Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Το Νόμισμα




Χορεύει το Νόμισμα
στις φθαρμένες των Ζητιάνων χούφτες ικεσίας...
με αυθάδεια 
προς το Ανθρώπινο Δράμα,
με ειρωνεία
προς την Ισόβια σπατάλη Ζωής κι Εαυτού.

Χορεύει το Χορό των Πεινασμένων
σ'αναπαράσταση όλης του της Ιστορίας
απ΄την Κοπή στο νομισματοκοπείο της Πρώτης Ελπίδας
ως την Πτώση του στον Υπόνομο,
όπου αδειάζει τα φθηνά της αρώματα η Πραγματικότητα...

Χορεύει,
αναπηδά,
στριφογυρίζει,
δίχει παράσταση,
καθώς οι Ζητιάνοι κροταλίζουν με λύσσα
τα δάχτυλά τους...

Προσγειώνεται ξανά
μετά από εναέριες φιγούρες...
Χορταίνει την Πεινασμένη χούφτα
κι ας μην τρώγεται,
κι ας μην εξαργυρώνει Ζωή...
Χορταίνει τη χούφτα που τείνεται
απ' τον Ξεπεσμό ως τον Άνθρωπο,
απ' την Καταδίκη ως τη Δικαίωση,
απ' τον Ρεαλισμό ως την Αόρατη Αλήθεια των Πραγμάτων.

Τρύπιες Χούφτες...
Τρύπια Νομίσματα... 
Δεκάρες Ευαισθησίας
Διάτρητων Ανθρώπων...
Μόνο ο συμπαγής Καλλιτέχνης
παζαρεύει αποτελεσματικά την Αξία του Καπέλου του,
που -άδειο ή γεμάτο-
γυρίζοντάς το ανάποδα
σκορπίΖει στο πάτωμα του Παγκόσμιου Δωματίου 
περιΟυσίες νομισμάτων πρώτης κοπής
μιας μανιοκαταθλιπτικής Ευτυχίας,
κερδισμένης στη Ρουλέτα του Κόσμου
με το Χέρι Υψωμένο πάνω από τη Μοίρα του,
στο σχήμα της Νίκης....

--------
Αθήνα 30-7-2012