Είμαι η γάτα του Σρέντινγκερ, κλεισμένη στο θάλαμό μου, μαζί με τα ραδιενεργά μου στοιχεία και το δηλητήριό μου, σε μία αλληλένδετη αλληλουχία αντιδράσεων και πιθανοτήτων. Οι παρατηρητές μου υποθέτουν ότι είμαι ζωντανή γιατί με διαβάζουν, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού και του σημειωματαρίου τους πως μπορεί να έχω ρυθμίσει το ρομποτικό μου σύστημα να με μιμείται κατά άτακτα χρονικά διαστήματα, ορισμένα από χρονικούς αλγορίθμους, ώστε να μοιάζει πως έρχομαι γράφοντας, αναιρώντας την νεκρική μου ηρεμία. Κανείς δεν ξέρει αν εξακολουθώ να ζω ή αν είμαι νεκρή. Το μυστικό της αθανασία το έμαθα. Υπάρχεις όσο κάτι δικό σου ταξιδεύει στο μυαλό των ανθρώπων. Υπάρχω, χωρίς να είναι απαραίτητο να.... ζω! Έχω κατορθώσει κβαντικούς εναγκαλισμούς και ώσπου να εξατμιστεί το τελευταίο ίχνος της ύλης που οικειοποιήθηκα στ' όνομά μου θα είμαι εδώ, μέσα στον σάρκινο θάλαμό μου με τις ατσάλινα αδιαπέραστες ιδιότητες. Κι αν η μύτη σας υπαινιχθεί μυρωδιές απόκοσμης αποσύνθεσης οι αστυνομίες σας, οι ιατροδικαστές σας, οι νεκροθάφτες σας δε θα κατορθώσουν να ανοίξουν το θάλαμο. Είμαι στον αιώνιο κόμβο ζωνταΝού και νεκρού Εαυτού που συνενώνει τα παράλληλα σύμπαντα των μελλοντικών εκδοχών αυτής της μικρής Ζωής που μου χάρισε ο σφοδρός Έρωτας των γονιών μου. Είμαι η γάτα. Είμαι τα ίδια τα ραδιενεργά μου στοιχεία. Είμαι το δηλητήριο. Είμαι ο θάλαμος. Είμαι το πείραμα. Είμαι ο ερευνητής. Είμαι ο παρατηρητής που σας παρατηρεί να με παρατηρείτε ποντάροντας στην κβαντική πιθανότητα να είμαι σχιζοφρενής ή/και με σώας τας φρένας, να είμαι ζωντανή ή/και νεκρή, να είμαι εγώ η ίδια ή/και ένα ρομπότ που μού μοιάζει κι όσο κάτι δικό μου θα ταξιδεύει με κβαντική διεμπλοκή στο μυαλό σας, θα Υπάρχω χωρίς να είναι απαραίτητο να............Ζω!
