.........ΑΝΘΡΩΠΟΥγεννα.........

Πνιγμένη ατμόσφαιρα τόσης ευφορίας..
βαθιά φωταψία σε μάτια Νεκρά...
Όμορφες Βιτρίνες και πουλιέμαι
αγοράζομαι, ξετυλίγομαι Δώρο κι Αντι-Δωρο Ζωής...
Χέρια τρεμάμενα
κι ο Φτωχός που δεν πιστεύει στην τύχη του
με λίγα ψίχουλα Νομίσματος
αγοράζει Καρδιές και Θωπεία...

Νανούρισέ με, σαν αν είχα αιώνες ξάγρυπνη
περιμενοντας Εκεινον τον Χριστό
που με απαρνήθηκε πριν ο Πέτρος απαρνηθεί τρεις...

Χρειάζομαι Αλήθεια.
Κρυμμένη στη Βασιλόπιτα, το φλουρί μου..
Κόβω με ακονισμένη Υποψία
και πριν σκοντάψει η Κόψη στο Νόμισμα
Ολισθαίνει στο Χρηματιστήριο της ΖΩΗΣ
η τιμή της Αληθειας μου...
πού να επενδυσει η Τύχη?...

Πληγώνομαι...
Χιονίζει δάκρυα κρυσταλωμένα,
μελομακαρωμένα σιρόπια μιας δήθεν Ευαισθησίας...
ΚΛΑΙΩ να με ΔΕΙ...
ο Χριστός?...
ο Ανθρωπος?...
ο Εαυτός μου?...
ΕΣΥ?...

Απολογισμός...
Τόσα ΧΡΙΣΤΟΥγεννα να γεννιέται ο Χριστός
να βαδίζει Παραβολές και Ύμνους
να Σταυρώνεται να Ανασταίνεται ξανα...
κι ο Ανθρωπος πουθενά να χειροκροτήσει με ΨΥΧΗ
το Μέγα Σενάριο της Σωτηρίας....

Κουραστηκα...
Απαγορεύονται τα γελια...
Σβήνω τα λαμπάκια της Αγωνίας μου
αν θα πουληθω και φετος ή Όχι!...
Κατεβαινω από την Βιτρίνα, το Σανίδι, το Καλάμι μου...

Σκάρτη Πρωταγωνίστρια μιας Κάλπικης Λίρας
που ζει ένα Deja vu Δραχμής...

Απογυμνωνομαι...
Μενω αστεΓΗ, διπλα σ'ενα Δεντρο Ανθρωπινης Ρίζας...
ΜΗΝ καλαντίσεις
ΑΝ δεν εχεις σκοπό να το στολίσεις με την ΨΥΧΗ σου!!!!

Ζητείται Ανθρωπος για τα Φετινα ΑΝΘΡΩΠΟΥγεννα....

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ?????????......

.....Να τσαλακώνεσαι, μάτια μου......

ΒΙΒΛΙΟ "Θηλυκές οι θηλιές του κόσμου", ΑΝΕΜΟΣ Εκδοτική, 2012

Να τσαλακώνεσαι, μάτια μου...

να πετάς την ΩραιοΠοίηση του Εαυτού σου στον Καιάδα
και να αγριεύεις με γρατζουνιές την Αφή πάνω στο Χώμα της Αποτύπωσης...
Να αφήνεις να σκιστεί το ακριβό σου Ρούχο
και να ξηλωθεί το μεσοφόρι της Καρδιάς σου...
Να αφήνεις ξέπλεκα τα μαλλιά της Ζωής
κι ας οι τούφες κρύβουν την Ορατότητα του ΝΟΥ...

