ΒΙΒΛΙΟ "Θηλυκές οι θηλιές του κόσμου", ΑΝΕΜΟΣ Εκδοτική, 2012
Περνούσα αιώνες
έξω από τους φράχτες σου
φορώντας πολύχρωμα υφάσματα....
Εσύ σκυφτός σκάλιζες τον Κήπο...
Επέστρεφα για αιώνες
έξω από τους φράχτες σου
γυμνό κορμί, έτοιμο προς καλλιέργεια...
Εσύ σκυφτός πότιζες τον Κήπο...
Ξημέρωνα τις βόλτες μου αιώνες τώρα
έξω από τις Εποχές σου
υγρή περιπέτεια σταλίδας συναισθήματος..
Εσύ σκυφτός κλάδευες τον Κήπο....
Νύχτωνα τις ΣΚέψεις μου για αιώνες
έξω από το Σύνορό σου
προς Αφαιρετική Συλλογή των Άπιαστων Ιδεών....
Εσύ σκυφτός μύριζες λουλούδια....
Και μια μέρα
στιγμή, κουκκίδα στο τοπίο του Χρόνου
κατάλαβα....
Πέρασα ανοχύρωτη Ύπαρξη
δίχως ρούχα
δίχως κορμί
δίχως συναίσθημα
δίχως Ιδέες
μόνο Εγω, στην Καθαρή Μορφή μου.....
εκείνο το ατόφιο Υλικό
που συνθέτει τον Πυρήνα μου..
και γύρισες να με μυρίσεις.....
έξω από τους φράχτες σου
φορώντας πολύχρωμα υφάσματα....
Εσύ σκυφτός σκάλιζες τον Κήπο...
Επέστρεφα για αιώνες
έξω από τους φράχτες σου
γυμνό κορμί, έτοιμο προς καλλιέργεια...
Εσύ σκυφτός πότιζες τον Κήπο...
Ξημέρωνα τις βόλτες μου αιώνες τώρα
έξω από τις Εποχές σου
υγρή περιπέτεια σταλίδας συναισθήματος..
Εσύ σκυφτός κλάδευες τον Κήπο....
Νύχτωνα τις ΣΚέψεις μου για αιώνες
έξω από το Σύνορό σου
προς Αφαιρετική Συλλογή των Άπιαστων Ιδεών....
Εσύ σκυφτός μύριζες λουλούδια....
Και μια μέρα
στιγμή, κουκκίδα στο τοπίο του Χρόνου
κατάλαβα....
Πέρασα ανοχύρωτη Ύπαρξη
δίχως ρούχα
δίχως κορμί
δίχως συναίσθημα
δίχως Ιδέες
μόνο Εγω, στην Καθαρή Μορφή μου.....
εκείνο το ατόφιο Υλικό
που συνθέτει τον Πυρήνα μου..
και γύρισες να με μυρίσεις.....
52 σχόλια:
O Κήπος θέλει φροντίδα Κάκια μου
Θέλει προσοχή και αγάπη …..
Εμπιστεύομαι τη γνώμη σου Δημήτρη...
Εχεις αποδείξει ότι ξέρεις από Σπάνια Ρόδα.....Τα εχεις εξυμνήσει επιτυχώς κατ'επανάληψη...
Μόνο ένας αιώνιος Κηπουρός θα μπορούσε να υπογράψει την αφοσιωση στην καλλιέργεια ενός Κήπου, που προσομοιώνεται στην Γυναικεία Υπαρξη....
Αν είναι άνθος το Θεσπέσιο Κορμί - θεσπέσιο ως προς την εκλεπτισμένη ευαισθησία του -
τότε η Πανέμορφη Ψυχή είναι οι ρίζες που θρεφουν αυτο το Αυτοφυές λουλούδι του Κόσμου που λέγεται Γυναίκα.....
Σαν κηπουρος που είσαι...
σου χαρίζω ένα σπάνιο τριαντάφυλλο.....
αυτο της ερημου....
desert rose με μία σπανια ομορφια ....
αυτη της Aishwarya Rai ....
http://www.youtube.com/watch?v=lAPZZcYd5cs
τα φιλιά μου... αρωματα πολυχρωμίας στον Αιώνιο Κήπο της Συγκίνησης.....
Πέρασα ανοχύρωτη Ύπαρξη
δίχως ρούχα
δίχως κορμί
δίχως συναίσθημα
δίχως Ιδέες
μόνο Εγω, στην Καθαρή Μορφή μου.....
εκείνο το ατόφιο Υλικό
που συνθέτει τον Πυρήνα μου..
και γύρισες να με μυρίσεις.....
..κι υστερα..........
