Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Η άγρια απόχρωση του ΚόκκιΝου...



Ερασιτέχνης ο Τρελός
διαστέλλεται και συστέλλεται
χοροπηδά ανάμεσα στις τεντωμένες πολυκατοικίες
όπου οι κυρίες άπλωσαν τα κουστούμια και τα εσώρουχα
των ιδρωμένων συζύγων τους.
Οι μπουγάδες μυρίζουν κακοποίηση.
Οι πολιτικοί καταθέτουν μήνυση
στην εταιρία του επώνυμου μαλακτικού
γιατί δεν έπιασε το κόλπο με την πληρωμένη Άνοιξη.
Οι μάνες απαρηγόρητες...
Δεν πέτυχε η συνταγή.
Τί θα ταΐσουμε τον κόσμο?
Οι Γιοι με σφεντόνες στα χέρια
στοχεύουν τον Τρελό που σκάει στα γέλια
για την κατάντια του κόσμου
και ταπεινώνει κι άλλο την γυναίκα
που δεν κατάφερε να βγάλει
από το παντελόνι, το πουκάμισο, το εσώρουχο του συζύγου της
τη δυσοσμία του Νέου Κόσμου.
Ο ερασιτέχνης Τρελός
διαστέλλεται και συστέλλεται
χοροπηδά ανάμεσα στα σκάγια
και με τις ματωμένες πατούσες του
λερώνει τα πεζοδρόμια
που μόλις χθες εγκαινίασε ο Δήμαρχος..
Απ' όπου περνά φυτρώνουν παπαρούνες
με μία Άγρια απόχρωση του ΚόκκιΝου
που τρυπώντας τα ρουθούνια των κυριών
ξεπερνά την ανοχή του Νόμου
περί προσβολής της Δημοσίας Αιδούς τους...