεί και να περιοριστεί στα πεζά και ανούσια..
Κοίταξε και αυτή την εκδοχή μιας αγάπης και περιμένω τα σχόλια σου...
http://www.youtube.com/watch?v=ZL8Itw340CI
-φιλιά-
ΝΥΧΤΟΛΟΥΛΟΥΔΟ
Κάθε που γεννιέται ένα Παιδί
ανασταίνεται ξανά η Πίστη που χάθηκε από την Καρδιά ενός Ενήλικα...
Πληγώνει ο Άνθρωπος όσους Οραματιστές ή Ονειροπόλους πίστεψαν σ'αυτόν...
μα...
ο Έρωτας τυφλός εξακολουθεί να γράφει μανιφέστο Νικηφόρας Ιδεολογίας
περιμένοντας τον ΕΝΑΝ που θα πάει κόντρα στο πλήθος
και θα ανατρέψει το Αναμενόμενο...
AERIKO μου
Η ηχώ των όσων κατέθεσες είναι εδώ και καιρό η μουσική υπόκρουση στη Ζωή μου...
Σκέψη->Λόγος-> Πράξη-> Νοοτροπία-> Χαρακτήρας
Αλγοριθμική διαδοχή σμιλεύματος Εαυτού...
Με χτίζω ΜΟΝΟ για να με χαρίσω στο Σύνολο...
όχι να γίνω ένα με αυτό...
μα μεσα από τη Μοναδικότητά μου να παλέψω με τα όπλα που διαθέτω για την ΝΙΚΗ στο ποσοστό που μου αναλογεί!...
Αμέτρητα φιλιά...
ευαγγελια
Αν υπήρξαν ΣΤΙΓΜΕΣ της Ιστορίας όπου ανατράπηκε η Συνήθεια μιας παγειωμένης Νοοτροπίας,
ΑΥΤΗΝ περιμένω ξανά...
μα όχι από τη θέση του παθητικού παρατηρητή..
Το κείμενο ΑΥΤΟ γραφτηκε εν ώρα διαγωνίσματος..
Οι υπέροχοι μαθητές του Γ4 έγραφαν διαγώνισμα στην Πληροφορική και εν ώρα επιτήρησης γραφτηκε το ... κείμενο!!!
ΦΥΣΙΚΑ είναι αφιερωμένο στα Υπέροχα αυτά Παιδιά,
που ΣΙΓΟΥΡΑ θα ξεχασουν τα περισσότερα απ'όσα μαθαίνουμε στη Πληροφορική,
μα θα τους μείνει το ποίημα και η Κεντρική Ιδέα του....
Σπέρνουμε σποράκια ΙΔΑΝΙΚΩΝ στις Καρδιές των Παιδιών..
ΠΡΟΣΟΧΗ
το έδαφος είναι ΠΡΩΤΗΣ καλλιέργειας
ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ το.....
Virgo
Ναι, συμφωνώ...δεν είναι ανΥπαρξία..
μα επειδή η ανάμιξη με το πλήθος του στέρησε χαρακτηριστικά που είχε ο Ιδανικός Εκείνος Άνθρωπος
που Ερωτεύτηκε ο Ποιητής,
ο Ονειροπόλος κι ο Οραματιστής,
συνεπάγεται με... ανΥπαρξία... με Θάνατο...
Σαν να σκότωσε την Ατομική του Υπόσταση ...
την Υπεύθυνη Στάση του απέναντι στην Κατεδάφιση του Κόσμου....
την Συνειδητή του Συμμετοχή στην ΑνΟικοδόμηση της κάθε Γειτονιάς....
σαν να αποποιήθηκε τον Εαυτό του .....
Oπότε Παύει να ΕΙΝΑΙ Eκείνος που όφειλε
και με παγείωση της ανΥπαρξίας του Αρχικού Προσωπου
υιοθέτησε ένα Νέο Πρόσωπο-Μάσκα που φορούν όλα τα πρόβατα στο τυφλό ...κοπάδι!....
