Η Γάτα μέσα μου φταίει για όλα.
Εγώ είμαι αθώα.
Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.
Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.
Σάββατο 10 Μαρτίου 2018
Ακατοίκητη κιβωτός του Νώε
Επιστρέφω
με τα παπούτσια γεμάτα άμμο
γδαρμένη απ' το αλάτι
και το βράχο
με δέρμα ψαριού
που στραγγίζει κύμα
στη μέση του καθιστικού.
Ποτίζω το σανίδι
αλμύρα
-να ποτίζεις τα δέντρα
και κομμένα ακόμη,
έχουν μνήμες.
Αυτή η ακατοίκητη
κιβωτός του Νώε
δε λέει να ζευγαρώσει τον πνιγμό μου.
Υπό εξαφάνιση κινούμαι
στις θάλασσες μέσα μου
και ούτε ένα αγκίστρι
να με ψαρέψει
ίσως γιατί
δεν δαγκώνω πλέον τα δολώματα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)