των γυμνών ιδανικών
το φάντασμα της μάνας
κάθε σκοτωμένου στρατιώτη
μοιράζει τριαντάφυλλα
μ' άρωμα ειρήνης
κι αγκάθι ορφάνιας
στ' απασχολημένα με χειροκροτήματα
χέρια.
Τα μπουκέτα
λησμονούνται ανάμεσα στον καφέ
και στο εορταστικό γεύμα
μαζί με τα πλαστικά σημαιάκια.
Σβήνει τα μεσάνυχτα η γιορτή
προχωρά η Άνοιξη στο σκοπό της
κι η εβένινη μάνα
ξαναθάβει το γιο της
με τιμές αρχηγού κράτους
στα ιερά και τόσο προδομένα
χώματα αυτής της πατρίδας
που τόσες φορές λευτερώθηκε
και ποτέ λεύτερη δεν υπήρξε.
Μάς χειροκροτούν οι χορηγοί,
πείτε στην Άνοιξή μας
να χαμογελάσει..
