Photo by Albanex
http://overwade13.rssing.com/chan-7851383/all_p564.html
Μπορείς να με ακολουθήσεις στο σκοτεινό σοκάκι, καθώς επιστρέφω σπίτι μου. Να σχεδιάσεις το πώς θα επιτεθείς στα κατοικίδια που φιλοξενώ μέσα μου. Να με κατηγορήσεις πως ενοχλώ υπάρχοντας. Να ορμήσεις με φόρα δολοφόνου σ' ό,τι έχω πάνω μου και διαφέρει. Να στοχοποιήσεις με χαρακιές και πληγές πάλης την κάθε αυριανή μου μέρα. Να γεμίσεις τις τσέπες και τις χούφτες μου με φόβο.
Μπορείς να ζωγραφίσεις μαύρες σκιές γκράφιτι σε όλους τους δρόμους που θα περπατήσω. Να σταμπάρεις το όνομά μου στα έγγραφα του κράτους και να μπλοκάρεις όλες τις διαδικασίες που με αφορούν.
Μπορείς να συστηθείς γείτονας, ξένος, αδερφός.
Μπορείς να διαπράξεις όσα σκέφτηκες και να ξεφύγεις γιατί τριγύρω είναι αρκετοί οι μάρτυρες που τάσσονται υπέρ σου.
Μπορείς να τα βάλεις μαζί μου όσο είμαι μόνη, όσο περπατώ ασυνόδευτη, όσο βολτάρω στα σκοτεινά, όσο είμαι Μονάδα.
Όμως, ποτέ δε θα μπορέσεις να καταστρώσεις σχέδιο εξόντωσης όλων εκείνων που αθροίζονται, ζωντανοί και νεκροί, μέσα σε παράξενα τραγούδια, σε ασιδέρωτα ρούχα, με καθαρά μάτια και χέρια, με την πλάτη ανάποδα στραμμένη στο σενάριο του κόσμου σου.
Μέσα σ' αυτούς, ζωντανή ή νεκρή, αθροίζομαι κι εγώ.
Εκεί ο φόβος χάνεται.. ή έστω, γίνεται τραγούδι ή ένα κατοικίδιο που δεν κινδυνεύει πια.