φιλια Πριγκηπισσα..!!!!!!!
Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς
κάτι πουλιά πετούν πάνω απ' τη στάχτη
που άφησε πίσω του όταν έφυγε ο νοτιάς και
μου τραγουδάνε "η αγάπη θα 'ρθει, θα' ρθει"
Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής
κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη
βλέπει τους δρόμους της χαμένης μου ζωής και
μου τραγουδάει "η αγάπη θα 'ρθει, θα' ρθει"
Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό
θα μπεί στον κήπο αυτό
όλο το φως που υπάρχει...
θα 'ρθει, μ' ένα ποδήλατο λευκό
θα κοιταχτεί μέσ' στο νερό
και θα ρωτάει να μάθει...
πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά
πόσο είχε λείψει εκεί μακριά
ποιός θα φροντίζει τ' άνθη...
Μέσα στον κήπο της δικιάς μου μοναξιάς
κάτι παιδιά που γκρέμισαν το φράχτη
μου 'παν σε είδαν πάλι απ' έξω να περνάς και
έπειτα είπαν "η αγάπη θα 'ρθει, θα 'ρθει"
Θα 'ρθει, ένα απόγευμα ζεστό
θα μπεί στον κήπο αυτό
όλο το φως που υπάρχει...
θα 'ρθει, μ' ένα ποδήλατο λευκό
θα κοιταχτεί μέσ' στο νερό
και θα ρωτάει να μάθει...
πότε γέμισε ο κήπος με πουλιά
πόσο είχε λείψει εκεί μακριά
ποιός θα φροντίζει τ' άνθη...
Μέσα στους τοίχους της μικρής μου φυλακής
κάποιος διαβάζει της παλάμης μου το χάρτη
βλέπει τους δρόμους της χαμένης μου ζωής και
μου τραγουδάει "η αγάπη θα 'ρθει, θα' ρθει"
Κανείς Κάκια μου δεν θα σηκώσει το κεφάλι από την μυρωδιά του χώματος αν μια άλλη μυρωδιά γνήσια όσο και ενός κήπου δεν εμφανιστεί. Και αυτή η μυρωδιά είναι η ψυχή μας.
Νομίζω ότι διάβασα ένα από τα πιο ωραία σου ποιήματα. Με άγγιξε ιδιαίτερα το:
"και γύρισες να με μυρίσεις."
Ζαχίρ....
κείμενο και μουσική με παραπέμπουν σ αυτό το όνομα...
την ερμηνεία του φυσικά την γνωρίζεις
Καλημέρα!
Σε τέτοιους κήπους μόνο ανοχύρωτος κι ανυπεράσπιστος μπορείς να μπεις. Διαφορετικά, όσο πιο πολλές προφυλάξεις παίρνεις, όσα μέτρα προστασίας κι αν επιστρατεύσεις, παραμένεις αόρατος. Και κανένα λουλούδι δεν ανοίγει για να σου χαρίσει τα χρώματα και τα αρώματά του, κανένα φρούτο δεν ωριμάζει για να μπορέσεις να απολαύσεις τη γεύση του κι ούτε ένα δέντρο δεν γέρνει προς το μέρος σου για να σου προσφέρει απλόχερα τη δροσιά του. Μένεις απλά αόρατος κι ο κήπος κρατάει ερμητικά κλεισμένα μέσα από τους φράχτες του όλα τα μυστικά και τα θαύματα...
τι υπέροχο να *σηκώνουμε* τα ματια στις καθαρές μορφές, στα ατόφια υλικά!
Καλό σου ΣΚ!
filos ton Maasai
επιμελής κηπουρός σε κήπους των μεγάλων προσδοκιών και της λήθης,
με πάθος κι αφοσίωση καλλιεργώντας τα άνθη του, με ιδιαίτερη ευαισθησία ψυχής.. επίμονος κηπουρός ή μήπως ο κήπος επιμένει να τον κρατά μέσα του αιώνια?...έγκλειστος και προσηλωμένος στον κήπο του φροντίζει τα κρινάκια, τους ναρκίσους, και τις παιονίες της με παράξενη προσήλωση, καλλιεργώντας ταυτόχρονα τους στίχους για την αιωνιότητα...και μόνο όταν εκείνη έγινε πιο λουλούδι απ΄τα λουλούδια καταδέχτηκε να την μυρίσει...
πόσο ν' αντισταθεί κανείς στον κήπο του σταθερά επίμονου κηπουρού?...πόσο ν΄αντισταθεί κανείς στο μεθυστικό άρωμα του πιο μοιραία συναισθηματικού λουλουδιού?...
