Ο ψίθυρος του Θεού ακούστηκε καθώς μονολογούσε μπρος σε επεισόδια μιας πορείας ειρηνικών προθέσεων, Καταστροφικών αποτελεσμάτων, μιας μηδενικής επιρροής των πραγμάτων:
-Να σε είχα εδω απέναντι, να σε κοιτάξω κατάματα Εύα.. Αιτία του Κακού.. σαν Ανθος του Κακού.. να ήσουν εδω.. να σε δικάσω.. να σου αποδώσω τις ευθύνες αυτού του Κόσμου που καταρρέει... ΕΣΥ δίδαξες στον Ανθρωπο τι θα πει Πόλεμος, Καταστροφή, Απληστία, Παρανομία, Αναρχία και τωρα τι?.. τσιμεντένια Κόλαση χτισμένη πανω στις Κόκκινες Καρδιές που ΕΓΩ ρύθμισα να χτυπούν συγχρονισμένες με το Σύμπαν!.. κι εσύ?... εσύ προσΓείωσες την Πτήση των Αγγέλων σε μία ΓΗ φλεγόμενης επιθυμίας!.. και αντι για ΣΕΝΑ.. σταυρώθηκε ο Υιός μου!... ΕΥΑ... είσαι Ένοχη.. όσο κανείς άλλος..
αδιάλλειπτα σιγοψιθύριζε, μα με απίστευτη Γαλήνη, ο Θεός, ακόμη κι όταν απείγγειλε κατηγορίες στην Πρώτη Αμαρτήσασα..
και το Κορίτσι στριμωγμένο στην Διαδήλωση... η Σύγχρονη Εύα... που ετοιμάζεται αύριο να παρουσιαστεί για συνέντευξη σε μία Εταιρεία Αρωματοποιϊας...{ανθος του Κακού?.. ή το Άρωμα του Ρόδου?..} Τωρα δυναμικά εμπλέκεται με το πλήθος...
Κι αυτή μέσα της μονολογεί...
-Μία μέρα μάχημη λοιπόν.. η πορεία ήδη άρχισε.. η Ζωή μενει ίδια.. ο Κόσμος όλος το ίδιο... ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΔΩ ΤΕΛΙΚΑ?.... για ποιον φωναζω?... για μενα?.. για το παιδί?.. Οχι... παλι αυτοΕπιστροφή... παλι από μας για κείνους... ΤΑΧΑ πως αντιδραμε .. να εκτονωθεί λίγο η χύτρα της κοινωνικής καταπίεσης για να αποφευχθεί το μεγαλο ΜΠΑΜ... μα.. εκεινο μας χρειάζεται..ΦΕΥΓΩ από εδω..Κοιτάζω γύρω μου... ΟΛΑ μαύρα... γκρι... ΑΝΤΡΟκρατία... σε καθε πόστο... μια στυγνή εκμετάλλευση.... Η ΓΥΝΑΙΚΑ δεν είναι ετσι... ΑΝ μια ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΘΕΟΤΗΤΑ ειχε δημιουργησει τον κόσμο θα είχε εμφυσήσει το μητρικό της ενστικτό σε κάθε πλάσμα και το ποτάμι της ΖΩΗΣ θα είχε χαράξει άλλη πορεία...
Αχ... να υπηρχε "συνέντευξη" για να καταλάβεις θέση στο Στράτευμα των Αγγέλων... Θα γινόμουν Στρατιώτης!.. θα παλευα τόσο να μπω σ'αυτή τη διμοιρία!... θα ειχα ακονίσει τον Εαυτό μου... τα νύχια της Οργής μου.... τα φτερά της αισιοδοξίας μου.... και θα παρουσιαζόμουν για τη Θέση... και έπειτα... με Ιεραρχική αναρρίχηση θα... έφτανα να διεκδικήσω τη θέση του.. Θεού....
ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ...
μία μερα θέλω να προετοιμαστώ...
Μία μερα μπροστά στη Θάλασσα, με την Πανσέληνο να γράφει Ποιήματα στο νερό... Θάλασσα... Τόση Θηλυκή Ορμή... τόση Δύναμη συσσωρευμένη... τόσο μυστήριο κρυμμένο στο Βυθό της... ΓΥΝΑΙΚΑ μυρίζει... θάλασσα... κι ενας Ήλιος να έχει βουτήξει Ολόκληρος μέσα της.. Ήλιος Αρσενικός.. Βασιλιάς.. ίσως ένας Θεός αλληγορίας πνιγμένος μεσα στις ανταύγες της υγρής της αντανάκλασης....
Μαγεία... Ουσιαστικό - Θηλυκό....
Αύριο θα ντυθώ κι εγώ έτσι.... ΜΑΓΙΚΗ...
διεκδικώντας μια ΑΛΛΑΓΗ στα δρώμενα του Κόσμου... που δε βλέπω να Έρχεται αλλιώς!!!
-υπάρχει και το Ενδεχόμενο ο Θεός να ερωτευτεί την Εύα του!!!... λες?..
και πάλι ο Κόσμος Ολόκληρος κρεμάστηκε από μια κίνηση της Γυναίκας..
της Σύγχρονης Εύας, που ενσαρκωμένη ΖΕΙ μέσα σε κάθε Γυναίκα....
