Όταν όλοι πέσουν για ύπνο, μείνε λίγο ακόμη μαζί σου, πιάσε
σου κουβέντα για κείνα που δεν συζητιούνται μπροστά σε τρίτους.. πες τις
αλήθειες σου.. εξήγησε τα Επειδή που σε έφεραν ως εδώ.. στήριξε τα σωστά και τα
λάθη σου.. ο μόνος εχθρός που έχεις να φοβάσαι είσαι εσύ κι ο μόνος σύμμαχος
που χρειάζεσαι είναι ο εαυτός σου.. βρείτε τα.. κοιταχτείτε στα μάτια..
μαλώστε, βάλτε τα κλάματα, αγκαλιαστείτε, κάντε έρωτα.. Δύσκολο ε..? Πώς κάνεις
έρωτα στον εαυτό...? Σίγουρα όχι με φαντασιώσεις κι αυτοϊκανοποίηση. Περνάς απ'
όλα τα στάδια της αυτοκριτικής, της αμφισβήτησης, της απόρριψης, της άρνησης,
του πολέμου, της ανακωχής, της αποδοχής, της κατανόησης, της αγάπης για να
φτάσεις ως τον έρωτα. Κι όσο θα ερωτεύεσαι τόσο πιο άγριες θα είναι οι μάχες
που θα συμβαίνουν μέσα σου, γιατί θ' αρχίζεις να διαπραγματεύεσαι πιο δύσκολα
ζητήματα απ' τα καθημερινά σου σωστά και λάθη.................... και οι
νύχτες, πλέον, θα μοιάζουν τόσο μικρές για να λύσεις όλους τους γρίφους σου...
..όπως και η Ζωή η ίδια.
..όπως και η Ζωή η ίδια.
2 σχόλια:
Είναι όμορφο να μιλάς με τον εαυτό σου. Γι αυτό και εγώ γράφω ακόμα, επειδή δεν μπορώ να επικοινωνήσω με κανέναν!
Άθεε
ευλογία και κατάρα αυτή η δυαδική εσωαπομόνωση.
Αποστρέφομαι τον θόρυβο, την πολυκοσμία, την μόνιμη εξωτερική επαφή. Ακόμη κι αν μπορώ να επικοινωνήσω άριστα με τον κόσμο, για να ισορροπήσω χρειάζομαι χρόνο και χώρο να βρίσκομαι με μένα.
Ένα δικό μου παιδικό δωμάτιο είναι αυτό το blog.. πίσω απ' τις αλληγορίες είμαι μόνη μαζί μου.
Δημοσίευση σχολίου