πολλά φιλάκια ποιήτρια των συναισθημάτων με αρώματα ευαίσθητης παιονίας :))))
Κι όταν σε είδε, κατάλαβε οτι χωρίς Εσένα ήταν α-νόητος ο κήπος και ά-μορφη ν μορφή του. Το Πέρασμά σου σαν μια βίαιη πνοή ανέμου, έδωσε τ αθάνατα αρώματα στον κήπο του.
Χρειάστηκαν Αιώνες να σε δει, αλλά θα είσαι μέσα στο Βλέμμα του Αιώνια..
Τώρα Εσύ είσαι το Βλέμμα στην Αιωνιότητα.
Σε φιλώ Έμπνευση!
Μακάρι όλες οι Πανέμορφες Ψυχές, να πετούσαν γύρω μας ώς ανοχύρωτες Υπάρξεις..
Τόσα αρώματα που μένουν αμύριστα.
Με σκλάβωσε η ανάρτηση σου!
συγκλονιστικη αισθηση...και γυρισες να με μυρισεις..-σε εισπνεω κακια μου..ποιητικη ανασα η σημερινη μου..-ευχαριστω..
Tι αισθησιακό σκηνικό ομορφιάς έφτιαξες Κάκια
Τα μάτια της Aishwarya Rai
Τα μάτια της Τουρκάλας στη πολίτικη κουζίνα.
Ο κήπος που παραδόθηκες και σκόρπισες το άρωμα σου ,που βγήκε μέσα από το πυρήνα σου,εκεί που ΄χεις το μυστικό σου!!!
Ο έρωτας πέρασε μέσα από τον κήπο σου και ξενιτεύτηκε
Ερωτικός ο λόγος σου
θερμή καλημέρα
φωτεινά όνειρα!!
ο καθένας μας από ατόφιο υλικό...
αλοίμονο εάν χαθεί ο πυρήνας του!
Χαθήκαμε!
ατόφια,γνήσια καλησπέρα!
Ο ΚΗΠΟΣ ΘΕΛΕΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΟΜΟΡΦΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ.
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ.
Καλυψώ...
ΘΥμασαι την Αναρτηση που αφορούσε τα παραμύθια, τα τραγούδια και τα Ποιήματα?....
Το ύστερα, μάτια μου όμορφα, ανήκει στον Αναγνώστη...
Είναιη γλυκιά ή η αυστηρή ετυμηγορία του.....
Οπότε μου δινεται το δικαίωμα να αντιστρέψω τη φορά της Ερώτησής σου και να σε ρωτήσω:
"Και ύστερα?....."
Τα φιλιά μου.... ανθίσματα στο χαμόγελό σου....
Μάγε,
μέσα στο νερο κοιτάζονται οι ανταύγες της Ύπαρξης....
Ακου τι με βασανίζει:
Ο Άντρας, με την πρώτη ματιά, σαγηνεύεται από την καμπυλόγραμμη διαδρομή της Γυναίκας.... με τη δεύτερη ματιά γοητεύεται από το λαβυρινθικό μυαλό της.....
Στην προκειμένη περίπτωση, ο Εξιδανικευμένος Κηπουρός, από τι γοητεύτηκε και έστρεψε την Προσοχή του στην Κοπέλα?...
Αφαιρετική Αξία
των Μεγάλων Νοημάτων..
Σαν Αλχημιστική Προσεγγιση της Καθαρότητας που παντα προσηλώνει το βλέμμα με την λάμψη της Υπαρξης?...
Αναρρωτιέμαι, στ'αληθεια...
Τελικά η Μεγάλη Σαγήνη της Υπαρξης που ειναι κρυμμενη?...
και μετά από πόσες "ματιες" στο Αντικείμενο της Εστίασης μπορεί ο παρατηρητής να ξεφλουδίσει τη σταγόνα της Πεμπτουσιας?..
Τα φιλιά μου.....κλαδεματα Ιδεας που αναρριχόμενη εξελίσσεται.....
Χριστόφορε
ειναι κάποια κείμενα που μου κλέβουν εκείνο το σε μικρή δοσολογία, μα με ειδικό βάρος, Υλικό της Υπαρξης..
σαν λίγες σταγόνες να ποτίζουν την Κεντρική Ιδέα του κειμενου....
Κι εγώ το απόλαυσα και ομολογώ ότι από χθες το επαναλαμβανω μεσα μου με ψιθυρίσματα ίσα που ακουγονται και όταν φτανω στη φράση "...και γύρισες να με μυρίσεις..." ακόμη ανατριχιάζω με την Ιδέα του Βάθους εκείνου του πολυπόθητου βλέμματος του Κηπουρού που εμπεριέχει όλες της Αισθησης: όραση, ακοή, όσφρηση, ακοή, αφή, γεύση και την ανοχύρωτη Έκτη Αίσθηση....
