-Ε, τότε ας χωρίσουμε..
-Ξέρεις τί είναι ο χωρισμός..?
-Μικρός θάνατος..
-Όχι. Δεν είναι θάνατος. Αν ήταν θάνατος θα 'ταν καλά. Θα πέθαινε ένα κομμάτι σου, θα ησύχαζες. Ο χωρισμός είναι επέμβαση ανοιχτής καρδιάς χωρίς αναισθησία. Νιώθεις τα νυστέρια να κόβουν το σιαμαίο κομμάτι σου και να ξύνουν τα υπολείμματα των συνδέσμων. Σού μεταγγίζεται νέο ουδέτερο αίμα, αποβάλλοντας από το σώμα σου την γνώριμη θερμοκρασία και τον οικείο παλμό, με τις ταχυπαλμίες και τις αρρυθμίες του. Κι αφού τελειώσουν με την καρδιά, τα νυστέρια δουλεύουν στον εγκέφαλο. Αποκόβουν περιοχές μνήμης για να σβηστούν συναισθήματα και σκέψεις και καυτηριάζονται μία μία οι απολήξεις. Ένα νυστέρι χαράζοντας κανονικοποιεί τον αμφιβληστροειδή χιτώνα, ώστε να πάψουν τα μάτια να κοιτούν με το φίλτρο της ωραιοποίησης που 'χουν οι ερωτευμένοι. Κάθε σπιθαμή δέρματος λειαίνεται με λεπίδα. Να σβηστεί κάθε ίχνος απ' τ' αποτυπώματα των αγγιμάτων. Τέλος, μικρά ψαλιδάκια, που μοιάζουν του κεντήματος, κόβουν με υπομονή κάθε νήμα, ξέφτι κι αν χρειαστεί αρτηρία και φλέβα, χωρίζοντας την Ζωή σου από την Ζωή του Άλλου.
Και αφού βγεις από το χειρουργείο για ανάρρωση, σού ανακοινώνεται πως... η εγχείρηση απέτυχε και θα χρειαστεί να την επαναλάβεις, χωρίς να είναι βέβαιο πόσες φορές, ώστε να πάρεις εξιτήριο και να.... συνεχίσεις να ζεις μία φυσιολογική Ζωή, μόνος σου πια.
Κι όταν στη Ζωή σου ξαναδεθείς, αφεθείς ν' αγαπήσεις και ν' αγαπηθείς ένας απόκοσμος φόβος μέσα σου θα σε καταδιώκει.. μην και χρειαστεί να τον ζήσεις ξανά.
Ο χωρισμός δεν είναι λέξη να παίζεις μαζί του.
