Παραμυθάκι δια σ Τροφής

Το παιδί κρατούσε στα χέρια του την ζωντανή μπίλια. Ζούμαρε στην επιφάνεια κι ανακάλυπτε τις τρύπες απ' όπου είχαν εμφανιστεί οι εισβολείς, χρόνια πριν. Με αριστερόστροφη κίνηση γύριζε την μπίλια στο παρελθόν της και παρακολουθούσε τα παράλληλα γεγονότα. Πέρσι σαν σήμερα. Πριν χιλιετίες σαν σήμερα. Ένα διαολεμένο παιδί ξεφύτρωσε από το υπέδαφος, εκεί όπου οι καλοί άνθρωποι είχαν κρύψει τα δαιμόνια, και με όλη του την ευρεσιτεχνία ανακάλυψε την Ιερή Κρυψώνα των ανθρώπων. Έκλεψε το μυστικό και ξεκλείδωσε όλες τις Πύλες. Έπαψαν οι αιχμάλωτοι να πριονίζουν το Ιερό Δέντρο. Ξεχύθηκαν πεινασμένοι επί της Γης. Πριόνιζαν πλέον τους ορθολογισμούς του ανθρώπου, τις θεμελιώσεις του πολιτισμού του και γκρέμιζαν τα οικοδομήματα της Ζωής του. Η ανθρωπότητα υπέκυψε. Βλέπεις ήταν προετοιμασμένη ν' αντιμετωπίσει μόνο τους εμφύλιους πολέμους της. Είχε εξειδίκευση στην ιδιόχειρη πολεμική της βιομηχανία. Οι καλικάντζαροι ήταν αρχέγονοι. Πολεμούσαν με ένστικτα, με ενέργειες που έπλητταν το ανοχύρωτο πνεύμα του ανθρώπου. Εξόντωσαν εύκολα τους μη έχοντες... πνεύμα. Τους αναλώσιμους εργάτες του τίποτα. Οι "παρανοϊκοί" τους παίδεψαν λίγο περισσότερο. Όσοι αντιστάθηκαν ως το τέλος της μάχης, φυλακίστηκαν στις υπόγειες κοιλότητες της Γης, στα αμπάρια, όπου υπήρξαν αιχμάλωτοι για χιλιετίες σαν ποντικοί οι δαίμονες.

Ακολούθησε σχέδιο ανοικοδόμησης πόλεων και χωρών. Η πονηριά των εισβολέων τους οδήγησε να διατηρήσουν τα πολεοδομικά χαρακτηριστικά των ανθρώπινων κατασκευών. Υπήρχε μία υπόνοια πως μπορεί αυτά τα αφελή ανθρωπάκια να είναι τα αγαπημένα παιχνίδια κάποιων εξωγήινων υπερόντων, κι έτσι οι καλικάντζαροι προνόησαν, ώστε αν εμφανιστούν οι προστάτες, να μην πάρουν χαμπάρι την αλλαγή στην αποίκηση της Γης. Διατήρησαν ίδια τα σχήματα. Μέχρι που και οι ίδιοι άλλαξαν το σώμα τους. Μία κρυψώνα ήταν πάντα το κορμί, έτσι κι αλλιώς. Η Ψυχή και το Πνεύμα τους έμεινε δαιμόνιο. Φόρεσαν μορφές ανθρώπινων σωμάτων και πανωφόρι τις ανθρώπινες νοοτροπίες. Για παράδειγμα πήγαιναν στη δουλειά, έστελναν τα παιδιά τους στα σχολεία, πήγαιναν στην εκκλησία, συνωστίζονταν στα κέντρα διασκέδασης χωρίς να καπνίζουν εντός, ξόδευαν πολύ χρόνο χαχανίζοντας ένα τίποτα σε ιντερνετικές φιλοσοφίες κ.α. Επίσης, γιόρταζαν τις αυθαίρετες εκκινήσεις του κατακερματισμού του χρόνου. Όταν τα ημερολόγια έδειχναν πρωτομηνιά, έκαναν γιορτές οι καλικάντζαροι. Χωρίς να καταλαβαίνουν το γιατί. Όταν το ποδαράκι του ενός περνούσε το σύνορο του άλλου έκαναν πόλεμο. Χωρίς να καταλαβαίνουν το γιατί. 

Μα, έξυπνοι σαν ήταν, σύντομα κατήργησαν τους πολέμους. Απειλούνταν ο πληθυσμός τους. Έτσι κι αλλιώς, δεν κατανοούσαν την έννοια της ιδιοκτησίας. Τα σπίτια δεν είχαν κλειδιά και όλα ανήκαν σε όλους. Δεν υπήρχαν καν οικογένειες. Δεν υπήρχαν δικά σου και δικά μου παιδιά. Όλοι φρόντιζαν τα καλικαντζαράκια της παγκόσμιας κοινότητας. Χωρίς διαστροφές, κακοποιήσεις, σεξουαλικές ορέξεις, χωρίς διακρίσεις. Οι δαίμονες ήταν πιο... ανθρώπινοι από τους ανθρώπους που είχαν νικήσει!....

Ο πιτσιρίκος που κρατούσε στα χέρια την ζωντανή του μπίλια, την έστρεψε δεξιόστροφα. Μεταφέρθηκε στο μέλλον της. Στα παράλληλα γεγονότα. Του χρόνου σαν σήμερα. Μετά από χιλιετίες σαν σήμερα. Εξωγήινοι λάτρεις του ανθρώπου δεν εμφανίστηκαν ποτέ. (Ω! τί έκπληξη!...) Οι καλικάντζαροι συνήθισαν πάνω τους το κουστούμι του ανθρώπου, μα καθώς εξαλείφθηκε η υπόνοια εξωγήινης εισβολής, οι καλικάντζαροι κατήργησαν όλες τις ασθένειες που είχε κάνει επιδημίες ο άνθρωπος, όπως αστυφιλία, κερδοσκοπική υπερπαραγωγή προϊόντων, υπερκαταναλωτισμό, δουλειά-δουλεία, καταναγκαστικά σχολεία, θρησκείες και επέστρεψαν στη Φύση. Η Γη δεν αντιλαμβανόταν πρωτομηνιές και γιόρταζε κάθε μέρα τον συγχρονισμό με τους... εισβολείς, που πλέον έμοιαζε να τους ανήκε από πάντα ο πλανήτης που κατέκτησαν. Κι έτσι πορεύτηκε η Ζωή επί Γης. Χωρίς τον κίνδυνο εξάλειψής της από εμφύλιους πυρηνικούς και μη πολέμους.

Μην κλαις καλέ μου Θεούλη. Οι άνθρωποί σου ήταν δαίμονες. Κάποιος σε πλάνεψε και τους πίστεψες για ανθρώπους. Οι καλικάντζαροι ήταν γεννήματα της Φύσης κι έτσι ήξεραν να σέβονται κι αυτήν και τη Ζωή, χωρίς να χρειαστεί ούτε μία φορά να γιορτάσουν αυθαίρετες εκκινήσεις πρωτομηνιάς, πρωτοχρονιάς ή πρωτόπλαστων στον κήπο της Εδέμ.