Τα φιλιά μου...ανοχύρωτα.....
Βουλα....
ΕΝΑ
ξερεις πιο πολλά απ'όσα λένε τα κείμενα....
Μαγεία!...
Φιλί........Ζαχίρ.....
Bd
να ομως που κάποια στιγμή Λύνονται τα Μυστήρια της Προσέλκυσης και η Ύπαρξη συνειδητοποιεί πού ακριβώς κρύβεται το Μεγαλείο της...
εκείνο που θα συγκινήσει με την Προσφορά του..
Είναι αυτό που ανεφερα στον Μάγο:
1η ματια: καμπυλόγραμμες διαδρομες στο κορμί..
2η ματιά: οξυδέρκεια στο πνεύμα..
3η ματιά: το ειδικό Βάρος της Ύπαρξης..
Αναρρωτιέμαι ακόμη:
Στην καθημερινότητα αφιερώνουμε εκείνο τον Βαθύ Αριθμό Βλεμμάτων παρατήρησης προς τον Άνθρωπο που μας σαγηνεύει, ώστε να αγγίξουμε λίγο από το Ατόφιο Υλικό που συνθέτει τον Πυρήνα του?...
Τα φιλιά μου...ατοφια.......
filos ton Maasai
Υπέροχη δεν είναιη Διαδικασία...
Είναι η Σύμπραξη..
Είναι το γεγονός ότι ο Κηπουρός προκάλεσε με την αφοσιωμένη του προσήλωση στη Φροντίδα του Κήπου (που ανεφερε πρώτος ο Δημήτρης) την Αναγκη του Αυτουφυούς Λουλουδιού που λέγεται Γυναίκα, να καλλιεργηθεί, να ποτιστεί, να κλαδευτεί, να μυριστεί...
Πράξη αλληλεπίδρασης ότι η Δράση....
Αίτιο: η Εστιασμένη Φροντίδα του Κηπουρού...
Αιτιατό: η ενεργοποίηση της Ανάγκης της Γυναίκας να δεχτεί Φροντίδα...
Τα φιλιά μου..........αιτιατό του αιτίου σου...
Ονειρέματα...
γι'αυτο γραφοτναι τα ποιήματα....
Για να ντυθούν οι Γυναίκες τα πολύχρωμα πέταλα...
να φορέσουν το άρωμα των ρόδων....
να σεργιανίσουν στο Σύμπαν της Αντρικής Αφοσίωσης.....
να παίξουν με τα Όρια του Εαυτού τους...
να απαρνηθούν τα Οικεία,
και μέσα από τα απέριττα πιο πολύ να ενισχύσουν το Αιώνια Ερωτεύσιμο Μυστικό τους.......
Εκείνο το ΜΕΤΑ της Καλυψώς θα αποτελέσει αίτιο δρασης της Γυναικείας Διάχυσης στο Χώρο των Αισθήσεων,
καθιστώντας τον Κηπουρό ανειδίκευτο στην Ιδιαίτερης Φροντίδας Λουλούδια πουθα ανθίσει το Πάθος της Γυναίκας στον εν λόγω Κήπο.....
Δεν ειναι όλα Αγγελικά πλασμένα...
Ο σκοπός της προσήλωσης επιτεύχθη..
η Ύπαρξη ΠΟΤΕ δεν ξεγυμνώνεται μη ζητώντας τίποτε!.....
Εμμεσα θα ζητήσει ναμα δακρυων για να ποτιστει.....
χέρια αεικίνητα να σκαλίζουν το χώμα της.....
Επινοήσεις ακοίμητες να κλαδεύουν τις Ιδιοτροπίες της......
Αισθήσεις ακόρεστες να τη μυρίζουν Αιώνια....
κι εκείνη κάθε στιγμή, ντυμενη την Ατόφια Ομορφιά της Ψυχής της, θα Δικαιώνει την Προσφορά του Κηπουρού και την Προσπάθειά του να φανεί ως το Τελος Αντάξιος της Απογύμνωσης της Ψυχής....
Τα φιλια μου......Ανθισμενες Ιδιοτροπίες .......
Ρεγγίνα,
θα παραθεσω ξανα τα οσα ανεφερα στην Ονειρέματα....
ΓΙΑΤΙ αυτη η Συμπραξη στο Διαγαλαξιακό τοπίο των ΠΟιημάτων είναι ΕΤΣΙ ακριβως....
η Αιώνια Επαφή του Ερωτα......
η Ύπαρξη ΠΟΤΕ δεν ξεγυμνώνεται μη ζητώντας τίποτε!.....
