Κουράζεις έτσι όπως γράφεσαι. Ο κόσμος δεν έχει κουράγιο να διαβάζει σενάρια παρόντος σε σκηνικό προβληματισμού. Ο κόσμος αργοπεθαίνει. Τα μάτια του θολώνουν από την κούραση. Ο νους υπολειτουργεί. Αν τον αγαπάς γίνε κωμωδία. Ο κόσμος έχει ανάγκη από γέλιο. Γίνε γαργαλιστική φάρσα κι ανέκδοτο που ενεργοποιεί επιδερμικά τα αγγεία μηχανικού γέλωτος στο κορμί του κοινού. Γίνε διαφήμιση. Ο κόσμος έχει ανάγκη από αλλεπάλληλα διαλείμματα μέσα στη ζωή του, να ξαποστάσει χωρίς να σκέφτεται. Ο κόσμος ονειρεύεται με τις διαφημίσεις. Ταξιδεύει. Γεμίζει τον ουρανίσκο του γεύσεις κατοχής. Γίνεται ένας άλλος. Γίνε πορνογραφία, μαζί σου ο κόσμος να φαντασιώνεται. Να θεριεύεις τη λίμπιντο, να μουδιάζεις το μυαλό και ο κόσμος να ξεχνά τις άλυτες εξισώσεις του. Γίνε παιχνίδι. Ο κόσμος δελεάζεται να σκαρφαλώνει σε εικονικά επίπεδα και πίστες. Νιώθει σπουδαίος, μέσα στη μικρότητά του, σαν κατακτά ανύπαρκτους στόχους. Γίνε καρτούν. Ο κόσμος έχει ανάγκη παλιμπαιδισμού. Να λείπει η μαμά και να τον αφήνει να ξεχνιέται στην τηλεόραση. Γίνε ακόμη και σάτιρα του ίδιου του κόσμου. Ο κόσμος γελά με τα χάλια του. Διασκεδάζεται.
Αν αγαπάς τον κόσμο κάν' τον να γελά, να ταξιδεύει, να ονειρεύεται ουτοπίες, να ντύνεται ρόλους, να ξεχνιέται.
Μα αν τον πονάς και θέλεις να τον βοηθήσεις, φρόντισε να έχεις βρει τον τρόπο να απορροφήσεις τους κραδασμούς του λυγμού του, να έχεις βρει έναν τρόπο να γιατρεύεις τις πληγές που κοχλάζουν μέσα του και τις καινούριες που θα φυτρώσουν στα χέρια του σαν θ' αρχίσουν να σκάβουν, να έχεις βρει έναν τρόπο να καθαρίζεις το Νου του από το θόρυβο, τη σκόνη και τους αντιπερισπασμούς και να έχεις βρει ένα νέο μέρος να του προτείνεις, όχι γεωγραφικό, υπαρξιακό. Για να ξαναστήσει από την αρχή, ο κόσμος, τον Εαυτό του.