Ήταν ικανός να... βγάλει και τα μάτια του,
προκειμένου να ΜΗΝ ξεχωρίζει από το Σύνολο βλέποντας και διακρίνοντας την ΑΔΙΚΙΑ και την ΔΙΑΦΘΟΡΑ,
που πλέον υπηρετεί με τη ΣΙΩΠΗ του υποταγμενου κι ανίκανου Βήματός του...
Θα πω ότι διδάσκεις μ' έναν τρόπο διαφορετικό
ανορθόδοξο αλλά απόλυτα αποτελεσματικό
όπως θα μου άρεσε κι εμένα να με διδάσκουν
τυχεροί για πολλούς λόγους οι μαθητές σου
να είσαι καλά Κάκια!
Καληνύχτα!
Από καταβολής Ανθρώπου η Προδοσία.
Από καταβολής...
Βλέπω τι θέλεις να πείς.
Μάλλον έχει χαθεί η ανάγκη για πρωτοπορία. Σαν να έχει λυθεί το πρόβλημα του κόσμου και όλοι ακολουθούν την παλιά δοκιμασμένη συνταγή που δεν πιάνει.
Όσο ο κόσμος αλλάζει, θα αλλάζει πάντοτε η σύσταση του προβλήματος. Έχουμε απλώς το άγχος του Ανθρώπου που φοβάται οτι δε μπορεί να λύσει ΚΑΙ ΑΥΤΟ το αδιέξοδο.
Αλλά νομοτελειακά θα το λύσει. Εμείς τα φτιάχνουμε, εμείς τα χαλάμε, για να βρούμε εκ νέου τις λύσεις.
Δεν θέλω πεσσιμισμό... Τα εργαλεία της προόδου είναι πάντα τα ίδια. Ο κλασικός ανθρωπισμός. Θέλοντας και μή, σε αυτόν θα καταλήξουμε πάλι, θα τον επανεφεύρουμε στην μοντέρνα του μορφή για να επέλθει ξανά το Μέτρο μας, που χάθηκε.
Έχει την γοητεία της κάθε φορά η συνειδητοποίηση..
αγαπημενη μου εδω κανεις μεγαλο λαθος ! ποτε ποτε κα ιστο φωναζω και το ξερεις !!!!
Πόσοι σου ψιθύρησαν στο αυτί...
εγώ μπορώ...!
πόσοι...
...
ήρθαν με τα Δυνατά τους στήθια να παλέψουν σαν ήρωες...!
Γενναίοι πολεμιστές...
όλοι τους αυτοι οι Άνθρωποι!
Άξιοι σεβασμού... και υπόκλισης...!
...
Ερωτεύσιμοι.. και Γόηδες,
με ένα χαμόγελο πλατύ,
και μ' ένα βλέμμα σιγουριάς...!
...
Μα Κάκια μου, μην τους παρεξηγείς...
ΕΙΝΑΙ Άνθρωποι!
...
Την καλησπέρα μου και ένα φιλί...
Πολλές απογοητεύσεις βλέπω στο χώρο τελευταίως. Δεν τα ρίχνετε μια μούτζα όλα να τελειώνετε.
Τι ασχολείστε με τον έναν κερατά και τον άλλον συνεχώς. Πολλή αξία του δίνεις. Ναι για σένα μιλάω κα Κάκια μας
Πάνω στην τρέλα και οι μεγαλύτερες προδοσίες...
Καλό μήνα :)
καλό μήνα!! κι ένα φίλι :*
όσο για τον Άνθρωπο.. πέρασε απ' το Νου στιγμιαία σπίθα: ίσως αναζητούσε αγάπη βαθιά και πρόδωσε απο πόνο... βρίσκοντας Έρωτα(?)
όσο και αν ο Άνθρωπος σε πρόδωσε, εσύ ποτέ μην ηττηθείς...
Η διάγνωση της Πίκρας απαιτεί Άμεσο Αντίδοτο:
http://stixo-mythia.blogspot.com/2011/12/blog-post_6062.html
Καλό Χειμώνα Ποιήτρια!
ღ oneiremataღ
Μπορεί πραγματικά να ήταν κι έτσι..