Εμμεσα θα ζητήσει νάμα δακρυων για να ποτιστει.....
χέρια αεικίνητα να σκαλίζουν το χώμα της.....
Επινοήσεις ακοίμητες να κλαδεύουν τις Ιδιοτροπίες της......
Αισθήσεις ακόρεστες να τη μυρίζουν Αιώνια....
κι εκείνη κάθε στιγμή, ντυμενη την Ατόφια Ομορφιά της Ψυχής της, θα Δικαιώνει την Προσφορά του Κηπουρού και την Προσπάθειά του να φανεί ως το Τελος Αντάξιος της Απογύμνωσης της Ψυχής....
Τα φιλιά μου....εμπνεύσεις που υποκλίνονται στα όμορφα λόγια σου....
Virgo
με σκλάβωσε η σημείωση
"Τόσα αρώματα που μένουν αμύριστα."
Πόσο δίκιο έχεις.....
μα..
παλι αναρρωτιέμαι....
Ποιος ευθύνεται που μενουν αμυριστα και οχυρωμενα τα τόσα Όμορφα Αρωματα?.....
Η Γυναίκα?..
Ο Κηπουρός?....
Ειδες τι έγραψα ποιο πανω?...
Αιτιο και Αιτιατό....
Ο κήπουρός προκάλεσε την εμμονή της Γυναίκας.....
Εκείνη με το Αιώνιο Πείσμα της δεν παραιτήθηκε....
αρα?....
αν προβάλουμε τα νοήματα στην πραγματική Ζωή...
ποιος ευθυνεται οπυ τα Τόσα Όμορφα Αρωματα μενουν Οχυρωμένα??....
Φιλι.... Αιωνιο Ερωτημα προς τα Ποιηματα.....
Vennis Mak
Κι εγω ευχαριστ ωτο Ποίημα που άνθισε μεσα στα χερια μου.....
αναφερω ξανα....
ότι τα ποιητικά Λουλούδια ανθιζουν με πρωτοβουλία δική τους...
όπου βρουν εύφορο έδαφος....
και χθες φαινεται το έδαφός μου ήταν ιδιαζόντως καλλιεργήσιμο από Ιδεες που άνθισαν σε Κήπους κρεμαστούς...
Σε ευχαριστω για την ανασα σου....
αρωμα στον Κήπο της Αναρτησης...
τα φιλιά μου.....εδαφη καλλιεργήσιμα.....
Κένταυρε
Θυμάμαι την Ερωτηση...
παντα θυμαμαι....
Όμως, χωρίς να χρειαστεί να το πω, ξέρεις πως λίγο λίγο.....σταγόνα σταγόνα... το Μυστικό Αποκαλύπτεται μέσα από τα Κέιμενα...
Εκει εισχωρεί μετα από Τήξη η σταλίδα του Υγροποιημενου Συναισθηματος που είναι αποσταγμα του ατοφιου Υλικού που συνθετει τον Πυρήνα μας.....
Το μόνο κλειδί που είναι απαραίτητο είναι αυτό της Εύστοχης Ερμηνείας των Κειμενων...
Πάντα λέω πως αυτή η ύστοχη Ερμηνεία ανήκει δικαιωματικά ΜΟΝΟ σε έναν.... σε αυτον που ενέπνευσε το κείμενο.....
Υποστηρίζω πως ΔΕΝ υπαρχουν κείμενα που γραφονται δίχως Κίνητρο....
Κάθε κείμενο έχει τη Μούσα ή το Κίνητρό του....
εκείνο, ακομη κι αν δεν του ανακοινωθεί ότι αυτό είναι το Αίτιο της Έμπνευσης, μόλις έρθει σε επαφή με το εν λόγω κείμενο, διαισθητικά αντιλαμβάνεται πως Κάθε Λεξη γραφτηκε για Κείνο....
Τα φιλιά μου...... μυστικά που αποκαλύπτονται σταγόνα σταγόνα....
ποιώ-ελένη
Ο Κήπος καλωσορίζει τα Νέα Αρώματα που φέρνεις.....
ο Κηπουρός της Αφοσίωσης στρέφει το βλέμμα του στηνΠύλη Εισόδου....
Εύχεται να χαθεί η Πύλη Εξοδου και το Άρωμα να εγκλωβιστεί εδω...
μα..... ξέρει ότι το Μεγαλειο της Παρουσίας καθίσταται Πολύτιμο ακριβώς γιατι διακατεχεται από την Ελέυθερη Βούληση.....
Χαίρομαι που αυτή η Ελεύθερη Βούληση εφερε το βήμα σου εδω...
Τα φιλιά μου.....αρωματικά Ποιήματα!.....
