ΧειμωνιάΖει στο ημερολόγιο του Χρόνου
και το Κορμί ντύνεται ρύπους για ν' αντέξει...
το μετάξι το απέσυραν στα ράφια τους οι Βασιλιάδες.
Στους αστραγάλους τυλιγμένες Ρίζες Ζωής...
Για να δώσει καρπούς αυτό το Φεγγάρι
θέλει λίπασμα Ζεστασιάς,
και το φυτέψαμε στις παγωνιές.
Πάντα κόντρα στο πολύτιμο
λες και με πείσμα δοκιμάζουμε τις αντοχές του.
Γνωρίζει τον τρόπο της αθανασίας,
μα και της ευθανασίας
η Ζωή.
Στο μεταίχμιο που κινούμαι,
εκπροσωπώντας τον λιλιπούτειο στεναγμό των ποιημάτων,
χιονάνθρωπος που ταυτόχρονα κρυώνει και λιώνει
κρατώ μία Ζεστή Επιβίωση στην αγκαλιά
με μορφή Γυναίκας
να υπομένει πόνους στείρας Ζωής,
που Ονειρεύεται γέννες σε μήνα Άνοιξης
αειφόρου Χρόνου...
------------------------
Αειφόρα Χρονιά
η Νέα Χρονιά
~Τσιγγάνας Ευχή~