Ανθρωπος σημαίνει Αδυναμία...
Σκέφτομαι πως ήδη από αδαναμία έχασε τον Παράδεισο..
μα τώρα φοβάμαι πως από ΩχΑδερφισμό χάνει τις Μάχες της Ζωής και του Ερωτα...
Αδυναμία κι ο ωΧΑδερφισμός, μα ασυγχώρητη, αφού τ'αποτελέσματά του τα πληρώνουν ΟΛΟΙ,
Επώνυμοι κι Ανώνυμοι,
Εντός κι Εκτός Πλήθους...
Σε φιλω... {να ερχεσαι}....
Κατερίνα
γι'αυτό επιμένω πως οφείλουμε να ΧΤΙΣΟΥΜΕ ψυχισμό Ισχυρής Θέλησης στα Παιδιά,
πάνω σε θεμέλια Αξιών...
Αν συμβεί αυτο,
τότε για τον Γίγαντα Άνθρωπο Δεν υπαρχει ακατόρθωτο επι Γης...
Ξέρει ΤΙ θέλει {κριτήριο Εαυτού}
Ξέρει με ποιο τρόπο θα το αποκτήσει {κριτήριο Επιλογής Μεθόδου}
Ξέρει ΠΩΣ να γίνει χρήσιμος στο ΣΥΝΟΛΟ και όχι ΕΝΑ με το απρόσωπο συνολο!.... {Κριτήριο Αξιών}
Σε φιλω..
Βάγια,
Υπέροχη η ιστορία..
Πρόσωπομε Πρόσωπο...
σαν 1 προς 1 της Αγάπης...
Μα..
πως?... αποκτά κάποιος τη Ικανότητα ν'αγαπήσει?...
Κατακτιέται αυτή η ικανότητα?
Κάποιοι γεννιούνται μ'αυτή?..
Το δεύτερο μου μοιάζει ρατσιστικής Φύσης Ιδίωμα...
Πρέπει ΟΛΟΙ να είναι ικανοί ν'αγαπήσουν....
Οπότε, ερχόμαστε πάλι στην Απαρχή:
Καθε Ανθρωπος γεννιέται Τελειος... με τια προδιαγραφες του Παραδείσου!...
Το περιβάλλον και οι εξωτερικές επιρροές τον Αλλοιώνουν, ληστεύοντάς του χαρακτηριστικά Αγγέλων,
και αφήνοντάς τον δίχως Πρόσωπο και Ταυτότητα να περιφέρεται άβουλος μέσα στις Ευθύνες της Ζωής...
Ο Δράκος βιάστηκε....
πιστεύω πως μπορούσε ν'αφιερώσει χρόνο να ΜΑΘΕΙ πως μπορεί να αγαπηθεί μια Νεράιδα, χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η Ζωή της...
Μου θύμισες μία αναφορά του Καζαντζάκη:
Ο Άντρας είναι στο Δάσος. Βλέπει μία κάμπια στο κουκούλι της, που περιμενει να μεταμορφωθει σε Πεταλούδα.... Ο άντρας δεν έχει χρόνο.. κι αδυμονεί να δει το θαυμα..Παίρνει την καμπια στις χούφτες του και τη ζεσταίνει με ανάσες.... το κουκούλι ράγισε, μα η πεταλούδα δεν σχηματίστηκε σωστά και πέθανε... Γιατί ο Χρόνος Ωριμάζει την ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ μεταμόρφωσης και την ικανότητα ν'αγαπάς και ν'αγαπιέσαι με τον τρόπο που αρμόζει στην...Αγάπη...
Σ'ευχαριστω για το υπέροχο κίνητρο που μου έδωσες...
Αμέτρητα φιλιά..
Σε βρήκα κάπου να λες: χαίρομαι που βρήκες τον άνθρωπο μέσα στον άνθρωπο!
Μήπως έτσι δεν γίνεται πάντα;
Πάνω που είσαι έτοιμος να κάνεις τα πάντα για έναν έρωτα...
Τότε δεν είναι που σε προδίδει;;
Πάντα εποικοδομητικές οι Πεζο-Πορείες σου
Κι εσύ ακούραστη περπατήτρια!
