Μόλις συστήθηκε η Περιπέτεια στο Αίμα σου
με τη δική μου Αρρώστια για ΠολυΠλοκή
μαζεύτηκα στη Σπηλιά μου.
Μάζεψα γύρω μου τους Ιθαγενείς Φόβους
και συσκευτήκαμε Υπερ Σου.
Απλώσαμε τον Υπαρξιακό Χάρτη
και αποφασίσαμε ΠΟΥ θα κρύψουμε το Θησαυρό.
Εσύ Αγρίμι.
ΜυρίΖεις
Ανιχνεύεις
Πεινάς
Σηκώσαμε μία αυτοφυή τρυφερότητα.
{δεν είναι το στοιχείο σου
δε θα ψάξεις ποτέ Εκεί...
ή μήπως είναι?...}
Κρύψαμε το Χρυσάφι μας.
Σβήσαμε τους πλανήτες.
Οι Άγριοι προσανατολίζονται μ'αυτούς.
Σβήσαμε τ'αστέρια - Ούτε Φως...
Σβησαμε τα μονοπάτια.
Εξάλλου εκείνα που πρόκειται να περπατήσεις
όλα Άβατα είναι,
κι απροσπέλαστα από βήμα Περιέργειας κι Ευθύνης....
Η Άγρια Πατρίδα του Εαυτού μου
τυλίχθηκε στο αρχαίο Υλικό ενός παπύρου
και σου χαρίστηκε μες στο απόλυτο σκοτάδι...
Δεν Με είδες
Δεν Με ξέρεις
Δεν έχεις Ιδέα τι ψάχνεις
Χρόνια ψάχνουν οι Ποιητές στους στίχους...
Οι Ερευνητές στα απροσπέλαστα σημεία του πλανήτη...
Οι Ερωτευμένοι στο Κενό...
Αταξινόμητος ψάχνεις κι Εσύ
Εμένα
ή μέσα από ΕμέναΕσένα τον Ίδιο!........................................
