να γίνει το ύφασμα
πανοπλίας υλικό
στο ρούχο που ντύνει το κορμί σου
ούτε αρκεί
να γίνουν τα χιλιόμετρα χάος
στη μεταξύ μας απόσταση
κι η σπηλιά σου
δεν μπορεί να με αποθαρρύνει
γιατί ο στόχος μου δεν είναι υλικός.
Στον πυρήνα σου
που κατευθύνομαι
δεν υπάρχουν εμπόδια να φτάσω
γιατί πλέον
δεν υπάρχω μέσα από το σχήμα μου
διαχέομαι διάφανη
μ' απορροφούν οι τοίχοι σου
και οι σιδερένιες σου κλειδαριές
φτύνουν από το στόμα τα κλειδιά
και ψιθυρίζουν καλωσορίσματα
στην εισβολή μου
που δεν είναι κατάκτηση
ούτε νίκη
είναι παράδοση του εαυτού μου
μέσα στα χέρια σου.
----------------------------------------