Φιλιά και Καλό Μήνα!
Στρατή,
τα μάθηματα δεν περιορίζονται μέσα στα πλαίσια μιας αίθουσας...
Κι ΕΔΩ, στην διαδραστική Επαφή, μαθαίνουμε ο Ένας από τον Άλλο...
ΕΔΩ μπορούμε να διατηρούμε την Μοναδικότητά μας και την Ευθύνη των όσων αναρτούμε και διατυπώνουμε,
και παράλληλα να είμαστε Ενσωμματωμένοι στο σύνολο των bloggers που παλευουν με Λέξεις στη Σειρά να διαμορφώσουν ένα Κίνητρο για Σκέψη...
και είπαμε:
Σκέψη->Αποτύπωση->Πράξη->Νοοτροπία-> Χαρακτήρας
Οι Σκέψεις που διατυπώνονται δεν είναι τόσο αθώες, όσο θα επέθετε κάποιος από την ...ακινησία τους!!!
Μέσα τους κρύβουν Ποτάμια Στοχαστικής Εντροπίας...
Σε φιλω...
Christina
κι από καταβολής Ανθρώπου με Βλέμμα στραμμένο Ψηλα
η Ανάσταση...
Κάποτε όλοι οι εκτροχιασμένοι βρίσκουν το Δρόμο τους...
Όλοι οι Άσωτοι επιστρέφουν...
Ένας Άγιος είπε:
"Όταν βοηθώ τους φτωχούς
με λένε Άγιο...
Όταν ρωτάω ΓΙΑΤΙ είναι φτωχοί,
με λένε Κομμουνιστή!"
Κάπου ανάμεσα βρίσκεται ο Ανθρωπος...
Εκείνος που πολεμά την Πείνα, την Ένδεια, την παθητική στάση της Αβουλης Παρεμβασης!!!...
Σε φιλω...
Αχ Κάκια μου, ο άνθρωπος φοβάται και όταν φοβάται προδίδει.
Τον συνάνθρωπο, την αγάπη, τις ιδέες, τα ιδανικά, τη ζωή, τον Εαυτό του...
Σε φιλώ
Θνητο ερωτευτηκες
κι οχι Θεο
Κι ομως αξιζει
αυτον τον Ανθρωπο
να τον ξαναερωτευτεις
ακομη κι αν σε προδιδει
κι αν μας προδιδει
συχνα
ΥΓ.
Ενα μπραβο για της μουσικες
επιλογες σου Κακια
Καθε μια ξεχωριστη
Απο καιρο ηθελα να στο πω αυτο
-
Virgo
Ξέρεις πάνω απ'όλα τι με ενοχλεί?..
Πως για ΟΛΑ φταίει η Κοινωνία, μα όχι εμείς που την απαρτίζουμε!..
Για ΟΛΑ φταίει το Σχολείο, μα όχι εμείς που το αποτελούμε!...
Για ΟΛΑ φταίει η πολιτική μα.. όχι ο κάθε πολιτικός ατομικά...
ΟΛΟΙ κρύβονται πίσω από το Δαχτυλο της Αγελης....
Ενοχοποιούν περίτεχνα μέσα σε λόγιες φράσεις τα "Οικοδομήματα": Κοινωνία, Σχολείο, Πολιτεία και ποτέ τη ΜΟΝΑΔΑ που κρύβεται πίσω από το Οικοδόμημα και το κινει!....
ΑΝ ο καθένας Ατομικά είχε την Ωριμότητα να αναλάβει την Ευθύνη του,
να ζητήσει Ενορκη Συγνώμη στο όνομα των Παιδιών της Γενιάς που ακολουθεί,
ΤΟΤΕ σε πολύ συντομο χρονικό διάστημα Ο Κόσμος θα άλλαζε...
μα...
δυστυχώς Πλέον, δεν έχουμε πΟΙΟΣ θα αναλάβει την ευθύνη....
και το Οικοδόμημα ΖΩΗ, μοιάζει να καταρρέει...
Σε φιλω..
