-Κάτι έχει
το παιδί. Κλείνεται ώρες στο δωμάτιό του και κάθε που βγαίνει έχει διαφορετική
όψη, σαν η διάθεσή του να αλλάζει σ ένα φάσμα έντονα θετικών κι αρνητικών
συναισθημάτων. Τα μάτια του μοιάζουν να βλέπουν "πράγματα" που δεν
υπάρχουν. Τρομάζω σαν εστιάζει πάνω μου, λες και θέλει να με αναλύσει στα
στοιχεία μου, να με διαπεράσει, να με αποκωδικοποιήσει... και ώρες ώρες
υπνωτισμένο, θαρρείς βγήκε από έναν άλλο κόσμο, έρχεται στην κουζίνα για ένα
ποτήρι νερό και επιστρέφει να κλειδωθεί πάλι στον κόσμο του.
Και, το πιο
ανησυχητικό: δεν έχει ούτε υπολογιστή, ούτε κινητό στο δωμάτιο!....
-Συμβαίνει
κάτι Πολύ Επικίνδυνο!.. Το παιδί άρχισε να διαβάΖει βιβλία!......