Υπεροχη Δεσποινα...
φυσικά ο καθενας μας από Ατόφιο Υλικο...
μα θα ανατρεξω στον προβληματισμό του Virgo
Μακάρι όλες οι Πανέμορφες Ψυχές, να πετούσαν γύρω μας ώς ανοχύρωτες Υπάρξεις..
Τόσα αρώματα που μένουν αμύριστα.
Γιατί κρατάμε τελικά οχυρωμενο το Ατοφιο Μυστικό της Σύνθεσής μας?...
Πόσες Ζωές περιμενουμε να μας ξεκλειδώσουν, ώστε να το Φανερώσουμε στον Ενα και Μοναδικό Κηπουρό, που μπορεί να σηκώσει το βαρος της Αποκάλυψης????
Τα φιλιά μου....μυστικά που αποκαλύπτονται....
Τσιγγουνάκο
εστίασες στην Ουσία της Σύμπραξης...
ΜΟΝΟ αυτη η Μεγαλειώδης προσφορά ένωσε την Γυναίκα με τον Κηπουρό...
αιωνες τώρα...
τα φιλιά μου....λουλούδια στον κήπο σου...
Α και Κάκια περιμένω και μάλιστα το ζητάω να αποχαιρετίσεις το τελευταίο μου επεισόδιο της σειράς μου.
Θα υποστείς σοβαρές συνέπειες αν δεν το πράξεις.
χα χα χα Το γέλιο είναι σατανικό!!
Χριστόφορε
ήδη ειμαι καθοδον της αναγνωησης ΠΡΙΝ ερθει η εν λογω προειδοποιηση!!!!
φιλι....... γλυκιάς υπογραφης....
Όποιος δεν βλέπει μόνο την ομορφιά της μορφής της ποίησης σου και ψάχνει την ουσία της πίσω από τις λέξεις βλέπει το κίνητρο και τις αιτίες.
Ακόμη και οι δικές μου αναρτήσεις έχουν κίνητρο ,διαφορετικό από το δικό σου, το δικό σου είναι βαθύ, πηγαίο εσωτερικό ,το δικό μου είναι κίνητρο νοητικό λογικό κίνητρο,που έχει σχέση με τον εξωτερικό κόσμο.Ο δικός μου ψυχισμός δεν βρίσκει ρήγμα να αναβλύσει.
Τον καταλαβαίνεις συμπερασματικά από την αντίδραση στα ποιητικά κείμενα σου,αλλά ακόμη και εδώ με δυσκολία γιατί η προσέγγιση που κάνω είναι περισσότερο νοητική και πολύ λίγο ψυχική.
[ Περνούσα αιώνες
έξω από τους φράχτες σου
φορώντας πολύχρωμα ...ψηφοδελτια.... ]
...Ψηφιζω μονιμως Εσενα γιατι εισαι αυτη που θελω να με κυβερνα...
Φιλια ακοματιστα και κυβερνητικα...
Κι έδωσες τα πάντα,
του έρωτα λουλούδι,
και...γύρισε να σε μυρίσει...
...Σ' άγγιξε, όμως, μάτια μου;
ή,
έγινες αγρίμι;
Υπόκλιση, Ποιήτριά μου!...
Την αγάπη μου!
Υπάρχει ο χτίστης και ο κηπουρός.Χαίρομαι που με έφερες σε επαφή με τον δεύτερο. Κι εγώ εκεί θα επέλεγα να σταθώ.
«Ένα κείμενο της Παράδοσης, αγνώστου συγγραφέα, λέει ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να υιοθετήσει δύο στάσεις: να χτίζει ή να φυτεύει. Οι χτίστες μπορεί να χρειαστούν χρόνια για το έργο τους, κάποτε όμως τελειώνουν αυτό που χτίζουν. Τότε σταματούν και περιορίζονται από τους ίδιους τους τοίχους τους. Όταν ολοκληρώνεται το χτίσιμο, η ζωή χάνει το νόημά της. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που φυτεύουν. Μερικές φορές οι καταιγίδες και οι εποχές τούς προκαλούν προβλήματα και σπάνια ξεκουράζονται. Σε αντίθεση με τα κτίρια όμως, ένας κήπος δε σταματά ποτέ να αναπτύσσεται. Και, παρόλο που απαιτεί την προσοχή του κηπουρού, του δίνει παράλληλα και τη δυνατότητα να ζήσει τη ζωή του σαν μια μεγάλη περιπέτεια.
Οι κηπουροί αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλον, γιατί ξέρουν ότι στην ιστορία του κάθε φυτού βρίσκεται η δημιουργία όλης της Γης».