Lady Stardust
Χαίρομαι που σου άρεσε η Ατομική μου Αισθητική με την οποία ντύνω το Τσαντίρι μου...
Η παρατήρησή σου με προβλημάτισε και ομολογώ πως με έφερε δύο φορες μπρος στη Λέξη με σκοπό ν'αλλάξω το Κεφαλαίο με πεζό..
μα...
ένα ένστικτό μου με συγκράτησε
και ήρθε σήμερα ο Velvet να δικαιολογήσει την απόφασή μου ν'αφήσω τον Ανθρωπο με Κεφαλαίο:
"Θνητο ερωτευτηκες
κι οχι Θεο
Κι ομως αξιζει
αυτον τον Ανθρωπο
να τον ξαναερωτευτεις
ακομη κι αν σε προδιδει
κι αν μας προδιδει
συχνα"
Σε φιλώ γλυκά....
Μάγε
μακάrι να ήταν όλοι Μάγοι
και να έβλεπαν τον Κόσμο μαγικά...
ή με μάγικά να διόρθωναν τα κακώς κείμενα..
μα...
ο Άνθρωπος - μαγεμένος ή μη - είναι επιρρεπης στις Επιρροές
και τρωτός στις πλύσεις Εγκεφάλου,
στις οποίες τον Υποβάλλουν συχνά πυκνά οι Διοικούντες τον Κόσμο...
Μάλλον αυτοί οι "Κυβερνήτες" είναι οι Κακοί Μάγοι του Πλανήτη!...
Και με αγωνία μικρού κοριτσιού μπρος στα παραμύθια της Θνητής Ζωής υψώνω Ερώτηση:
Κάποιος Καλός Μάγος δε θα γεννηθεί επιτέλους?....
Σε φιλω....
''Ξύλινος Ιππότης''
και ο Ξύλινος Ιππότης άνθρωπος είναι..
και το Παιδί που παίζει Πόλεμο και Ειρήνη Άνθρωπος είναι..
μα ποτέ δεν κρύβει τις ευθύνες του πίσω από μία Ανωνυμία...
πίσω από στρουθοκαμηλισμούς... πίσω από Ντροπιασμένες Νοοτροπίες...
και αναρωτιέμαι:
Γιατί όταν το Παιδικό Αυτό Παιχνίδι γίνει Παιχνίδι ΖΩΗΣ,
αλλάζει νοοτροπία το ΠΑΙΔΙ εκείνο που έπαιζε τόσο Τίμια τον Πόλεμο και την Ειρήνη?...
Με τι ΦΟΒΙΕΣ υποταγής ποτίζουμε τον Εφηβο και δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη της ΖΩΗΣ στα χερια του?...
Νιώθω πως φταίει εκείνοτο "ΣΩΠΑ ΜΗ ΜΙΛΑΣ" του Αζίζ Νεσίν...
Σώπα, μη μιλάς , είναι ντροπή
κόψ' τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή ειναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα,γέλαγα,έπαιζα μου λέγανε:
"σώπα".
Στο σχολείο μού κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε :"εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!"
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
"κοίτα μην πείς τίποτα, σσσσ....σώπα!"
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα εικοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,
"θα βρείς το μπελά σου, σώπα".
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις ,σώπα"
Παντρεύτηκα , έκανα παιδιά ,
η γυναίκά μου ήταν τίμια κι εργατική και
ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή , που της έλεγε "Σώπα".
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα"
Μπορεί να μην είχαμε με δ'αύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γειτονες, μας ένωνε , όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ενας,σώπα ο άλλος σώπα οι επάνω, σώπα η κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσά μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".
και μαζευτηκαμε πολλοι
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά,φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ.
Ευκολα , μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".
Μάθε το στη γυναίκα σου,στο παιδί σου,στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσά σου
και κάν'την να σωπάσει.
Κόψ'την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις απο το βραχνά να μιλάς ,
χωρίς να μιλάς να λές "έχετε δίκιο,είμαι σαν κι εσάς"
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.
