I borrow my picture from here:
https://fineartamerica.com/featured/surreal-light-painted-forest-sven-brogren.html
Οι μέρες μας απρόβλεπτες
ξημερώνουν σκαρφαλωμένες
πάνω από τον κόσμο
κατάματα στο πρώτο φως
που τυφλώνει
κι οι νύχτες μας ασυμβίβαστες
ξενιτεύονται
πέρα απ' τους ανθρώπους
κι ανταμώνουν στο σκοτάδι
τους ιθαγενείς εαυτούς μας
κι εγώ που διέσχιζα ερήμους
χωρίς μία στάλα νερό
αναβλύζω πηγή μέσα στα χέρια σου
κι εσύ που είχες ένα θεό να πιστεύεις
υποκλίνεσαι με κατάνυξη
στο ζεστό καρβέλι ψωμί μου
ψυχή και σώμα μου
καθώς το εκκρεμές στον τοίχο
δανείζει τα λεπτά του στο μέλλον
και χρεώνει τα δευτερόλεπτά του στο παρελθόν
καταργώντας το μέτρημα,
την αρχή και το τέλος,
κι αντικαθιστά
την εναλλαγή μέρας νύχτας
με το ρυθμό που ανοιγοκλείνεις τα μάτια σου
σαν όλα να υπήρχαν από πάντα
συμπυκνωμένα σ' αυτό το παρόν μας
μέσα στο βλέμμα σου
που με διασχίζει σαν ποτάμι
βυθίζοντας το τοτέμ μου
στα μυθικά βιβλία των τρελών
όπου θεός, θηρίο κι άνθρωπος
σιαμαίοι
υμνούν τον Άγριο Παράδεισο
που 'χεις φυτέψει με τα χέρια σου
πάνω στη Γη μου.
-----------------------------------------
