Αυτός ο τυφλοπόντικας
ακούραστος σκάβει
σαν να του 'χουν παραχωρηθεί
τα εδάφη μου.
Δεν πτοείται
ούτε από τα μεγάλα υψόμετρα
ούτε από τα βάθη της μεγαλειώδους εσωθάλασσας.
Όταν σκαρφαλώνω στον υψηλό μου βράχο
και πηδάω στο κενό
εκστασιασμένος χοροπηδάει στα εσκαμμένα του
λες κι ανακάλυψε το Μέγα Θησαυρό
του Εαυτού μου.
Μαύρος χρυσός που αναβλύζει απ' τις πληγές.
Πώς να ξαλμυριστεί η χαρά μας;
Όλες οι κορυφές μας
υποθαλάσσια εξογκώματα
στην κεντρική αρτηρία της καρδιάς.
Πικρό το αίμα.
Γλυκιά η ροή του.
Να μ' αγαπάς
να 'χω δύναμη να θρέφω
τα τρωκτικά μου.
Να με λατρεύεις
να 'χω την τρέλα να τα ζευγαρώνω
με τις πεταλούδες στο αίμα μου
να γεννιούνται Εξερευνητές
που έχουν μπροστά τους
το χάρτη του Σύμπαντος.
----------------------------------------------------
