Συστήνεται με το δεξί σε χειραψία
κι εσύ
χαίρεσαι την αυταπάτη της οικειότητας
δίχως την υποψία πως
γνωρίζεις μόνο το χέρι που συστήνεται,
κανέναν απ' τους βυθισμένος εαυτούς.
Κι όμως
θα ορκιζόσουν πως πλησίασες πολύ
σχεδόν δοκίμασες τη σκέψη της
κι έχεις αποδείξεις
τα μυθιστορήματα που έγραψες
πού όμως μοιάζουν με τα πλαστά νομίσματα
που επιδεικνύει ο ζητιάνος
ως απόδειξη της φιλανθρωπίας του κόσμου.
Σού ξεγλίστρησε
όπως γλιστρά το ιδρωμένο χέρι
σε στιγμή βοήθειας
αφήνοντας το σώμα
να πέσει στο κενό.
Τίποτε πιο αληθινό απ' την ανάγκη.
Εκεί γνωρίζεσαι.
Δίχως χειραψίες,
με αλληγορίες φιλιού ζωής
που άλλοτε δαγκώνει θανάσιμα τη σάρκα
κι άλλοτε απορροφά ενέργεια.
Πεθαίνεις έτσι κι αλλιώς.
Από εκεί και πέρα
υπάρχεις πραγματικά
και δε βολεύεσαι πλέον με χειραψίες.
