Να στοιχειώνεις το βράχο και να επιτρέπεις με τη σειρά του
να σε στοιχειώνει το πέτρωμα. Να αφήνεις πνεύματα, νεράιδες και ξωτικά να
διασχίζουν το σώμα σου και τις ιδέες να διαπερνούν το μυαλό σου. Να προεξέχουν
ρίζες και κλαδιά από το κεφάλι σου. Δίχως ενδοιασμό, φραγμούς κι άμυνες. Να ενσωματώνεις και να ενσωματώνεσαι.
Να ορμάνε οι απολιθωμένες κραυγές και μνήμες της Γης μέσα σου. Να απορροφάς τους
καθρεφτισμούς του υγρού στοιχείου. Να σε απορροφά η σιωπή των υπόγειων
ρευμάτων. Να δίνεις το σχήμα σου στα
αόρατα και να παίρνεις το σχήμα των αμετάφραστων της Φύσης. Να οργώνεις τη
γεωλογία των δύσβατων περιοχών και να μεταγγίζεις μέσα σου την ενέργεια των
στοιχείων. Κι άσε τους γήινους να σε λένε στοιχειό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου