Οι Συμπαντικές Συντεταγμένες της Φωτογραφίας:
http://imgarcade.com/1/space-love/
Όταν σε χάνω
όλη η σκόνη του σύμπαντος
γεμίζει τη ζωή μου
μ' άχρηστα αντικείμενα
με περιττές διαδικασίες
και νεκρά κύτταρα συναισθημάτων
ενός οργανισμού σε αποσύνθεση
άμορφη ύλη
εκατομμυρίων ετών
Εγώ
και βαθαίνω στο νεκροταφείο
της Μαύρης Διαστημικής Τρύπας
που γεννιέται στο κέντρο του μυαλού μου
ένα κενό με ρουφά
και όταν σε χάνω
χάνομαι... χάνομαι... χάνομαι
με δίχως αντίλαλο απουσίας
οι θάνατοι δεν έχουν στόμα
μόνο μάτια που κοιτάνε φοβισμένα...
Όταν έρχεσαι
δεν υπάρχει σκόνη
τ' αντικείμενα που αγγίζω
έχουν αισθήσεις και μ' ερωτεύονται
οι Reflections του Εαυτού μου πολλαπλασιάζονται
στο κάτοπτρο του Μυαλού σου
από τις πηγές μου αναβλύζουν
ερωτόνια
που δημιουργούν το σύμπαν από την αρχή
κι Εγώ
ασχημάτιστη ύλη
εκατομμυρίων ετών
ξαναγεννιέμαι -πρώτη φορά έτσι-
και συνεχίζω γύρω σου τον Συμπαντικό Χορό μου
από εκεί που τον αφήσαμε πριν λίγο...
Λίγο.
Δεν ξέρω πόσο διαρκεί.
Μαζί σου
ενοποιήθηκε ο Χρόνος
με το Συναίσθημα,
εκείνο που κάνει τους Ανθρώπους Αιώνιους.
-----------------------------------------