γουϊκα τα λογια που εγραψες ανηκουν στον Paulo Coelho και ειναι γραμμενα στην πισω σελιδα απο το μυθιστορημα του " Μπρίντα "
οσο για εσενα συγγραφεα ενα θα σου πω ... { keep writing } ... εισαι πολυ γερή πέννα ... ειδικα αυτο που εγραψες "και γυρισες να με μυρισεις" ειναι οτι καλυτερο .... λιτο και ωραιο ...
δεν θα πρωτοτυπήσω αλλά θα το πράξω... ναι, είναι ένα από τα ωραιότερα ποιήματα που έχω διαβάσει τελευταία και από τις στιγμές εκείνες που αγαπάς την ποίηση... από τις στιγμές που η ίδια η ποίηση απαντά σε όσους την αψηφούν ή την παραθεωρούν... η ήρεμη δύναμη αυτών των στίχων μαζί με την σύνολη ατμόσφαιρα γεννιέται μέσα σου, είτε είσαι δεκτικός είτε όχι, είναι για μένα ο ορισμός του ποιητικού ρίγους... είσαι μια αληθινή ιέρεια Κάκια...
Το κόκκινο τριαντάφυλλο γύρισε και κοίταξε τον κηπουρό. Το φρόντιζε εδώ και καιρό, αλλά δεν αισθανόταν ευγνωμοσύνη γι' αυτό. Δεν το έκανε από αγάπη, αλλά για την δική του ικανοποίηση.
Στράφηκε προς τον ουρανό. Ο ήλιος του και η βροχή του του έδιναν το δικαίμωα να ζει, αλλά ούτε αυτός το έκανε από αγάπη. Ήταν η δουλειά του.
Στράφηκε μετά και κοίταξε το χώμα. Του έδινε τροφή και δύναμη, αλλά ούτε αυτό το έκανε από αγάπη. Ήταν από συνήθεια.
Και τότε ένα χέρι απλώθηκε να το χαιδέψει. Ένα δάχτυλο τρυπήθηκε από το αγκάθι που δεν προσπάθησε να αποφύγει. Ένιωσε το τρεμάμενο χάδι κι είδε μια νέα γυναίκα να πίνει το αίμα που είχε στάξει και να του χαμογελά.
"Σ' αγαπώ" της φώναξε και τότε ένιωσε ένα χέρι να το κόβει βίαια. Πριν ξεψυχήσει πρόλαβε να νιώσει την ευτυχία καθώς το αντρικό χέρι που έφερε τον θανάτό του, το οδηγούσε κοντά στην γυναίκα..
Κένταυρε,
το κέντρο του Κόσμου μας {Ιδιωτικού Κόσμου} είναι μόνο Ένα...
Η Αλήθεια του μόνο μία..
και όταν βρεις φλέβα ροής, πάντα αβίαστα αναβλύζει το υργοποιημενο Συναισθημα...
τα φιλιά μου.....φλέβες διάτρητες.....
Πιπεράτε
ευχαριστω για την καυτερή ψήφο σου....
το ψηφοδέλτιο το κάψαμε, κόκκινη αναψε η Φλόγα...
και η πολιτικοποίηση του Ατομου με προεκτατική διάθεση ποιητικής δημιουργίας Ταυτίστηκε με τον Ερωτα....
κοκκινο φιλι...
κοκκινο βλεμμα....
κοκκινη Κάρτα...
κοκκινη καρδια να παλλεται για να αντεχει τα όσα θα ξημερωσουν από αυριο....
Αντε...
και μαζί σου φανερωνω πολιτικές πεποιθησεις....
όχι που δεν το είχατε καταλαβει μεχρι τωρα...
Αν μπει το κοκκινο στη ζωή σου, μπαίνει μια και καλή από την κεντρική Είσοδο και στρωνει κοκκινα χαλιά σε κάθε δραση της Ζωής... είτε λεγεται Έρωτας, είτε πολιτικό δρώμενο με πρωταγωνίστρια την σκληραγωγημενη καθημερινή μας επιβίωση..
τα φιλιά μου ....καυτερή ψήφος κατακοκκινη.....
P.S. αν δεν κυβερνήσουμε εμείς τη Ζωή μας, τότε ποιος??????
Πυρφόρα μου...
ακριβως γι'αυτο έγινα αγρίμι αγριολούλουδο στην κοψη του Γκρεμού που λεγεται Ερωτας.....
ακριβως γιατί με Άγγιξε.....
Τα φιλιά μου.... αγγίγματα από ροδοπεταλα....
Γουίκα
ο κήπος δε συγκρίνεται με το κτίσμα....
αν και ετοιμαζομαι να χτίσω έναν Ναό που βρίθει ομορφιάς στην εναλλαγή των δομικών του στοιχείων...
