Ξέχασέ το.....
Δύσκολα τα Σενάρια της Μοιρασιάς σε έναν ανελέητο Κόσμο,
που ακρωτηριάζει το χέρι όταν απλώνεται να δώσει...
Ξέχασέ το...
Θάβω το νερό σ' απορροφήσεις του διψασμέΝΟΥ χώματος...
Δεν το χαρίζω κανενός...
Κλειδώνω το Φως στο σκοτάδι μιας απαγορευμένης ανάγνωσης....
Σφραγίζω τις λέξεις στο στόμα,
σαν μπουκιές που πνίγηκαν,
λοξοδρόμησαν,
έφτασαν στα πνευμόνια διαλυμένες,
μα έτοιμες να προκαλέσουν τη θανατηφόρα ζημιά τους:
Να θάψουν την αλήθεια,
ανείπωτη,
ανείπωτη,
μην γίνει βορρά σε λαίμαργα σαγόνια Αναλώσιμου
Χειροκροτήματος....
Ξέχασέ το...
μία σταγόνα Ειλικρίνειας έχω όλη κι όλη,
δεν την μοιράΖομαι,
θα την χαρίσω ανώνυμα να ξεδιψάσουν κόβοντάς τη στα δύο
δύο ερωτευμένα, ανώνυμα, παιδιά...