Αποσύνδεση

 

Όταν επέστρεψε 
από την εξορία του
- λίγων ημερών οικειοθελής απουσία -
είχαν ξεχάσει τ' όνομά του.

Έκανε το λάθος να αποσυρθεί
επικαλούμενος λόγους υγείας
τάχα μη γνωρίζοντας πως πλέον 
δεν γίνεται να λείψεις 
δίχως να πληρώσεις 
το κόστος της απουσίας. 

Στην επιστροφή του 
βρήκε τη θέση του πιασμένη,
τη γυναίκα του διαθέσιμη,
τον κόσμο να έχει προχωρήσει
στο διάδρομο των γεγονότων.
Ο σκύλος του τίναξε από πάνω του 
την κατοικίδια νοοτροπία
και γύρισε ελεύθερος στο δρόμο.
Στη δουλειά προσέλαβαν 
δύο καινούργιους στο πόστο του
κι η μάνα του, στην απουσία του,
έγινε γυναίκα ξανά
που ζει μόνο για τον εαυτό της.

Για να αναγνωριστεί από την αρχή 
έπρεπε να στριμωχτεί στο πλήθος, 
στα οικοδομήματα των λέξεων 
που ξοδεύονται για να χτίσουν 

τη ραγδαία εξέλιξη του κόσμου,
στα τσιμέντα των εικόνων
που σκεπάζουν το ψύχος της απουσίας.

Έπρεπε να στριμωχτεί και να σπρώξει 
ώστε να δημιουργήσει και πάλι 
το χώρο του.
Αυτό το 1 μέτρο Χ 2 της ζωής
για να τον αναγνωρίζουν
με το όνομά του, 
το σχήμα του
και να του παραχωρούν 
τα κλάσματα δευτερολέπτου 
που του αναλογούν 
για να ακουστεί η ζωή του.

Κοντοστάθηκε μπρος στη βοή 
της αδιάκοπης κυκλοφορίας.
Ένιωσε σαν τα παιδιά 
που παίζουν σχοινάκι.
Οι δύο αδιάκοπα 
γυρίζουν το σκοινί 
και οι υπόλοιποι 
πρέπει να βρουν την κατάλληλη στιγμή 
για να μπουν στην κυκλική ροή του σχοινιού,
πηδώντας,
δίχως να παρεμποδίσουν την κίνησή του. 

Δεν είχε πλέον το ταλέντο 
να εντοπίζει την κατάλληλη στιγμή,
να μπαίνει στο παιχνίδι,
στο σπίτι του,
στο σώμα του 
και να υποδύεται τον εαυτό του.

Τον αρρώσταιναν τα φώτα 
που δεν έσβηναν ποτέ,
η υποχρέωση να είσαι πάντα διαθέσιμος,
στη θέση σου. 

Εκμεταλλεύτηκε το δικαίωμα
στην αποσύνδεση.

Διεγράφη απ' τα μητρώα
και λησμονήθηκε αυτοστιγμεί
συνεχίζοντας αδέσποτος 
σαν το σκύλο του,
δίχως να μοιάζει πια στους ανθρώπους,
που κι εκείνοι 

δεν έμοιαζαν πλέον

στον εαυτό τους..