Το κείμενο που παρεθεσες είναι από την Μπρίντα όπως πολύ σωστά ανεφερε ο dreamer...
Αλλα μιας και ασπάστηκες το όνομα της μιας Ηρωίδας του Βιβλίου νομίζω ήδη το γνωρίζεις..
Φιλιά......αναρριχόμενα συναισθηματα που δεν κλαδευονται....
dreamer
κατα ακιρούς έχουν ειπωθεί ινγκόγνιτο φράσεις που μυρίζουν όπως το Ατοφιο Υλικό που συνθετει τον Πυρήνα της Υπαρξης...
Αν δεν τις διαβασεις, δεν μπορείς να ασπαστείς την Αληθεια τους...
μόνο που για να ξεκλειδώσει η Πύλη του Αρωματος πρεπει το βλέμμα που διαβάζει το συνδυασμό των λέξεων να ανήκει στον Εμπνευστή τους!....
Αν δεν είσαι αυτος, λυπαμαι, αλλα το Μυστικό του ο κήπος δε θα το φανερώσει...
Αν είσαι... τότε διάλεξε λουλούδι.... Καθενα από αυτα και μια πτυχή της Πολυδιάστατης Αιωνιας Γυναίκας που προσφερει το Ελικοειδές της Άνθισμα χορό Υψίστης αισθητικής μπρος στα μάτια του Ερωτα....
Φιλι..... ελικοειδής κινηση του ανθισμενου χορού.....
Νημερτή
ήδη πότισες τον Κήπο και μύρισαν τα λουλούδια Συγκίνηση....
σαν να γυρισε το βλεμμα να εξυμνήσει την Προσπάθεια....
Τα φιλιά μου.....ανθισμενα χαμόγελα από πρωτη Ύλη πλασμένα.......
Πάρμι...παραμυθένια μου...
ετσι ανθιζουν τα τριανταφυλλα του ερωτα...
ποτισμενα με το αίμα της καρδιας...
μόλις αδειάσουν οι φλέβες,
αιμορραγεί το φιλί και ξαναγεμίζει τα πηγαδια στο έκθετο Κορμί...
Κηπος το κορμι....
Κηπουρος ο Έρωτας....
και Θεός ο Προσκυνητής που έρχεται με το ονομα καρφιτσωμενο στο στηθος...
στο μερος της καρδιας...
φυλαχτό μου...
Τα φιλιά μου... μενταγιον στο λαιμό σου.....
Η Γουΐκα ελέγχει τις λογοτεχνικές σας γνώσεις. Χαίρομαι που περάσατε με επιτυχία το τεστ.
Κακια μου πιστευω και εγω οτι μια υπαρξη που μας προσεχει πρεπει να την προσεχουμε και εμεις..πολυχρωμη η ατοφιο ηλικο....οτι και να ειναι...να την κραταμε σε επιπεδο που θα μπορουμε να την μυριζουμε παντα..
φιλια ανθησμενα ...ποτησμενα με πολυχρωμες μυρωδιες...
Γουίκα
δεν υπήρχε περίπτωση να αποτύχω ούτε εγώ...ούτε ο dreamer..
Εγω γιατί είμαι πεισματάρα...
και ο dreamer γιατί σαν ονειροπόλος μπορεί να προσεγγίσει τις κρυμμένες απαντήσεις ποικιλότροπα ελισσόμενος ώστε να θεωρηθεί επιτυχές το αποπτελεσμα της προσπάθειας...
Τα φιλιά μου....μυημενα στα τεστ αντοχης....
Γιώργο
κάποιες φορές το Βλεμμα του Έρωτα, εκείνο το αισθησιακά παραμορφωτικό υλικό, αποδίδει μεταφυσικές Ιδιότητες στο Κοινοτοπο Υλικό μιας Απλής Σύνθεσης και η απεικόνιση μέσα μας αγγίζει το Θείο....
Όμορφη θεοποίηση της Προσπάθειας προκάλεσης της προσοχής μέσα στο ισχυρό Ερωτικό Πεδίο...
Τα φιλιά μου......μεταφυσικών Ιδιοτήτων ανθίσματα...
Κακια μου το ξερεις και το ξερω..
Ο ερωτηκος μαγνητισμος δρα ανεξελενκτα στο πεδιο της ελξης..
διαγραφει τροχειες ανεπαναληπτων συνθεσεων που σε νιμφαλια ροη ορμονων δεν θα μπορουσε να πετηχει.
Συνφωνω φτανει το ματαφυσικο και αγγιζει το θειο...
φιλι..μαγνητισμενου πεδιου.... :)))
Δημοσίευση σχολίου