και δεν θα μιλάς ,
θα γίνεις φαφλατάς ,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .
Κόψε τη γλώσσά σου, κόψ'την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμησεις Κόψε τη γλώσσά σου.
Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσά μου,
γιατί νομίζω πως θα'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψιθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λεει:
ΜΙΛΑ!....
και νομίζω ήρθε η κατάλληλη στιγμή:
ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΙΛΑ!!!!!
Σε φιλω...
Gyro
ΑΥΤΟΣ ο κερατάς γαμώτο
είναι ο Δασκαλος του Παιδιού
είναι ο Πατέρας του Παιδιού
είναι η Μητέρα του Παιδιού
ειναι ο Γείτονας
είμαι ΕΓΩ Η ΙΔΙΑ...
πως να ΜΗΝ ασχοληθώ με τον ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΟΤΑΝ ΜΕ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΙ ΠΛΗΡΩΣ με την ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑ και την ΠΑΘΗΤΙΚΟΤΗΤΑ που δηλωνουν οι πράξεις του????
Που είναι η ΕΑΠΑΝΑΣΤΑΣΗ που ζητησα στα Γενεθλιά μου?...
θα έρθουν κι άλλα γενέθλια...
Θα γεράσω...
και θα με πονέσει πολύ η ΔΙΚΗ ΜΑΣ γενιά να μην έχει αφήσει ένα λιθαρακι στο Κεφαλαιο της Ιστορίας με τις ΕΝΔΟΞΕΣ μαχες....
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ στις υποχωρήσεις...
ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ έφηβη!!!
εκείνον που Εμοιαζε ΑρχαιοΕλληνικός Θεός,
που σαν πολυμήχανος Οδυσσέας κατείχε μία ΛΥΣΗ για όλα και ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΕ,
δεν την αφηνε να σκουριάσει στην οξείδωση του ... Ρευστού Αχρησιμοποίητου Χρόνου!!!..
Σε φιλω..
Dark13Sun
Όταν παιζω με τον ΕΡΩΤΑ
δεχομαι την πληγή στην Καρδιά μου..
Ηθελημενα μπαίνω στο Επικίνδυνο ΑΥΤΟ παιχνίδι...
Πάνω στην τρέλα μου έρχεται η Απόρριψη...
ΕΚΕΙ... στο ερωτικό πεδίο ΞΕΡΩ, αυτός που θα μ' ανεβασει ΨΗΛΑ,
αυτός θα με γκρεμίσει μετά...
μα..
ΟΤΑΝ ΠΑΙΖΩ ΜΕ ΤΗ ΖΩΗ,
ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ ΔΕΝ ΤΙΣ ΣΗΚΩΝΕΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΟΥ
ΓΙΑΤΙ ΚΛΗΡΟΔΟΤΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ, ΜΕ ΑΚΥΡΩΝΕΙ, ΜΕ ΠΟΝΑ...
Σε φιλω...
Καλημέρα Κάκια μου!!
Το να αθετήσει κάποιος την εμπιστοσύνη που του δείξαμε είναι κάτι που τραυματίζει βαθιά τον ψυχικό μας κόσμο.
Αν κάποιος σε πρόδωσε, μην πικραθείς. Μη χάσεις το ενδιαφέρον σου και την αγάπη σου για τους άλλους.
Φιλιά Πολλά με μια εβδομάδα γεμάτη χρώματα!!
"Ο Χρόνος Ωριμάζει την ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ μεταμόρφωσης και την ικανότητα ν'αγαπάς και ν'αγαπιέσαι με τον τρόπο που αρμόζει στην...Αγάπη..."
Αυτό...
Συγγνώμη για την άμυνα...
Με Αφορμή την ανάρτηση του ΞΥΛΙΝΟΥ ΙΠΠΟΤΗ:
Εγώ ερωτεύτηκα τη στιγμή που ο Άνθρωπος άλλαζε το Δέρμα του και πονούσε μπρος στη Μοναχική Μεταμόρφωση της Ευθύνης,
που άγρια τον μετουσίωσε από ΠΑΙΔΙ σε ΕΝΗΛΙΚΑ...
