Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Κυριακή 7 Αυγούστου 2016

Λιποτάκτης



Η εικόνα μου λιποτακτεί από ΕΔΩ:
http://www.fotolog.com/cosas_phutas/65564383/



Βιβλίο "Δύσκολη Υιοθεσία", Εκδόσεις λεξίτυπον, 2018

Κύριε Στρατηγέ
σ' αυτήν την μετέωρη στιγμή
υποστέλλω τη σημαία μου
και αλλάζω στρατόπεδο.
Αφήνω αιχμάλωτο στους νόμους σας
τον λιποτάκτη από μένα εαυτό μου,
σας καταθέτω τα όπλα
του εκπαιδευμένου στη μάχη μυαλού μου,
αποσυναρμολογώ τη λογική μου
και φεύγω γυρίζοντας την πλάτη μου
γνωρίζοντας πως θα με πυροβολήσετε
πριν φτάσω στην πόρτα
ακριβώς επειδή δεν γνωρίζετε πως
δεν φεύγω πεζός,
μα πετώντας
και οι σφαίρες δεν με πιάνουν πια
γιατί πέθανα τόσες φορές μέσα στην μάχη
που μου έμεινε μόνο μία ευάλωτη ευθανασία
και την προστατεύω με το όστρακο
που μου μάθατε να χρησιμοποιώ στους εχθρούς,
ένας από τους οποίους είστε πλέον κι εσείς.





2 σχόλια:

Velvet είπε...

Πολυ σωστα
Καλυτερα λιποτακτης
παρα "ηρωας"

~reflection~ είπε...

velvet

όλα τα στρατόπεδα είναι φορείς βίας, οπότε ο λιποτάκτης τους είναι ταυτόχρονα και ... ήρωας σε μία Ιστορία που δε θα γραφτεί παρά μόνο στα ..ποιήματα!

Το ίδιο ισχύει και για τον λιποτάκτη Εαυτό που το σκάει από το εγωκεντρικό Εγώ μας για να δικαιώσει την Εξέλιξή μας, η οποία καταδικάζεται όταν υπηρετούμε με στρατιωτική υποταγή τα εγωιστικά μας ένστικτα.