Να τσαλακώνεσαι, μάτια μου...
την Αυθεντία σου να πουλάς όσο όσο στο παζάρι των Ανεμων..
το γόητρό σου να κατακερματίζεις και να ταΐζεις τις ΕΣΩφωνές της Αδυναμίας σου...
να σπάς τη Βιτρίνα του High Profile
και να έρχεσαι ζητιάνος της ίδιας σου της ΖΩΗΣ
να επαιτήσεις δικαίωμα αναΔόμησης ΕΣΩχώρου Αντίληψης
γιατί η ΕξΟικείωση με το ΦΩΣ
σε καλομαθαίνει και παύεις να εκτιμάς τα ΑυτοΝόητα....

Να τσαλακώνεσαι, μάτια μου,
για να εκτιμήσεις από την Αρχή το ψεγάδι της Διαφοροποίησής σου από το Πλήθος των Ωραίων και Ακριβοπληρωμένων Ηθοποιών της ΖΩΗΣ......

~Τρωτή~

Οι δανδέλες
από σύρμα
για να απλώνω τα μουσκεμένα Όνειρα
να στεγνώνει το Χώμα της Ψυχής μου...

Η χτένα
ατσάλινη
να ξεμπλέκω τις τούφες της Σκέψης,
όταν μπλέκονται οι Επιθυμίες ξεριζωμού
με τις Ρίζες της Ζωής μου...

κι όμως τα Βράδια
λιώνω το μάγμα της Φυλακής
και ηλεκτροδοτώ με Φεγγάρι
το Χορό μου...

Κι αν λυγίσω
Μίσχος το Κορμί της Ψυχής
κι ευλύγιστο αντέχει
να γέρνει στους τέσσερις Ορίζοντες
χορεύοντας
Θάνατο και Ελευθερία
Ρίσκο και Γκρέμισμα...

...Ποιητής του Δρόμου...

Χώρος επισήμων.
Πρώτο βήμα προσέγγισης και ερώτηση ανακριτικής διάθεσης:

- Είστε Ποιητής κύριε? Πώς βρεθήκατε εδώ;
- Είμαι, λένε οι Συνειρμοί μου.

- Αναφέρετέ μας το Έργο σας. Τι έχετε εκδώσει?
- Γράφω από τότε που θυμάμαι τον Εαυτό μου. Γράφω στις συνειδήσεις των φίλων, των παιδιών, της Κοινωνίας που με περιβάλλει. Χαράζω με σφραγίδα επώνυμη τον αέρα που εκπνέω σε κάθε ευκαιρία συνδιαλλαγής. Γράφω συνθήματα ποιητικής ευστοχίας στο θρανίο της Ζωής. Υπογράφω αποφθεγματικούς Στίχους συμπυκνωμένης Έντασης στις χαρτοπετσές των ακριβών εστιατορίων, των φθηνών μεζεδοπωλείων και διαβάζομαι επώνυμα ή ανώνυμα, ατομικά ή μαζικά από ανθρώπους που μεθούν με Γνήσιο Ρακόμελο ή Νοθευμένη Γράπα ή με Κρασί σπάνιας συλλογής ή με σπιτικό λικέρ κλειστού κύκλου Συνεστιάσεων, όπου παρεισδύω με ψηφιοποιημένα εκτροχιασμένους συνειρμούς που ταξιδεύουν ακανόνιστα και ανεξέλεγκτα μετά τις αναρτήσεις μου. Γράφω στο περιθώριο της καθημερινής μου εφημερίδας αφήνοντάς την άθελά μου να ξεχαστεί στο καφενειο και έτσι διαβάζεται από τους θαμώνες, που άθελά τους την ξεχνούν σε άλλα πολυσύχναστα μέρη για να διαβαστεί από πλήθος υποψιασμένων ή ανυποψίαστων Πολιτών.

- Θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Έχετε εκδώσει ποτέ κάτι;
-Όχι!
- Λυπάμαι. Δεν μπορείτε να περάσετε. Είστε Ποιητής, όσο ο Σωκράτης είναι Φιλόσοφος. Είστε Ποιητής του Δρόμου. Ταγμένος στους Ανένταχτους!!!..... Περάστε Έξω!...