Εγω τον ερωτεύτηκα Γενναίο, Πολεμιστή, Κυρίαρχο, Παντοκράτορα του Σύμπαντος και του Εαυτού του,
Πανάρχαιο και Μέλλοντα,
Αλήτη και Άγιο,
ΜΟΝΑΔΙΚΟ όμως οπως και να ΄χει...
κι εκείνος καλλιεργησε Ομοιόματα στον Κήπο της ΕΔΕΜ...
Εχασα το Πρωτότυπο μεσα στα ΕΙΔΩΛΑ και στις Αντανακλάσεις....
Οι ασπίδες έγιναν ρούχο και Δέρμα ενός πλήθους που μόνιμα κρύβεται...
Κρύψαν το ΘΕΟ μέσα στις εικόνες..
εγώ τον Ήθελα μέσα στον Άνθρωπο...
Κρύψαν τον Πλούτο μέσα στα βιβλία προς πώληση,
εγώ τον Ήθελα στα λόγια του Δασκάλου μοιρασμένο ανιδιοτελώς...
ΕΓΩ ήθελα τον Άνθρωπο ΜΟΝΑΔΙΚΑ Ορισμένο σε συνάρτηση με τη ΖΩΗ..
κι εκείνος έγινε από μεταβλητή
μία παγειωμένη σταθερά που αλλάζει όνομα και ρούχο...
Εγώ ερωτεύτηκα τον Γίγαντα Άνθρωπο Che, Παναγούλη, Βελουχιώτη, Ξυλούρη, Καζαντζάκη, Φαλλάτσι, Ρίτσο, που ΠΑΝΩ στους θνητους ώμους τους ΣΗΚΩΣΑΝ όλη την ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ της Πράξης τους...
ΕΓΩ ερωτεύτηκα τον Ανθρωπο που θα ερθει και δε θα διστάσει να σκύψει το Κεφάλι στο Παιδί,
να ζητήσει Ένορκη Συγνώμη,
και έπειτα φορώντας την ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ Πανοπλία του μπρος στους Δαίμονες της Εποχής μας,
να δώσει Νικηφόρες Μάχες για να έρθουν οι ΖΩΕΣ πάλι στα χέρια των ΠΟΛΛΩΝ....
με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και ΤΙΜΗ....
Έτσι είναι οι άνθρωποι.. ικανοί για τα καλύτερα καθώς και για τα χειρότερα..
η συνείδηση είναι το όχημα..
αν λείψει, τότε πάνε στο γκρεμό (ή στα σκ@τ@ θα έλεγε κανείς)..
και είναι τόσο λεπτές οι ισορροπίες που τρομάζει κανείς..
Άνθρωπος που δέν φοβάται να μείνει μόνος, είναι είτε τρελός, είτε θεός, άκουσα να λένε κάπου..
κι αν φοβάται κανείς να μείνει μόνος, υποκύπτει..
σε λάθη και πάθη..
και τα πάθη, είναι προσωπική υπόθεση.. τα λάθη όμως.. πιθανόν όχι μόνο προσωπική..
ασπασμοί :-)
Τον Άνθρωπο τον ερωτεύεσαι με τα πλην και τα συν του...
Βήματα αλγορίθμικα σε οδηγούν στην εκτέλεση της Πράξης...
την ολοκλήρωση του Πάθους που νιώθεις Εσύ για Εκείνον κι Εκείνος για Σένα...
Τα bugs είναι αυτό που άλλοτε φαίνεται σα προδοσία.. σα λυποταξία από τα συναισθήματα, που μερικές φορές δεν ξέρεις που βρίσκονται τα λάθη ....εκεί ο Μεταγλωττιστής - Χρόνος έρχεται να σου πει που περίπου είναι το λάθος κι εσύ καλείσαι να το διορθώσεις με τη Γλώσσα Της Αγάπης και του Έρωτα!!!!
Την καλησπέρα μου!
Υ.Γ. όλα αυτά μέσα από ένα ωριαίο διαγώνισμα???? Σε συγχαίρω...
Δημοσίευση σχολίου