ΔΕΝ πιστεύω στις Παγκόσμιες ΗΜΕΡΕΣ...
Μισώ τις Παγκόσμιες ημέρες
του τυποποιημένου Ημερολογίου Υπενθυμίσεων...
Σιχαίνομαι να πρέπει σήμερα
να αγκαλιάσω, να χαϊδέψω, να φιλήσω, να μιλήσω, να χαμογελάσω, να θυμηθώ το
ΠΑΙΔΙ...
ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ τον Εαυτό μου όταν θέλω καμπανάκια για να
ΠΡΑΞΩ ως ΑΝΘΡΩΠΟΣ....
ΜΗ χτυπάς την πόρτα μου για να συμμετάσχω στον Έρανο
Υπέρ του ΠΑΙΔΙΟΥ..... ΔΕΝ είναι ιδρυματοΠοιημένο το ΠΑΙΔΙ... ΔΕ θέλει Έρανο,
του οποίου τα έσοδα θα είναι μέλι στο δάχτυλο που γλείφει ο κάθε
τυχοδιώκτης που εμπλέκεται με ΧΡΗΜΑ....
ΔΕΝ θέλω να μου μιλάς ΣΗΜΕΡΑ για το ΠΑΙΔΙ...
ΘΕΛΩ κάθε μέρα να ΠΡΑΤΤΕΙΣ για το ΠΑΙΔΙ......
Είμαι η Μητέρα του Παιδιού... Πήρα το Παιδί μου
Αγκαλιά...
Νανουριστήκαμε σε ένα Παραμύθι Ζωής, όπως το Ονειρεύονται
οι ΑΛΗΘΕΙΕΣ, οι ΑΞΙΕΣ, τα ΙΔΑΝΙΚΑ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ....
ΜΗΝ μας Ξυπνήσεις αν δεν έχεις ΚΑΛΑ νέα να μας ΠΕΙΣ.....
και ειδικά πως το ΠΑΙΔΙ ΓιορτάΖΕΙ ΖΩΗ κάθε ΜΕΡΑ!.......
