Τα βράδια δεν μιλά.
Θροΐζει.
Για να την καταλάβεις
πρέπει να ξεφυλλίσεις αρχαίες μνήμες
ζώο να γίνεις κι αρχαίος θεός
του ποταμού και του δάσους
να μιλήσεις με παφλασμούς
και σαν τυφλός
να ψηλαφήσεις συλλαβές
στο αίμα της που κοχλάζει
καθώς ρέει σκοτεινό
απ' τις ρίζες ως τα κλαδιά της
και μουρμουρίζει παλιές ιστορίες
ξεχασμένης ζωής.
Θροΐζει.
Για να την καταλάβεις
πρέπει να ξεφυλλίσεις αρχαίες μνήμες
ζώο να γίνεις κι αρχαίος θεός
του ποταμού και του δάσους
να μιλήσεις με παφλασμούς
και σαν τυφλός
να ψηλαφήσεις συλλαβές
στο αίμα της που κοχλάζει
καθώς ρέει σκοτεινό
απ' τις ρίζες ως τα κλαδιά της
και μουρμουρίζει παλιές ιστορίες
ξεχασμένης ζωής.
1 σχόλιο:
ειν ωραίες αυτές οι παλιές ξεχασμένες ιστορίες.... σε παν πίσω.... μα το ταξίδι ειν όμορφο....!
Δημοσίευση σχολίου